Habakkuk 1
1 The burden that Habacuc the prophet saw.
Һабаккук пәйғәмбәр көргән, униңға жүкләнгән вәһий: —
2 How long, O Lord, shall I cry, and thou wilt not hear? shall I cry out to thee suffering violence, and thou wilt not save?
Аһ Пәрвәрдигар, қачанғичә мән Саңа нида қилимән, Сән аңлимайсән? Мән Саңа: «Зулум-зораванлиқ!» дәп налә-пәряд көтиримән, Бирақ Сән қутқузмайсән.
3 Why hast thou shewn me iniquity and grievance, to see rapine and injustice before me? and there is a judgment, but opposition is more powerful.
Сән немишкә маңа қәбиһликни көргүзисән, Немишкә җапа-зулумға қарап турисән? Чүнки булаңчилиқ, зулум-зораванлиқ көз алдимдидур; Җәңги-җедәлләр бар, Дәвалар көпәймәктә.
4 Therefore the law is torn in pieces, and judgment cometh not to the end: because the wicked prevaileth against the just, therefore wrong judgment goeth forth.
Шуңа қанун паләч болуп қалди, Адаләт мәйданға һеч чиқмайду; Чүнки рәзилләр һәққаний адәмни қистимақта; Шуңа һөкүмләр бурмилинип чиқирилиду.
5 Behold ye among the nations, and see: wonder, and be astonished: for a work is done in your days, which no man will believe when it shall be told.
Әлләр арисида болидиған бир ишни көрүп беқиңлар, убдан қараңлар, һәйрануһәс қелиңлар! Чүнки силәрниң дәвриңларда бир иш қилимәнки, Бириси силәргә баян қилған тәғдирдиму силәр ишәнмәйттиңлар.
6 For behold, I will raise up the Chaldeans, a bitter and swift nation, marching upon the breadth of the earth, to possess the dwelling places that are not their own.
Чүнки мана, Мән һелиқи мүҗәзи осал һәм алдирақсан әл калдийләрни орнидин турғузимән; Әсли өзигә тәвә әмәс маканларни егиләш үчүн, Улар йәр йүзиниң кәңри җайлирини бесип маңиду;
7 They are dreadful, and terrible: from themselves shall their judgment, and their burden proceed.
Улар өзлириниң дегинини һесап қилиду һәм өзини халиғанчә жуқури тутиду;
8 Their horses are lighter than leopards, and swifter than evening wolves; and their horsemen shall be spread abroad: for their horsemen shall come from afar, they shall fly as an eagle that maketh haste to eat.
Уларниң атлири илпизлардин иштик, Кәчтә овға чиқидиған бөриләрдин әшәддийдур; Атлиқ ләшкәрләр атлирини мәғруранә чапчитиду; Атлиқ ләшкәрләр жирақтин келиду, Улар овға шуңғуған бүркүттәк учуп жүриду.
9 They shall all come to the prey, their face is like a burning wind: and they shall gather together captives as the sand.
Уларниң һәммиси зулум-зораванлиққа келиду; Уларниң топ-топ адәмлири йүзлирини алдиға бекитип, алға басиду, Әсирләрни қумдәк көп жиғиду.
10 And their prince shall triumph over kings, and princes shall be his laughingstock: and he shall laugh at every strong hold, and shall cast up a mount, and shall take it.
Бәрһәқ, у падишаларни мазақ қилиду, Әмирләрниму нәзиригә алмайду; У һәммә истиһкамларни мәсқирә қилиду, Чүнки у топа-тупрақларни дога-дога қилип, уларни ишғал қилиду.
11 Then shall his spirit be changed, and he shall pass, and fall: this is his strength of his god.
Шундақ қилип у шамалдәк ғуюлдап өтиду, Һәддидин ешип гунакар болиду; Униң бу күч-қудрити өзигә илаһ болуп санилиду.
12 Wast thou not from the beginning, O Lord my God, my holy one, and we shall not die? Lord, thou hast appointed him for judgment: and made him strong for correction.
Сән Әзәлдин Бар Болғучи әмәсму, и Пәрвәрдигар Худайим, мениң Муқәддәс Болғучим? Биз өлмәймиз, и Пәрвәрдигар; Сән уни җазайиңни беҗа кәлтүрүш үчүн бекиткәнсән; Сән, и Қорам Таш Болғучи, уни [бизгә] ибрәт қилип түзитишкә бәлгүлигәнсән.
13 Thy eyes are too pure to behold evil, and thou canst not look on iniquity. Why lookest thou upon them that do unjust things, and holdest thy peace when the wicked devoureth the man that is more just than himself?
Сениң көзүң шунчә ғубарсиз едики, Рәзилликкә қарап турмайттиң; Әнди немишкә Сән мунапиқлиқ қилғанларға қарап турисән, Рәзилләр өзидин адил болған кишини жутувалғинида, немишкә сүкүт қилисән?
14 And thou wilt make men as the fishes of the sea, and as the creeping things that have no ruler.
Сән адәмләрни худди деңиздики белиқлардәк, Худди өзлири үстидә һеч йетәклигүчиси йоқ өмилигүчи һайванларға охшаш қилисән;
15 He lifted up all them with his hook, he drew them in his drag, and gathered them into his net: for this he will be glad and rejoice.
Шу [калдий киши] уларниң һәммисини чаңгикиға илиндуриду, Уларни өз тори билән тутувалиду, Уларни жиғма ториға жиғиду; Шуниң билән хошал болуп шатлиниду;
16 Therefore will he offer victims to his drag, and he will sacrifice to his net: because through them his portion is made fat, and his meat dainty.
Вә ториға қурбанлиқ суниду, Жиғма ториға исриқ салиду, Чүнки шулар арқилиқ униң несивиси мол, Немәтлири ләззәтлик болди.
17 For this cause therefore he spreadeth his net, and will not spare continually to slay the nations.
Әнди у шу тәриқидә торини тохтавсиз бошитивәрсә, Шу тәриқидә әлләрни һеч рәһим қилмай қиривәрсә боламду?
