Ecclesiastes 10

1 Dying flies spoil the sweetness of the ointment. Wisdom and glory is more precious than a small and shortlived folly.

۱ فاسد می‌سازد، و اندک حماقتی از حکمت و عزت سنگینتر است.

2 The heart of a wise man is in his right hand, and the heart of a fool is in his left hand.

۲ دل مرد حکیم بطرف راستش مایل است و دل احمق بطرف چپش.

3 Yea, and the fool when he walketh in the way, whereas be himself is a fool, esteemeth all men fools.

۳ ونیز چون احمق به راه می‌رود، عقلش ناقص می‌شود و به هر کس می‌گوید که احمق هستم.

4 If the spirit of him that hath power, ascend upon thee, leave not thy place: because care will make the greatest sins to cease.

۴ اگر خشم پادشاه بر تو انگیخته شود، مکان خود را ترک منما زیرا که تسلیم، خطایای عظیم را می‌نشاند.

5 There is an evil that I have seen under the sun, as it were by an error proceeding from the face of the prince:

۵ بدی‌ای هست که زیر آفتاب دیده‌ام مثل سهوی که از جانب سلطان صادر شود.

6 A fool set in high dignity, and the rich sitting beneath.

۶ جهالت بر مکان های بلند برافراشته می‌شود و دولتمندان در مکان اسفل می‌نشینند.

7 I have seen servants upon horses: and princes walking on the ground as servants.

۷ غلامان را بر اسبان دیدم و امیران را مثل غلامان بر زمین روان.

8 He that diggeth a pit, shall fall into it: and he that breaketh a hedge, a serpent shall bite him.

۸ آنکه چاه می‌کند در آن می‌افتد و آنکه دیواررا می‌شکافد، مار وی را می‌گزد.

9 He that removeth stones, shall be hurt by them: and he that cutteth trees, shall be wounded by them.

۹ آنکه سنگها رامی کند، از آنها مجروح می‌شود و آنکه درختان رامی برد از آنها در خطر می‌افتد.

10 If the iron be blunt, and be not as before, but be made blunt, with much labour it shall be sharpened: and after industry shall follow wisdom.

۱۰ اگر آهن کند باشد و دمش را تیز نکنند بایدقوت زیاده بکار آورد، اما حکمت به جهت کامیابی مفید است.

11 If a serpent bite in silence, he is nothing better that backbiteth secretly.

۱۱ اگر مار پیش از آنکه افسون کنند بگزد پس افسونگر‌چه فایده دارد؟

12 The words of the mouth of a wise man are grace: but the lips of a fool shall throw him down headlong.

۱۲ سخنان دهان حکیم فیض بخش است، امالبهای احمق خودش را می‌بلعد.

13 The beginning of his words is folly, and the end of his talk is a mischievous error.

۱۳ ابتدای سخنان دهانش حماقت است و انتهای گفتارش دیوانگی موذی می‌باشد.

14 A fool multiplieth words. A man cannot tell what hath been before him: and what shall be after him, who can tell him?

۱۴ احمق سخنان بسیارمی گوید، اما انسان آنچه را که واقع خواهد شدنمی داند و کیست که او را از آنچه بعد از وی واقع خواهد شد مخبر سازد؟

15 The labour of fools shall afflict them that know not bow to go to the city.

۱۵ محنت احمقان ایشان را خسته می‌سازد چونکه نمی دانند چگونه به شهر باید رفت.

16 Woe to thee, O land, when thy king is a child, and when the princes eat in the morning.

۱۶ وای بر تو‌ای زمین وقتی که پادشاه تو طفل است و سرورانت صبحگاهان می‌خورند.

17 Blessed is the land, whose king is noble, and whose princes eat in due season for refreshment, and not for riotousness.

۱۷ خوشابحال تو‌ای زمین هنگامی که پادشاه توپسر نجبا است و سرورانت در وقتش برای تقویت می‌خورند و نه برای مستی.

18 By slothfulness a building shall be brought down, and through the weakness of hands, the house shall drop through.

۱۸ از کاهلی سقف خراب می‌شود و از سستی دستها، خانه آب پس می‌دهد.

19 For laughter they make bread, and wine that the living may feast: and all things obey money.

۱۹ بزم به جهت لهو و لعب می‌کنند و شراب زندگانی را شادمان می‌سازد، اما نقره همه‌چیز رامهیا می‌کند.

20 Detract not the king, no not in thy thought; and speak not evil of the rich man in thy private chamber: because even the birds of the air will carry thy voice, and he that hath wings will tell what thou hast said.

۲۰ پادشاه را در فکر خود نیز نفرین مکن ودولتمند را در اطاق خوابگاه خویش لعنت منمازیرا که مرغ هوا آواز تو را خواهد برد و بالدار، امررا شایع خواهد ساخت.