Romans 6
1 What then shall we say? Should we continue in sin that grace may abound?
ਪ੍ਰਭੂਤਰੂਪੇਣ ਯਦ੍ ਅਨੁਗ੍ਰਹਃ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤੇ ਤਦਰ੍ਥੰ ਪਾਪੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਾਮ ਇਤਿ ਵਾਕ੍ਯੰ ਕਿੰ ਵਯੰ ਵਦਿਸ਼਼੍ਯਾਮਃ? ਤੰਨ ਭਵਤੁ|
2 Far be the thought. We who have died to sin, how shall we still live in it?
ਪਾਪੰ ਪ੍ਰਤਿ ਮ੍ਰੁʼਤਾ ਵਯੰ ਪੁਨਸ੍ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਕਥਮ੍ ਜੀਵਿਸ਼਼੍ਯਾਮਃ?
3 Are you ignorant that we, as many as have been baptised unto Christ Jesus, have been baptised unto his death?
ਵਯੰ ਯਾਵਨ੍ਤੋ ਲੋਕਾ ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇ ਮੱਜਿਤਾ ਅਭਵਾਮ ਤਾਵਨ੍ਤ ਏਵ ਤਸ੍ਯ ਮਰਣੇ ਮੱਜਿਤਾ ਇਤਿ ਕਿੰ ਯੂਯੰ ਨ ਜਾਨੀਥ?
4 We have been buried therefore with him by baptism unto death, in order that, even as Christ has been raised up from among [the] dead by the glory of the Father, so we also should walk in newness of life.
ਤਤੋ ਯਥਾ ਪਿਤੁਃ ਪਰਾਕ੍ਰਮੇਣ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਤ੍ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟ ਉੱਥਾਪਿਤਸ੍ਤਥਾ ਵਯਮਪਿ ਯਤ੍ ਨੂਤਨਜੀਵਿਨ ਇਵਾਚਰਾਮਸ੍ਤਦਰ੍ਥੰ ਮੱਜਨੇਨ ਤੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੁਰੂਪੇ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨੇ ਸੰਸ੍ਥਾਪਿਤਾਃ|
5 For if we are become identified with [him] in the likeness of his death, so also we shall be of [his] resurrection;
ਅਪਰੰ ਵਯੰ ਯਦਿ ਤੇਨ ਸੰਯੁਕ੍ਤਾਃ ਸਨ੍ਤਃ ਸ ਇਵ ਮਰਣਭਾਗਿਨੋ ਜਾਤਾਸ੍ਤਰ੍ਹਿ ਸ ਇਵੋੱਥਾਨਭਾਗਿਨੋ(ਅ)ਪਿ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਾਮਃ|
6 knowing this, that our old man has been crucified with [him], that the body of sin might be annulled, that we should no longer serve sin.
ਵਯੰ ਯਤ੍ ਪਾਪਸ੍ਯ ਦਾਸਾਃ ਪੁਨ ਰ੍ਨ ਭਵਾਮਸ੍ਤਦਰ੍ਥਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਪਾਪਰੂਪਸ਼ਰੀਰਸ੍ਯ ਵਿਨਾਸ਼ਾਰ੍ਥਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਪੁਰਾਤਨਪੁਰੁਸ਼਼ਸ੍ਤੇਨ ਸਾਕੰ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇ(ਅ)ਹਨ੍ਯਤੇਤਿ ਵਯੰ ਜਾਨੀਮਃ|
7 For he that has died is justified from sin.
ਯੋ ਹਤਃ ਸ ਪਾਪਾਤ੍ ਮੁਕ੍ਤ ਏਵ|
8 Now if we have died with Christ, we believe that we shall also live with him,
ਅਤਏਵ ਯਦਿ ਵਯੰ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧਮ੍ ਅਹਨ੍ਯਾਮਹਿ ਤਰ੍ਹਿ ਪੁਨਰਪਿ ਤੇਨ ਸਹਿਤਾ ਜੀਵਿਸ਼਼੍ਯਾਮ ਇਤ੍ਯਤ੍ਰਾਸ੍ਮਾਕੰ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੋ ਵਿਦ੍ਯਤੇ|
9 knowing that Christ having been raised up from among [the] dead dies no more: death has dominion over him no more.
ਯਤਃ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਦ੍ ਉੱਥਾਪਿਤਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੋ ਪੁਨ ਰ੍ਨ ਮ੍ਰਿਯਤ ਇਤਿ ਵਯੰ ਜਾਨੀਮਃ| ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਕੋਪ੍ਯਧਿਕਾਰੋ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੋ ਰ੍ਨਾਸ੍ਤਿ|
10 For in that he has died, he has died to sin once for all; but in that he lives, he lives to God.
ਅਪਰਞ੍ਚ ਸ ਯਦ੍ ਅਮ੍ਰਿਯਤ ਤੇਨੈਕਦਾ ਪਾਪਮ੍ ਉੱਦਿਸ਼੍ਯਾਮ੍ਰਿਯਤ, ਯੱਚ ਜੀਵਤਿ ਤੇਨੇਸ਼੍ਵਰਮ੍ ਉੱਦਿਸ਼੍ਯ ਜੀਵਤਿ;
11 So also ye, reckon yourselves dead to sin and alive to God in Christ Jesus.
ਤਦ੍ਵਦ੍ ਯੂਯਮਪਿ ਸ੍ਵਾਨ੍ ਪਾਪਮ੍ ਉੱਦਿਸ਼੍ਯ ਮ੍ਰੁʼਤਾਨ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਪ੍ਰਭੁਣਾ ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇਨੇਸ਼੍ਵਰਮ੍ ਉੱਦਿਸ਼੍ਯ ਜੀਵਨ੍ਤੋ ਜਾਨੀਤ|
12 Let not sin therefore reign in your mortal body to obey its lusts.
ਅਪਰਞ੍ਚ ਕੁਤ੍ਸਿਤਾਭਿਲਾਸ਼਼ਾਨ੍ ਪੂਰਯਿਤੁੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਰ੍ਤ੍ਯਦੇਹੇਸ਼਼ੁ ਪਾਪਮ੍ ਆਧਿਪਤ੍ਯੰ ਨ ਕਰੋਤੁ|
13 Neither yield your members instruments of unrighteousness to sin, but yield yourselves to God as alive from among [the] dead, and your members instruments of righteousness to God.
ਅਪਰੰ ਸ੍ਵੰ ਸ੍ਵਮ੍ ਅਙ੍ਗਮ੍ ਅਧਰ੍ੰਮਸ੍ਯਾਸ੍ਤ੍ਰੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਪਾਪਸੇਵਾਯਾਂ ਨ ਸਮਰ੍ਪਯਤ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਦ੍ ਉੱਥਿਤਾਨਿਵ ਸ੍ਵਾਨ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੇ ਸਮਰ੍ਪਯਤ ਸ੍ਵਾਨ੍ਯਙ੍ਗਾਨਿ ਚ ਧਰ੍ੰਮਾਸ੍ਤ੍ਰਸ੍ਵਰੂਪਾਣੀਸ਼੍ਵਰਮ੍ ਉੱਦਿਸ਼੍ਯ ਸਮਰ੍ਪਯਤ|
14 For sin shall not have dominion over you, for ye are not under law but under grace.
ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਉਪਰਿ ਪਾਪਸ੍ਯਾਧਿਪਤ੍ਯੰ ਪੁਨ ਰ੍ਨ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਯਸ੍ਮਾਦ੍ ਯੂਯੰ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਯਾ ਅਨਾਯੱਤਾ ਅਨੁਗ੍ਰਹਸ੍ਯ ਚਾਯੱਤਾ ਅਭਵਤ|
15 What then? should we sin because we are not under law but under grace? Far be the thought.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਵਯੰ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਯਾ ਅਨਾਯੱਤਾ ਅਨੁਗ੍ਰਹਸ੍ਯ ਚਾਯੱਤਾ ਅਭਵਾਮ, ਇਤਿ ਕਾਰਣਾਤ੍ ਕਿੰ ਪਾਪੰ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਾਮਃ? ਤੰਨ ਭਵਤੁ|
16 Know ye not that to whom ye yield yourselves bondmen for obedience, ye are bondmen to him whom ye obey, whether of sin unto death, or of obedience unto righteousness?
ਯਤੋ ਮ੍ਰੁʼਤਿਜਨਕੰ ਪਾਪੰ ਪੁਣ੍ਯਜਨਕੰ ਨਿਦੇਸ਼ਾਚਰਣਞ੍ਚੈਤਯੋਰ੍ਦ੍ਵਯੋ ਰ੍ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਆਜ੍ਞਾਪਾਲਨਾਰ੍ਥੰ ਭ੍ਰੁʼਤ੍ਯਾਨਿਵ ਸ੍ਵਾਨ੍ ਸਮਰ੍ਪਯਥ, ਤਸ੍ਯੈਵ ਭ੍ਰੁʼਤ੍ਯਾ ਭਵਥ, ਏਤਤ੍ ਕਿੰ ਯੂਯੰ ਨ ਜਾਨੀਥ?
17 But thanks [be] to God, that ye were bondmen of sin, but have obeyed from the heart the form of teaching into which ye were instructed.
ਅਪਰਞ੍ਚ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਯੂਯੰ ਪਾਪਸ੍ਯ ਭ੍ਰੁʼਤ੍ਯਾ ਆਸ੍ਤੇਤਿ ਸਤ੍ਯੰ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਸ੍ਯਾਂ ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਾਰੂਪਾਯਾਂ ਮੂਸ਼਼ਾਯਾਂ ਨਿਕ੍ਸ਼਼ਿਪ੍ਤਾ ਅਭਵਤ ਤਸ੍ਯਾ ਆਕ੍ਰੁʼਤਿੰ ਮਨੋਭਿ ਰ੍ਲਬ੍ਧਵਨ੍ਤ ਇਤਿ ਕਾਰਣਾਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਧਨ੍ਯਵਾਦੋ ਭਵਤੁ|
18 Now, having got your freedom from sin, ye have become bondmen to righteousness.
ਇੱਥੰ ਯੂਯੰ ਪਾਪਸੇਵਾਤੋ ਮੁਕ੍ਤਾਃ ਸਨ੍ਤੋ ਧਰ੍ੰਮਸ੍ਯ ਭ੍ਰੁʼਤ੍ਯਾ ਜਾਤਾਃ|
19 I speak humanly on account of the weakness of your flesh. For even as ye have yielded your members in bondage to uncleanness and to lawlessness unto lawlessness, so now yield your members in bondage to righteousness unto holiness.
ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸ਼ਾਰੀਰਿਕ੍ਯਾ ਦੁਰ੍ੱਬਲਤਾਯਾ ਹੇਤੋ ਰ੍ਮਾਨਵਵਦ੍ ਅਹਮ੍ ਏਤਦ੍ ਬ੍ਰਵੀਮਿ; ਪੁਨਃ ਪੁਨਰਧਰ੍ੰਮਕਰਣਾਰ੍ਥੰ ਯਦ੍ਵਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਪਾਪਾਮੇਧ੍ਯਯੋ ਰ੍ਭ੍ਰੁʼਤ੍ਯਤ੍ਵੇ ਨਿਜਾਙ੍ਗਾਨਿ ਸਮਾਰ੍ਪਯਤ ਤਦ੍ਵਦ੍ ਇਦਾਨੀਂ ਸਾਧੁਕਰ੍ੰਮਕਰਣਾਰ੍ਥੰ ਧਰ੍ੰਮਸ੍ਯ ਭ੍ਰੁʼਤ੍ਯਤ੍ਵੇ ਨਿਜਾਙ੍ਗਾਨਿ ਸਮਰ੍ਪਯਤ|
20 For when ye were bondmen of sin ye were free from righteousness.
ਯਦਾ ਯੂਯੰ ਪਾਪਸ੍ਯ ਭ੍ਰੁʼਤ੍ਯਾ ਆਸ੍ਤ ਤਦਾ ਧਰ੍ੰਮਸ੍ਯ ਨਾਯੱਤਾ ਆਸ੍ਤ|
21 What fruit therefore had ye then in the things of which ye are now ashamed? for the end of them [is] death.
ਤਰ੍ਹਿ ਯਾਨਿ ਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਯੂਯਮ੍ ਇਦਾਨੀਂ ਲੱਜਾਜਨਕਾਨਿ ਬੁਧ੍ਯਧ੍ਵੇ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਤੈ ਰ੍ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਕੋ ਲਾਭ ਆਸੀਤ੍? ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕਰ੍ੰਮਣਾਂ ਫਲੰ ਮਰਣਮੇਵ|
22 But now, having got your freedom from sin, and having become bondmen to God, ye have your fruit unto holiness, and the end eternal life. (aiōnios g166)
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸਾਮ੍ਪ੍ਰਤੰ ਯੂਯੰ ਪਾਪਸੇਵਾਤੋ ਮੁਕ੍ਤਾਃ ਸਨ੍ਤ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਭ੍ਰੁʼਤ੍ਯਾ(ਅ)ਭਵਤ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਪਵਿਤ੍ਰਤ੍ਵਰੂਪੰ ਲਭ੍ਯਮ੍ ਅਨਨ੍ਤਜੀਵਨਰੂਪਞ੍ਚ ਫਲਮ੍ ਆਸ੍ਤੇ| (aiōnios g166)
