2 Samuel 22
1 And David spoke to the Lord the words of this canticle, in the day that the Lord delivered him out of the hand of all his enemies, and out of the hand of Saul,
Пәрвәрдигар уни барлиқ дүшмәнлиридин һәм Саул падишаниң қолидин қутқузған күни, у Пәрвәрдигарға бу күйни ейтти: —
2 And he said: The Lord is my rock, and my strength, and my saviour.
У мундақ деди: — Пәрвәрдигар мениң хада теғим, мениң қорғиним, мениң ниҗаткаримдур!
3 God is my strong one, in him will I trust: my shield, and the horn of my salvation: he lifteth me up, and is my refuge: my saviour, thou wilt deliver me from iniquity.
Худа мениң қорам тешимдур, мән Униңға тайинимән — У мениң қалқиним, мениң қутқузғучи мүңгүзүм, Мениң егиз мунарим вә башпанаһим, мениң қутқузғучимдур; Сән мени зораванлардин қутқузисән!
4 I will call on the Lord who is worthy to be praised: and I shall be saved from my enemies.
Мәдһийиләргә лайиқ Пәрвәрдигарға мән нида қилимән, Шундақ қилип, мән дүшмәнлиримдин қутқузулимән;
5 For the pangs of death have surrounded me: the floods of Belial have made me afraid.
Чүнки өлүмниң асарәтлири мени қоршивалди, Ихлассизларниң ямрап кетиши мени қорқитивәтти;
Тәһтисараниң танилири мени чирмивалди, Өлүм сиртмақлири алдимға кәлди. (Sheol h7585)
7 In my distress I will call upon the Lord, and I will cry to my God: and he will hear my voice out of his temple, and my cry shall come to his ears.
Қийналғинимда мән Пәрвәрдигарға нида қилдим, Худайимға пәряд көтәрдим; У ибадәтханисидин авазимни аңлиди, Мениң пәрядим Униң қулиқиға кирди.
8 The earth shook and trembled, the foundations of the mountains were moved, and shaken, because he was angry with them.
Андин йәр-зимин тәврәп силкинип кәтти, Асманларниң һуллири дәһшәтлик тәврәнди, силкинип кәтти; Чүнки У ғәзәпләнди.
9 A smoke went up from his nostrils, and a devouring fire out of his mouth: coals were kindled by it.
Униң димиғидин ис өрләп туратти, Ағзидин чиққан от һәммисини жутувәтти; Униңдин көмүр чоғлири чиқти;
10 He bowed the heavens, and came down: and darkness was under his feet.
У асманларни еңиштүрүп егип чүшти, Пути астида тум қараңғулуқ еди.
11 And he rode upon the cherubims, and flew: and slid upon the wings of the wind.
У бир керуб үстидә пәрваз қилди, У шамалниң қанатлирида көрүнди.
12 He made darkness a covering round about him: dropping waters out of the clouds of the heavens.
У қараңғулуқни, шундақла жиғилған суларни, Асманларниң қоюқ булутлирини, Өз әтрапида чедири қилди.
13 By the brightness before him, the coals of fire were kindled.
Униң алдида турған йоруқлуқтин, Отлуқ чоғлар чиқип өтти;
14 The Lord shall thunder from heaven: and the most high shall give forth his voice.
Пәрвәрдигар асманда гүлдүрлиди; Һәммидин алий Болғучи авазини яңратти;
15 He shot arrows and scattered them: lightning, and consumed them.
Бәрһәқ, У оқлирини етип, [дүшмәнлиримни] тарқитивәтти; Чақмақларни чақтуруп, уларни қийқас-сүрәнгә салди;
16 And the overflowings of the sea appeared, and the foundations of the world were laid open at the rebuke of the Lord, at the blast of the spirit of his wrath.
Шуниң билән деңизниң тәкти көрүнүп қалди, Аләмниң һуллири ашкариланди, Пәрвәрдигарниң тәнбиһи билән, Димиғиниң нәпәсиниң зәрбиси билән.
17 He sent from on high, and took me, and drew me out of many waters.
У жуқуридин қолини узитип, мени тутти; Мени улуқ сулардин тартип алди.
18 He delivered me from my most mighty enemy, and from them that hated me: for they were too strong for me.
У мени күчлүк дүшминимдин, Маңа өчмәнләрдин қутқузди; Чүнки улар мәндин күчлүк еди.
19 He prevented me in the day of my affliction, and the Lord became my stay.
Күлпәткә учриған күнүмдә, улар маңа қарши һуҗумға өтти; Бирақ Пәрвәрдигар мениң таянчим еди.
20 And he brought me forth into a large place, he delivered me, because I pleased him.
У мени кәңри-азатә бир җайға елип чиқарди; У мени қутқузди, чүнки У мәндин хурсән болди.
21 The Lord will reward me according to my justice: and according to the cleanness of my hands he will render to me.
Пәрвәрдигар һәққанийлиғимға қарап маңа илтипат көрсәтти; Қолумниң һалаллиғини У маңа қайтурди;
22 Because I have kept the ways of the Lord, and have not wickedly departed from my God.
Чүнки Пәрвәрдигарниң йоллирини тутуп кәлдим; Рәзиллик қилип Худайимдин айрилип кәтмидим;
23 For all his judgments are in my sight: and his precepts I have not removed from me.
Чүнки униң барлиқ һөкүмлири алдимдидур; Мән Униң бәлгүлимилиридин чәтнәп кәтмидим;
24 And I shall be perfect with him: and shall keep myself from my iniquity.
Мән Униң билән ғубарсиз жүрдум, Өзүмни гунадин нери қилдим.
25 And the Lord will recompense me according to my justice: and according to the cleanness of my hands in the sight of his eyes.
Вә Пәрвәрдигар һәққанийлиғимға қарап, Көз алдида болған һалаллиғим бойичә қилғанлиримни қайтурди.
26 With the holy one thou wilt be holy: and with the valiant perfect.
Вападар-меһриванларға Өзүңни вападар-меһриван көрситисән; Ғубарсизларға Өзүңни ғубарсиз көрситисән;
27 With the elect thou wilt be elect: and with the perverse thou wilt be perverted.
Сап диллиқларға Өзүңни сап диллиқ көрситисән; Тәтүрләргә Өзүңни тәтүр көрситисән;
28 And the poor people thou wilt save: and with thy eyes thou wilt humble the haughty.
Чүнки Сән аҗиз мөмин хәлиқни қутқузисән; Бирақ көзлириңни тәкәббур үстигә тикип, Уларни шәрмәндә қилисән;
29 For thou art my lamp, O Lord: and thou, O Lord, wilt enlighten my darkness.
Чүнки Сән Пәрвәрдигар мениң чирақимдурсән; Пәрвәрдигар мени басқан қараңғулуқни нурландуриду;
30 For in thee I will run girded: in my God I will leap over the wall.
Чүнки Сән арқилиқ дүшмән қошуни арисидин жүгүрүп өттүм; Сән Худайим арқилиқ мән сепилдин атлап өттүм.
31 God, his way is immaculate, the word of the Lord is tried by fire: he is the shield of all that trust in him.
Тәңрим — Униң йоли мукәммәлдур; Пәрвәрдигарниң сөзи синап испатланғандур; У Өзигә таянғанларниң һәммисигә қалқандур.
32 Who is God but the Lord: and who is strong but our God?
Чүнки Пәрвәрдигардин башқа йәнә ким илаһтур? Бизниң Худайимиздин башқа ким қорам таштур?
33 God who hath girded me with strength, and made my way perfect.
Тәңри мениң мустәһкәм қорғинимдур; У йолумни мукәммәл, түп-түз қилиду;
34 Making my feet like the feet of harts, and setting me upon my high places.
У мениң путлиримни кейикниңкидәк қилиду; У мени жуқури җайлиримға турғузиду;
35 He teacheth my bands to war: and maketh my arms like a bow of brass.
Қоллиримни уруш қилишқа үгитиду, Шуңлашқа биләклирим мис каманни керәләйду;
36 Thou hast given me the shield of my salvation: and thy mildness hath multiplied me.
Сән маңа ниҗатиңдики қалқанни бәрдиң, Сениң мулайим кәмтәрлигиң мени улуқ қилди.
37 Thou shalt enlarge my steps under me: and my ankles shall not fail.
Сән қәдәмлирим астидики җайни кәң қилдиң, Мениң путлирим тейилип кәтмиди.
38 I will pursue after my enemies, and crush them: and will not return again till I consume them.
Мән дүшмәнлиримни қоғлап йоқаттим, Улар һалак болмиғичә һеч янмидим.
39 I will consume them and break them in pieces, so that they shall not rise: they shall fall under my feet.
Қайта туралмиғидәк қилип, Уларни һалак қилип янҗидим, Улар путлирим астида жиқилди.
40 Thou hast girded me with strength to battle: thou hast made them that resisted me to bow under me.
Сән җәң қилишқа күч билән белимни бағлидиң; Сән маңа һуҗум қилғанларни путум астида егилдүрдүң;
41 My enemies thou hast made to turn their back to me: them that hated me, and I shall destroy them.
Дүшмәнлиримни маңа арқини қилип қачқуздуң, Шуниң билән мән маңа өчмәнләрни йоқаттим.
42 They shall cry, and there shall be none to save: to the Lord, and he shall not hear them.
Улар тәлмүрди, бирақ қутқузидиған һеч ким йоқ еди; Һәтта Пәрвәрдигарға қаривиди, Уму уларға җавап бәрмиди.
43 I shall beat them as small as the dust of the earth: I shall crush them and spread them abroad like the mire of the streets.
Мән уларни соқуп йәрдики топидәк қиливәттим; Кочидики патқақтәк мән уларни чәйливәттим; Уларниң үстидин петиқдивәттим.
44 Thou wilt save me from the contradictions of my people: thou wilt keep me to be the head of the Gentiles: the people which I know not, shall serve me,
Сән мени хәлқимниң низалиридин қутқузғансән; Сән мени әлләрниң беши болушқа сақлидиң; Маңа ят болған бир хәлиқ хизмитимдә болмақта.
45 The sons of the stranger will resist me, at the hearing of the ear they will obey me.
Ят әлдикиләр маңа зәиплишип тәслим болиду; Аңлиши биләнла улар маңа итаәт қилиду;
46 The strangers are melted away, and shall be straitened in their distresses.
Ят әлдикиләр чүшкүнлишип кетиду; Улар өз истиһкамлиридин титригән һалда чиқип келиду;
47 The Lord liveth, and my God is blessed: and the strong God of my salvation shall be exalted:
Пәрвәрдигар һаяттур! Мениң Қорам Тешим мубарәкләнсун; Ниҗатим болған қорам таш Худа алийдур, дәп мәдһийиләнсун!
48 God who giveth me revenge, and bringest down people under me,
У, йәни мән үчүн толуқ қисас алғучи Тәңри, Хәлиқләрни маңа бойсундурғучидур;
49 Who bringest me forth from my enemies, and liftest me up from them that resist me: from the wicked man thou shalt deliver me.
У мени дүшмәнлирим арисидин чиқарған; Бәрһәқ, Сән мени маңа һуҗум қилғанлардин жуқури көтәрдиң; Зораван адәмдин Сән мени қутулдурдуң.
50 Therefore will I give thanks to thee. O Lord, among the Gentiles, and will sing to thy name.
Мошу сәвәплик мән әлләр арисида саңа тәшәккүр ейтимән, и Пәрвәрдигар; Намиңни улуқлап күйләрни ейтимән;
51 Giving great salvation to his king, and shewing mercy to David his anointed, and to his seed for ever.
У болса Өзи тиклигән падишаға зор қутқузушларни беғишлайду; Өзи мәсиһ қилғиниға, Йәни Давутқа һәм униң нәслигә мәңгүгә өзгәрмәс муһәббәтни көрситиду.
