Genesis 48
1 After these things, it was told Joseph that his father was sick: and he set out to go to him, taking his two sons Manasses and Ephraim.
Nahiabot ang panahon human niining mga butanga, adunay usa ka tawo nga nag-ingon ngadto kang Jose, “Tan-awa, nagsakit ang imong amahan.” Busa, gidala uban kaniya ang iyang duha ka mga anak nga lalaki, sila Manases ug Efraim.
2 And it was told the old man: Behold thy son Joseph cometh to thee. And being strengthened he sat on his bed.
Sa dihang nasuginlan si Jacob, “Lantawa, nahiabot ang imong anak nga si Jose aron makita ka.” Naningkamot sa pagbangon si Israel ug milingkod sa higdaanan.
3 And when Joseph was come in to him, he said: God Almighty appeared to me at Luza, which is in the land of Chanaan: and he blessed me,
Nag-ingon si Jacob kang Jose, “Nagpakita kanako ang Dios nga labing gamhanan sa Luz sa yuta sa Canaan. Gipanalanginan niya ako
4 And he said: I will cause thee to increase and multiply, and I will make of thee a multitude of people: and I will give this land to thee, and to thy seed after thee for an everlasting possession.
ug nag-ingon kanako, 'Tan-awa, himuon ko ikaw nga magmabungahon ug modaghan. Himuon ko kanimo ang usa ka pundok sa mga nasod. Ihatag ko kanimo kining yuta sa imong mga kaliwatan ingon nga katigayonan sa dayon.'
5 So thy two sons who were born to thee in the land of Egypt before I came hither to thee, shall be mine: Ephraim and Manasses shall be reputed to me as Ruben and Simeon.
Ug karon ang imong duha ka mga anak nga lalaki, nga natawo kanimo sa yuta sa Ehipto sa wala pa ako nahiabot kanimo didto sa Ehipto, akoa sila. Maako si Efraim ug Manases, ingon nga sila Ruben ug Simeon akoa man.
6 But the rest whom thou shalt have after them, shall be thine, and shall be called by the name of their brethren in their possessions.
Ang imong mga kabataan nga mosunod kanila mamaimo; sila igasulat ilalom sa mga ngalan sa ilang mga igsoong lalaki sa ilang panulundon.
7 For, when I came out of Mesopotamia, Rachel died from me in the land of Chanaan in the very journey, and it was springtime: and I was going to Ephrata, and I buried her near the way of Ephrata, which by another name is called Bethlehem.
Apan alang kanako, niadtong nahiabot ako gikan sa Paddan, sa akong kasubo si Raquel namatay sa dalan sa yuta sa Canaan, samtang aduna pay pipila ka hilay-on paingon sa Efrata. Gilubong ko siya sa dalan paingon sa Efrata (kadto mao ang Betlehem).”
8 Then seeing his sons, he said to him: Who are these?
Sa dihang nakita ni Israel ang mga anak nga lalaki ni Jose, siya nag-ingon, “Kinsa man kini sila?”
9 He answered: They are my sons, whom God hath given me in this place. And he said: Bring them to me that I may bless them.
Nag-ingon si Jose sa iyang amahan, “Sila ang akong mga anak nga lalaki nga gihatag sa Dios kanako dinhi.” Miingon si Israel, “Dad-a sila kanako, aron sila akong mapanalanginan.”
10 For Israel’s eyes were dim by reason of his great age, and he could not see clearly. And when they were brought to him, he kissed and embraced them.
Karon hanap na ang mga mata ni Israel tungod sa iyang pangidaron, busa dili na siya halos makakita. Ug gipaduol ni Jose sila kaniya, ug iya silang gihalokan ug gigakos.
11 And said to his son: I am not deprived of seeing thee: moreover God hath showed me thy seed.
Nag-ingon si Israel kang Jose, “Wala ko kini damha nga makita ko pag-usab ang imong nawong, apan gitugutan pa gayod gani ako sa Dios nga makita lakip ang imong mga anak.”
12 And when Joseph had taken them from his father’s lap, he bowed down with his face to the ground.
Ug gikuha silang duha ni Jose gikan sa tunga sa mga tuhod ni Israel, ug unya siya miduko sa iyang nawong ngadto sa yuta.
13 And he set Ephraim on his right hand, that is, towards the left hand of Israel; but Manasses on his left hand, to wit, towards his father’s right hand, and brought them near to him.
Gikuha silang duha ni Jose, si Efraim sa iyang tuo nga kamot ngadto sa wala nga kamot ni Israel, ug si Manases sa iyang wala nga kamot ngadto sa tuo nga kamot ni Israel, ug gidala sila paduol kaniya.
14 But he stretching forth his right hand, put it upon the head of Ephraim the younger brother; and the left upon the head of Manasses who was the elder, changing his hands.
Gipataas ni Israel ang iyang tuong kamot ug gipatong kini ibabaw sa ulo ni Efraim nga kamanghoran, ug ang iyang wala nga kamot gipatong sa ulo ni Manases. Iyang gisaylo ang iyang mga kamot, kay si Manases man ang kinamaguwangan.
15 And Jacob blessed the sons of Joseph, and said: God, in whose sight my fathers Abraham and Isaac walked, God that feedeth me from my youth until this day;
Nagpanalangin si Israel kang Jose nga nag-ingon, “Ang Dios kaniadto nga gialagaran sa akong mga amahan nga sila Abraham ug Isaac, ang Dios nga nag-atiman kanako hangtod niining adlawa,
16 The angel that delivereth me from all evils, bless these boys: and let my name be called upon them, and the names of my fathers Abraham, and Isaac, and may they grow into a multitude upon the earth.
ang anghel nga nagapanalipod kanako gikan sa tanang kadaot, hinaot magpanalangin siya niining mga bataa. Hinaot pa unta nga ang akong ngalan maingalan kanila, ug ang ngalan sa akong mga amahan nga sila Abraham ug Isaac. Hinaot sila mosanay ngadto sa panon sa kalibotan.”
17 And Joseph seeing that his father had put his right hand upon the head of Ephraim, was much displeased: and taking his father’s hand he tried to lift it from Ephraim’s head, and to remove it to the head of Manasses.
Sa dihang nakita ni Jose ang tuong kamot sa iyang amahan nga gibutang sa ulo ni Efraim, wala kini nakapahimuot kaniya. Iyang gikuha ang kamot sa iyang amahan ug gibalhin kini gikan sa ulo ni Efraim ngadto sa ulo ni Manases.
18 And he said to his father: It should not be so, my father: for this is the firstborn, put thy right hand upon his head.
Nag-ingon si Jose ngadto sa iyang amahan, “Dili, akong amahan; kay kini ang kinamagulangan. Ibutang ang imong tuong kamot sa iyang ulo.”
19 But he refusing, said: I know, my son, I know: and this also shall become peoples, and shall be multiplied: but this younger brother shall be greater than he: and his seed shall grow into nations.
Ang iyang amahan nagbalibad ug nag-ingon, “Nasayod ako, akong anak, nasayod ako. Siya usab mahimong usa ka katawhan, ug mahimo usab siyang usa ka bantogan. Apan ang iyang manghod mas bantogan pa gayod kay kaniya, ug ang iyang kaliwatan mahimong bagang panon sa mga nasod.”
20 And he blessed them at that time, saying: In thee shall Israel be blessed, and it shall be said: God do to thee as to Ephraim, and as to Manasses. And he set Ephraim before Manasses.
Gipanalanginan ni Israel sila niadtong adlawa niining mga pulonga, “Magalitok ang katawhan sa Israel ug mga panalangin pinaagi sa imong ngalan nga maga-ingon, 'Hinaot nga maghimo ang Dios kanimo sama kang Efraim ug sama kang Manases'.” Niini nga paagi, gibutang ni Israel si Efraim sa unahan ni Manases.
21 And he said to Joseph his son: Behold I die, and God will be with you, and will bring you back into the land of your fathers.
Nag-ingon si Israel kang Jose, “Tan-awa, hapit na ako mamatay, apan magauban ang Dios kanimo, ug magadala kanimo pabalik sa yuta sa imong mga amahan.
22 I give thee a portion above thy brethren, which I took out of the hand of the Amorrhite with my sword and bow.
Ngadto kanimo, ingon nga usa ka labaw kay sa imong mga igsoong lalaki, ihatag ko kanimo ang habog nga bukid nga akong gikuha gikan sa mga Amorihanon pinaagi sa akong espada ug sa akong pana.”
