Acts 3
1 Now Peter and John went up into the temple at the ninth hour of prayer.
ਤ੍ਰੁʼਤੀਯਯਾਮਵੇਲਾਯਾਂ ਸਤ੍ਯਾਂ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਾਯਾਃ ਸਮਯੇ ਪਿਤਰਯੋਹਨੌ ਸਮ੍ਭੂਯ ਮਨ੍ਦਿਰੰ ਗੱਛਤਃ|
2 And a certain man who was lame from his mother’s womb, was carried: whom they laid every day at the gate of the temple, which is called Beautiful, that he might ask alms of them that went into the temple.
ਤਸ੍ਮਿੰਨੇਵ ਸਮਯੇ ਮਨ੍ਦਿਰਪ੍ਰਵੇਸ਼ਕਾਨਾਂ ਸਮੀਪੇ ਭਿਕ੍ਸ਼਼ਾਰਣਾਰ੍ਥੰ ਯੰ ਜਨ੍ਮਖਞ੍ਜਮਾਨੁਸ਼਼ੰ ਲੋਕਾ ਮਨ੍ਦਿਰਸ੍ਯ ਸੁਨ੍ਦਰਨਾਮ੍ਨਿ ਦ੍ਵਾਰੇ ਪ੍ਰਤਿਦਿਨਮ੍ ਅਸ੍ਥਾਪਯਨ੍ ਤੰ ਵਹਨ੍ਤਸ੍ਤਦ੍ਵਾਰੰ ਆਨਯਨ੍|
3 He, when he had seen Peter and John about to go into the temple, asked to receive an alms.
ਤਦਾ ਪਿਤਰਯੋਹਨੌ ਮਨ੍ਤਿਰੰ ਪ੍ਰਵੇਸ਼਼੍ਟੁਮ੍ ਉਦ੍ਯਤੌ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਸ ਖਞ੍ਜਸ੍ਤੌ ਕਿਞ੍ਚਿਦ੍ ਭਿਕ੍ਸ਼਼ਿਤਵਾਨ੍|
4 But Peter with John fastening his eyes upon him, said: Look upon us.
ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਯੋਹਨਾ ਸਹਿਤਃ ਪਿਤਰਸ੍ਤਮ੍ ਅਨਨ੍ਯਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਯਾ ਨਿਰੀਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਪ੍ਰੋਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਆਵਾਂ ਪ੍ਰਤਿ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿੰ ਕੁਰੁ|
5 But he looked earnestly upon them, hoping that he should receive something of them.
ਤਤਃ ਸ ਕਿਞ੍ਚਿਤ੍ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ੍ਯਾਸ਼ਯਾ ਤੌ ਪ੍ਰਤਿ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍|
6 But Peter said: Silver and gold I have none; but what I have, I give thee: In the name of Jesus Christ of Nazareth, arise, and walk.
ਤਦਾ ਪਿਤਰੋ ਗਦਿਤਵਾਨ੍ ਮਮ ਨਿਕਟੇ ਸ੍ਵਰ੍ਣਰੂਪ੍ਯਾਦਿ ਕਿਮਪਿ ਨਾਸ੍ਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਦਾਸ੍ਤੇ ਤਦ੍ ਦਦਾਮਿ ਨਾਸਰਤੀਯਸ੍ਯ ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਨਾਮ੍ਨਾ ਤ੍ਵਮੁੱਥਾਯ ਗਮਨਾਗਮਨੇ ਕੁਰੁ|
7 And taking him by the right hand, he lifted him up, and forthwith his feet and soles received strength.
ਤਤਃ ਪਰੰ ਸ ਤਸ੍ਯ ਦਕ੍ਸ਼਼ਿਣਕਰੰ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤਮ੍ ਉਦਤੋਲਯਤ੍; ਤੇਨ ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣਾਤ੍ ਤਸ੍ਯ ਜਨਸ੍ਯ ਪਾਦਗੁਲ੍ਫਯੋਃ ਸਬਲਤ੍ਵਾਤ੍ ਸ ਉੱਲਮ੍ਫ੍ਯ ਪ੍ਰੋੱਥਾਯ ਗਮਨਾਗਮਨੇ (ਅ)ਕਰੋਤ੍|
8 And he leaping up, stood, and walked, and went in with them into the temple, walking, and leaping, and praising God.
ਤਤੋ ਗਮਨਾਗਮਨੇ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ ਉੱਲਮ੍ਫਨ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਧਨ੍ਯੰ ਵਦਨ੍ ਤਾਭ੍ਯਾਂ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਮਨ੍ਦਿਰੰ ਪ੍ਰਾਵਿਸ਼ਤ੍|
9 And all the people saw him walking and praising God.
ਤਤਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਲੋਕਾਸ੍ਤੰ ਗਮਨਾਗਮਨੇ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਧਨ੍ਯੰ ਵਦਨ੍ਤਞ੍ਚ ਵਿਲੋਕ੍ਯ
10 And they knew him, that it was he who sat begging alms at the Beautiful gate of the temple: and they were filled with wonder and amazement at that which had happened to him.
ਮਨ੍ਦਿਰਸ੍ਯ ਸੁਨ੍ਦਰੇ ਦ੍ਵਾਰੇ ਯ ਉਪਵਿਸ਼੍ਯ ਭਿਕ੍ਸ਼਼ਿਤਵਾਨ੍ ਸਏਵਾਯਮ੍ ਇਤਿ ਜ੍ਞਾਤ੍ਵਾ ਤੰ ਪ੍ਰਤਿ ਤਯਾ ਘਟਨਯਾ ਚਮਤ੍ਕ੍ਰੁʼਤਾ ਵਿਸ੍ਮਯਾਪੰਨਾਸ਼੍ਚਾਭਵਨ੍|
11 And as he held Peter and John, all the people ran to them to the porch which is called Solomon’s, greatly wondering.
ਯਃ ਖਞ੍ਜਃ ਸ੍ਵਸ੍ਥੋਭਵਤ੍ ਤੇਨ ਪਿਤਰਯੋਹਨੋਃ ਕਰਯੋਰ੍ਧ੍ਟਤਯੋਃ ਸਤੋਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਲੋਕਾ ਸੰਨਿਧਿਮ੍ ਆਗੱਛਨ੍|
12 But Peter seeing, made answer to the people: Ye men of Israel, why wonder you at this? or why look you upon us, as if by our strength or power we had made this man to walk?
ਤਦ੍ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਪਿਤਰਸ੍ਤੇਭ੍ਯੋ(ਅ)ਕਥਯਤ੍, ਹੇ ਇਸ੍ਰਾਯੇਲੀਯਲੋਕਾ ਯੂਯੰ ਕੁਤੋ (ਅ)ਨੇਨਾਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯੰ ਮਨ੍ਯਧ੍ਵੇ? ਆਵਾਂ ਨਿਜਸ਼ਕ੍ਤ੍ਯਾ ਯਦ੍ਵਾ ਨਿਜਪੁਣ੍ਯੇਨ ਖਞ੍ਜਮਨੁਸ਼਼੍ਯਮੇਨੰ ਗਮਿਤਵਨ੍ਤਾਵਿਤਿ ਚਿਨ੍ਤਯਿਤ੍ਵਾ ਆਵਾਂ ਪ੍ਰਤਿ ਕੁਤੋ(ਅ)ਨਨ੍ਯਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿੰ ਕੁਰੁਥ?
13 The God of Abraham, and the God of Isaac, and the God of Jacob, the God of our fathers, hath glorified his Son Jesus, whom you indeed delivered up and denied before the face of Pilate, when he judged he should be released.
ਯੰ ਯੀਸ਼ੁੰ ਯੂਯੰ ਪਰਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਾਰ੍ਪਯਤ ਤਤੋ ਯੰ ਪੀਲਾਤੋ ਮੋਚਯਿਤੁਮ੍ ਏੱਛਤ੍ ਤਥਾਪਿ ਯੂਯੰ ਤਸ੍ਯ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਨ੍ ਨਾਙ੍ਗੀਕ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤ ਇਬ੍ਰਾਹੀਮ ਇਸ੍ਹਾਕੋ ਯਾਕੂਬਸ਼੍ਚੇਸ਼੍ਵਰੋ(ਅ)ਰ੍ਥਾਦ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਪੂਰ੍ੱਵਪੁਰੁਸ਼਼ਾਣਾਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਃ ਸ੍ਵਪੁਤ੍ਰਸ੍ਯ ਤਸ੍ਯ ਯੀਸ਼ੋ ਰ੍ਮਹਿਮਾਨੰ ਪ੍ਰਾਕਾਸ਼ਯਤ੍|
14 But you denied the Holy One and the Just, and desired a murderer to be granted unto you.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੂਯੰ ਤੰ ਪਵਿਤ੍ਰੰ ਧਾਰ੍ੰਮਿਕੰ ਪੁਮਾਂਸੰ ਨਾਙ੍ਗੀਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਹਤ੍ਯਾਕਾਰਿਣਮੇਕੰ ਸ੍ਵੇਭ੍ਯੋ ਦਾਤੁਮ੍ ਅਯਾਚਧ੍ਵੰ|
15 But the author of life you killed, whom God hath raised from the dead, of which we are witnesses.
ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਤੰ ਜੀਵਨਸ੍ਯਾਧਿਪਤਿਮ੍ ਅਹਤ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੀਸ਼੍ਵਰਃ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਤ੍ ਤਮ੍ ਉਦਸ੍ਥਾਪਯਤ ਤਤ੍ਰ ਵਯੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਣ ਆਸ੍ਮਹੇ|
16 And in the faith of his name, this man, whom you have seen and known, hath his name strengthened; and the faith which is by him, hath given this perfect soundness in the sight of you all.
ਇਮੰ ਯੰ ਮਾਨੁਸ਼਼ੰ ਯੂਯੰ ਪਸ਼੍ਯਥ ਪਰਿਚਿਨੁਥ ਚ ਸ ਤਸ੍ਯ ਨਾਮ੍ਨਿ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਕਰਣਾਤ੍ ਚਲਨਸ਼ਕ੍ਤਿੰ ਲਬ੍ਧਵਾਨ੍ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਤਸ੍ਯ ਯੋ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਃ ਸ ਤੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਸਮ੍ਪੂਰ੍ਣਰੂਪੇਣ ਸ੍ਵਸ੍ਥਮ੍ ਅਕਾਰ੍ਸ਼਼ੀਤ੍|
17 And now, brethren, I know that you did it through ignorance, as did also your rulers.
ਹੇ ਭ੍ਰਾਤਰੋ ਯੂਯੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਅਧਿਪਤਯਸ਼੍ਚ ਅਜ੍ਞਾਤ੍ਵਾ ਕਰ੍ੰਮਾਣ੍ਯੇਤਾਨਿ ਕ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤ ਇਦਾਨੀਂ ਮਮੈਸ਼਼ ਬੋਧੋ ਜਾਯਤੇ|
18 But those things which God before had shewed by the mouth of all the prophets, that his Christ should suffer, he hath so fulfilled.
ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੀਸ਼੍ਵਰਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਦੁਃਖਭੋਗੇ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਾਂ ਮੁਖੇਭ੍ਯੋ ਯਾਂ ਯਾਂ ਕਥਾਂ ਪੂਰ੍ੱਵਮਕਥਯਤ੍ ਤਾਃ ਕਥਾ ਇੱਥੰ ਸਿੱਧਾ ਅਕਰੋਤ੍|
19 Be penitent, therefore, and be converted, that your sins may be blotted out.
ਅਤਃ ਸ੍ਵੇਸ਼਼ਾਂ ਪਾਪਮੋਚਨਾਰ੍ਥੰ ਖੇਦੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਮਨਾਂਸਿ ਪਰਿਵਰ੍ੱਤਯਧ੍ਵੰ, ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਾਤ੍ ਸਾਨ੍ਤ੍ਵਨਾਪ੍ਰਾਪ੍ਤੇਃ ਸਮਯ ਉਪਸ੍ਥਾਸ੍ਯਤਿ;
20 That when the times of refreshment shall come from the presence of the Lord, and he shall send him who hath been preached unto you, Jesus Christ,
ਪੁਨਸ਼੍ਚ ਪੂਰ੍ੱਵਕਾਲਮ੍ ਆਰਭ੍ਯ ਪ੍ਰਚਾਰਿਤੋ ਯੋ ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਤਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
21 Whom heaven indeed must receive, until the times of the restitution of all things, which God hath spoken by the mouth of his holy prophets, from the beginning of the world. (aiōn g165)
ਕਿਨ੍ਤੁ ਜਗਤਃ ਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿਮਾਰਭ੍ਯ ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਨਿਜਪਵਿਤ੍ਰਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਗਣੋਨ ਯਥਾ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਤਦਨੁਸਾਰੇਣ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਕਾਰ੍ੱਯਾਣਾਂ ਸਿੱਧਿਪਰ੍ੱਯਨ੍ਤੰ ਤੇਨ ਸ੍ਵਰ੍ਗੇ ਵਾਸਃ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯਃ| (aiōn g165)
22 For Moses said: A prophet shall the Lord your God raise up unto you of your brethren, like unto me: him you shall hear according to all things whatsoever he shall speak to you.
ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਪ੍ਰਭੁਃ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਗਣਮਧ੍ਯਾਤ੍ ਮਤ੍ਸਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਕ੍ਤਾਰਮ੍ ਉਤ੍ਪਾਦਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਤਤਃ ਸ ਯਤ੍ ਕਿਞ੍ਚਿਤ੍ ਕਥਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਤ੍ਰ ਯੂਯੰ ਮਨਾਂਸਿ ਨਿਧੱਧ੍ਵੰ|
23 And it shall be, that every soul which will not hear that prophet, shall be destroyed from among the people.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਪ੍ਰਾਣੀ ਤਸ੍ਯ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਃ ਕਥਾਂ ਨ ਗ੍ਰਹੀਸ਼਼੍ਯਤਿ ਸ ਨਿਜਲੋਕਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯਾਦ੍ ਉੱਛੇਤ੍ਸ੍ਯਤੇ," ਇਮਾਂ ਕਥਾਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਪੂਰ੍ੱਵਪੁਰੁਸ਼਼ੇਭ੍ਯਃ ਕੇਵਲੋ ਮੂਸਾਃ ਕਥਯਾਮਾਸ ਇਤਿ ਨਹਿ,
24 And all the prophets, from Samuel and afterwards, who have spoken, have told of these days.
ਸ਼ਿਮੂਯੇਲ੍ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਮ੍ ਆਰਭ੍ਯ ਯਾਵਨ੍ਤੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਕ੍ਯਮ੍ ਅਕਥਯਨ੍ ਤੇ ਸਰ੍ੱਵਏਵ ਸਮਯਸ੍ਯੈਤਸ੍ਯ ਕਥਾਮ੍ ਅਕਥਯਨ੍|
25 You are the children of the prophets, and of the testament which God made to our fathers, saying to Abraham: And in thy seed shall all the kindreds of the earth be blessed.
ਯੂਯਮਪਿ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਾਂ ਸਨ੍ਤਾਨਾਃ, "ਤਵ ਵੰਸ਼ੋਦ੍ਭਵਪੁੰਸਾ ਸਰ੍ੱਵਦੇਸ਼ੀਯਾ ਲੋਕਾ ਆਸ਼ਿਸ਼਼ੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ", ਇਬ੍ਰਾਹੀਮੇ ਕਥਾਮੇਤਾਂ ਕਥਯਿਤ੍ਵਾ ਈਸ਼੍ਵਰੋਸ੍ਮਾਕੰ ਪੂਰ੍ੱਵਪੁਰੁਸ਼਼ੈਃ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਯੰ ਨਿਯਮੰ ਸ੍ਥਿਰੀਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਤਸ੍ਯ ਨਿਯਮਸ੍ਯਾਧਿਕਾਰਿਣੋਪਿ ਯੂਯੰ ਭਵਥ|
26 To you first God, raising up his Son, hath sent him to bless you; that every one may convert himself from his wickedness.
ਅਤ ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਨਿਜਪੁਤ੍ਰੰ ਯੀਸ਼ੁਮ੍ ਉੱਥਾਪ੍ਯ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਸ੍ਵਸ੍ਵਪਾਪਾਤ੍ ਪਰਾਵਰ੍ੱਤ੍ਯ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯਮ੍ ਆਸ਼ਿਸ਼਼ੰ ਦਾਤੁੰ ਪ੍ਰਥਮਤਸ੍ਤੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਨਿਕਟੰ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਿਤਵਾਨ੍|
