Hebrews 1

1 God, who, at sundry times and in divers manners, spoke in times past to the fathers by the prophets, last of all,

પુરા ય ઈશ્વરો ભવિષ્યદ્વાદિભિઃ પિતૃલોકેભ્યો નાનાસમયે નાનાપ્રકારં કથિતવાન્

2 In these days hath spoken to us by his Son, whom he hath appointed heir of all things, by whom also he made the world. (aiōn g165)

સ એતસ્મિન્ શેષકાલે નિજપુત્રેણાસ્મભ્યં કથિતવાન્| સ તં પુત્રં સર્વ્વાધિકારિણં કૃતવાન્ તેનૈવ ચ સર્વ્વજગન્તિ સૃષ્ટવાન્| (aiōn g165)

3 Who being the brightness of his glory, and the figure of his substance, and upholding all things by the word of his power, making purgation of sins, sitteth on the right hand of the majesty on high.

સ પુત્રસ્તસ્ય પ્રભાવસ્ય પ્રતિબિમ્બસ્તસ્ય તત્ત્વસ્ય મૂર્ત્તિશ્ચાસ્તિ સ્વીયશક્તિવાક્યેન સર્વ્વં ધત્તે ચ સ્વપ્રાણૈરસ્માકં પાપમાર્જ્જનં કૃત્વા ઊર્દ્ધ્વસ્થાને મહામહિમ્નો દક્ષિણપાર્શ્વે સમુપવિષ્ટવાન્|

4 Being made so much better than the angels, as he hath inherited a more excellent name than they.

દિવ્યદૂતગણાદ્ યથા સ વિશિષ્ટનામ્નો ઽધિકારી જાતસ્તથા તેભ્યોઽપિ શ્રેષ્ઠો જાતઃ|

5 For to which of the angels hath he said at any time, Thou art my Son, today have I begotten thee? And again, I will be to him a Father, and he shall be to me a Son?

યતો દૂતાનાં મધ્યે કદાચિદીશ્વરેણેદં ક ઉક્તઃ? યથા, "મદીયતનયો ઽસિ ત્વમ્ અદ્યૈવ જનિતો મયા| " પુનશ્ચ "અહં તસ્ય પિતા ભવિષ્યામિ સ ચ મમ પુત્રો ભવિષ્યતિ| "

6 And again, when he bringeth in the first begotten into the world, he saith: And let all the angels of God adore him.

અપરં જગતિ સ્વકીયાદ્વિતીયપુત્રસ્ય પુનરાનયનકાલે તેનોક્તં, યથા, "ઈશ્વરસ્ય સકલૈ ર્દૂતૈરેષ એવ પ્રણમ્યતાં| "

7 And to the angels indeed he saith: He that maketh his angels spirits, and his ministers a flame of fire.

દૂતાન્ અધિ તેનેદમ્ ઉક્તં, યથા, "સ કરોતિ નિજાન્ દૂતાન્ ગન્ધવાહસ્વરૂપકાન્| વહ્નિશિખાસ્વરૂપાંશ્ચ કરોતિ નિજસેવકાન્|| "

8 But to the Son: Thy throne, O God, is for ever and ever: a sceptre of justice is the sceptre of thy kingdom. (aiōn g165)

કિન્તુ પુત્રમુદ્દિશ્ય તેનોક્તં, યથા, "હે ઈશ્વર સદા સ્થાયિ તવ સિંહાસનં ભવેત્| યાથાર્થ્યસ્ય ભવેદ્દણ્ડો રાજદણ્ડસ્ત્વદીયકઃ| (aiōn g165)

9 Thou hast loved justice, and hated iniquity: therefore God, thy God, hath anointed thee with the oil of gladness above thy fellows.

પુણ્યે પ્રેમ કરોષિ ત્વં કિઞ્ચાધર્મ્મમ્ ઋતીયસે| તસ્માદ્ ય ઈશ ઈશસ્તે સ તે મિત્રગણાદપિ| અધિકાહ્લાદતૈલેન સેચનં કૃતવાન્ તવ|| "

10 And: Thou in the beginning, O Lord, didst found the earth: and the works of thy hands are the heavens.

પુનશ્ચ, યથા, "હે પ્રભો પૃથિવીમૂલમ્ આદૌ સંસ્થાપિતં ત્વયા| તથા ત્વદીયહસ્તેન કૃતં ગગનમણ્ડલં|

11 They shall perish, but thou shalt continue: and they shall all grow old as a garment.

ઇમે વિનંક્ષ્યતસ્ત્વન્તુ નિત્યમેવાવતિષ્ઠસે| ઇદન્તુ સકલં વિશ્વં સંજરિષ્યતિ વસ્ત્રવત્|

12 And as a vesture shalt thou change them, and they shall be changed: but thou art the selfsame, and thy years shall not fail.

સઙ્કોચિતં ત્વયા તત્તુ વસ્ત્રવત્ પરિવર્ત્સ્યતે| ત્વન્તુ નિત્યં સ એવાસી ર્નિરન્તાસ્તવ વત્સરાઃ|| "

13 But to which of the angels said he at any time: Sit on my right hand, until I make thy enemies thy footstool?

અપરં દૂતાનાં મધ્યે કઃ કદાચિદીશ્વરેણેદમુક્તઃ? યથા, "તવારીન્ પાદપીઠં તે યાવન્નહિ કરોમ્યહં| મમ દક્ષિણદિગ્ભાગે તાવત્ ત્વં સમુપાવિશ|| "

14 Are they not all ministering spirits, sent to minister for them, who shall receive the inheritance of salvation?

યે પરિત્રાણસ્યાધિકારિણો ભવિષ્યન્તિ તેષાં પરિચર્ય્યાર્થં પ્રેષ્યમાણાઃ સેવનકારિણ આત્માનઃ કિં તે સર્વ્વે દૂતા નહિ?