Genesis 21
1 And the Lord visited Sara, as he had promised: and fulfilled what he had spoken.
И Господ походи Сару, као што беше рекао и учини Господ Сари као што беше казао.
2 And she conceived and bore a son in her old age, at the time that God had foretold her.
Јер затрудне и роди Сара Авраму сина у старости његовој у исто време кад каза Господ.
3 And Abraham called the name of his son, whom Sara bore him, Isaac.
И Аврам надеде име сину који му се роди, ког му роди Сара, Исак.
4 And he circumcised him the eighth day, as God had commanded him,
И обреза Аврам сина свог Исака кад би од осам дана, као што му заповеди Бог.
5 When he was a hundred years old: for at this age of his father was Isaac born.
А Авраму беше сто година кад му се роди син Исак.
6 And Sara said: God hath made a laughter for me: whosoever shall hear of it will laugh with me.
А Сара рече: Бог ми учини смех; ко год чује, смејаће ми се.
7 And again she said: Who would believe that Abraham should hear that Sara gave suck to a son, whom she bore to him in his old age.
И рече: Ко би рекао Авраму да ће Сара дојити децу? Ипак му родих сина у старости његовој.
8 And the child grew and was weaned: and Abraham made a great feast on the day of his weaning.
А кад дете дорасте да се одбије од сисе, учини Аврам велику гозбу онај дан кад одбише Исака од сисе.
9 And when Sara had seen the son of Agar the Egyptian playing with Isaac her son, she said to Abraham:
И Сара виде сина Агаре Мисирке, која га роди Авраму, где се подсмева;
10 Cast out this bondwoman, and her son: for the son of the bondwoman shall not be heir with my son Isaac.
Па рече Авраму: Отерај ову робињу са сином њеним, јер син ове робиње неће бити наследник с мојим сином, с Исаком.
11 Abraham took this grievously for his son.
А то Авраму би врло криво ради сина његовог.
12 And God said to him: Let it not seem grievous to thee for the boy, and for thy bondwoman: in all that Sara hath said to thee, hearken to her voice: for in Isaac shall thy seed be called.
Али Бог рече Авраму: Немој да ти је криво ради детета и ради робиње твоје. Шта ти је год казала Сара, послушај; јер ће ти се у Исаку семе прозвати.
13 But I will make the son also of the bondwoman a great nation, because he is thy seed.
Али ћу и од сина робињиног учинити народ, јер је твоје семе.
14 So Abraham rose up in the morning, and taking bread and a bottle of water, put it upon her shoulder, and delivered the boy, and sent her away. And she departed, and wandered in the wilderness of Bersabee.
И Аврам устав ујутру рано, узе хлеба и мешину воде, и даде Агари метнувши јој на леђа, и дете, и отпусти је. А она отишавши луташе по пустињи вирсавској.
15 And when the water in the bottle was spent, she cast the boy under one of the trees that were there.
А кад неста воде у мешини, она баци дете под једно дрво,
16 And she went her way, and sat over against him a great way off as far as a bow can carry, for she said: I will not see the boy die: and sitting over against, she lifted up her voice and wept.
Па отиде колико се може стрелом добацити, и седе према њему; јер говораше: Да не гледам како ће умрети дете. И седећи према њему стаде гласно плакати.
17 And God heard the voice of the boy: and an angel of God called to Agar from heaven, saying: What art thou doing, Agar? fear not: for God hath heard the voice of the boy, from the place wherein he is.
А Бог чу глас детињи, и анђео Божји викну с неба Агару, и рече јој: Шта ти је Агаро? Не бој се, јер Бог чу глас детињи оданде где је.
18 Arise, take up the boy, and hold him by the hand: for I will make him a great nation.
Устани, дигни дете и узми га у наручје; јер ћу од њега учинити велик народ.
19 And God opened her eyes: and she saw a well of water, and went and filled the bottle, and gave the boy to drink.
И Бог јој отвори очи, те угледа студенац; и отишавши напуни мешину воде, и напоји дете.
20 And God was with him: and he grew, and dwelt in the wilderness, and became a young man, an archer.
И Бог беше с дететом, те одрасте, и живеше у пустињи и поста стрелац.
21 And he dwelt in the wilderness of Pharan, and his mother took a wife for him out of the land of Egypt.
А живеше у пустињи Фарану. И мати га ожени из земље мисирске.
22 At the same time Abimelech, and Phicol the general of his army said to Abraham: God is with thee in all that thou dost.
У то време рече Авимелех и Фихол војвода његов Авраму говорећи: Бог је с тобом у свему што радиш.
23 Swear therefore by God, that thou wilt not hurt me, nor my posterity, nor my stock: but according to the kindness that I have done to thee, thou shalt do to me, and to the land wherein thou hast lived a stranger.
Закуни ми се сада Богом да нећеш преварити мене ни сина мог ни унука мог него да ћеш добро онако како сам ја теби чинио и ти чинити мени и земљи у којој си дошљак.
24 And Abraham said: I will swear.
А Аврам рече: Хоћу се заклети.
25 And he reproved Abimelech for a well of water, which his servants had taken away by force.
Али Аврам прекори Авимелеха за студенац, који узеше на силу слуге Авимелехове.
26 And Abimelech answered: I knew not who did this thing: and thou didst not tell me, and I heard not of it till today.
А Авимелех рече: Не знам ко је то учинио; нити ми ти каза, нити чух до данас.
27 And Abraham took sheep and oxen and gave them to Abimelech: and both of them made a league.
Тада Аврам узе оваца и говеда, и даде Авимелеху, и ухвати веру међу собом.
28 And Abraham set apart seven ewe lambs of the flock.
А Аврам одлучи седам јагањаца из стада.
29 And Abimelech said to him: What mean these seven ewe lambs which thou hast set apart?
А Авимелех рече Авраму: Шта ће оно седам јагањаца што си одлучио?
30 But he said: Thou shalt take seven ewe lambs at my hand: that they may be a testimony for me, that I dug this well.
А он одговори: Да примиш из моје руке оно седам јагањаца, да ми буде сведочанство да сам ја ископао овај студенац.
31 Therefore that place was called Bersabee: because there both of them did swear.
Отуда се прозва оно место Вирсавеја, јер се онде заклеше обојица.
32 And they made a league for the well of oath.
Тако ухватише веру на Вирсавеји. Тада се диже Авимелех и Фихол војвода његов, и вратише се у земљу филистејску.
33 And Abimelech, and Phicol the general of his army arose and returned to the land of the Palestines. But Abraham planted a grove in Bersabee, and there called upon the name of the Lord God eternal.
А Аврам посади луг на Вирсавеји, и онде призва име Господа Бога Вечног.
34 And he was a sojourner in the land of the Palestines many days.
И Аврам живеше као дошљак у земљи филистејској много времена.
