Romans 13

1 Let every soul be subject to the authorities that are above [him]. For there is no authority except from God; and those that exist are set up by God.

ಯುಷ್ಮಾಕಮ್ ಏಕೈಕಜನಃ ಶಾಸನಪದಸ್ಯ ನಿಘ್ನೋ ಭವತು ಯತೋ ಯಾನಿ ಶಾಸನಪದಾನಿ ಸನ್ತಿ ತಾನಿ ಸರ್ವ್ವಾಣೀಶ್ವರೇಣ ಸ್ಥಾಪಿತಾನಿ; ಈಶ್ವರಂ ವಿನಾ ಪದಸ್ಥಾಪನಂ ನ ಭವತಿ|

2 So that he that sets himself in opposition to the authority resists the ordinance of God; and they who [thus] resist shall bring sentence of guilt on themselves.

ಇತಿ ಹೇತೋಃ ಶಾಸನಪದಸ್ಯ ಯತ್ ಪ್ರಾತಿಕೂಲ್ಯಂ ತದ್ ಈಶ್ವರೀಯನಿರೂಪಣಸ್ಯ ಪ್ರಾತಿಕೂಲ್ಯಮೇವ; ಅಪರಂ ಯೇ ಪ್ರಾತಿಕೂಲ್ಯಮ್ ಆಚರನ್ತಿ ತೇ ಸ್ವೇಷಾಂ ಸಮುಚಿತಂ ದಣ್ಡಂ ಸ್ವಯಮೇವ ಘಟಯನ್ತೇ|

3 For rulers are not a terror to a good work, but to an evil [one]. Dost thou desire then not to be afraid of the authority? practise [what is] good, and thou shalt have praise from it;

ಶಾಸ್ತಾ ಸದಾಚಾರಿಣಾಂ ಭಯಪ್ರದೋ ನಹಿ ದುರಾಚಾರಿಣಾಮೇವ ಭಯಪ್ರದೋ ಭವತಿ; ತ್ವಂ ಕಿಂ ತಸ್ಮಾನ್ ನಿರ್ಭಯೋ ಭವಿತುಮ್ ಇಚ್ಛಸಿ? ತರ್ಹಿ ಸತ್ಕರ್ಮ್ಮಾಚರ, ತಸ್ಮಾದ್ ಯಶೋ ಲಪ್ಸ್ಯಸೇ,

4 for it is God's minister to thee for good. But if thou practisest evil, fear; for it bears not the sword in vain; for it is God's minister, an avenger for wrath to him that does evil.

ಯತಸ್ತವ ಸದಾಚರಣಾಯ ಸ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಭೃತ್ಯೋಽಸ್ತಿ| ಕಿನ್ತು ಯದಿ ಕುಕರ್ಮ್ಮಾಚರಸಿ ತರ್ಹಿ ತ್ವಂ ಶಙ್ಕಸ್ವ ಯತಃ ಸ ನಿರರ್ಥಕಂ ಖಙ್ಗಂ ನ ಧಾರಯತಿ; ಕುಕರ್ಮ್ಮಾಚಾರಿಣಂ ಸಮುಚಿತಂ ದಣ್ಡಯಿತುಮ್ ಸ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ದಣ್ಡದಭೃತ್ಯ ಏವ|

5 Wherefore it is necessary to be subject, not only on account of wrath, but also on account of conscience.

ಅತಏವ ಕೇವಲದಣ್ಡಭಯಾನ್ನಹಿ ಕಿನ್ತು ಸದಸದ್ಬೋಧಾದಪಿ ತಸ್ಯ ವಶ್ಯೇನ ಭವಿತವ್ಯಂ|

6 For on this account ye pay tribute also; for they are God's officers, attending continually on this very thing.

ಏತಸ್ಮಾದ್ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ರಾಜಕರದಾನಮಪ್ಯುಚಿತಂ ಯಸ್ಮಾದ್ ಯೇ ಕರಂ ಗೃಹ್ಲನ್ತಿ ತ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಕಿಙ್ಕರಾ ಭೂತ್ವಾ ಸತತಮ್ ಏತಸ್ಮಿನ್ ಕರ್ಮ್ಮಣಿ ನಿವಿಷ್ಟಾಸ್ತಿಷ್ಠನ್ತಿ|

7 Render to all their dues: to whom tribute [is due], tribute; to whom custom, custom; to whom fear, fear; to whom honour, honour.

ಅಸ್ಮಾತ್ ಕರಗ್ರಾಹಿಣೇ ಕರಂ ದತ್ತ, ತಥಾ ಶುಲ್ಕಗ್ರಾಹಿಣೇ ಶುಲ್ಕಂ ದತ್ತ, ಅಪರಂ ಯಸ್ಮಾದ್ ಭೇತವ್ಯಂ ತಸ್ಮಾದ್ ಬಿಭೀತ, ಯಶ್ಚ ಸಮಾದರಣೀಯಸ್ತಂ ಸಮಾದ್ರಿಯಧ್ವಮ್; ಇತ್ಥಂ ಯಸ್ಯ ಯತ್ ಪ್ರಾಪ್ಯಂ ತತ್ ತಸ್ಮೈ ದತ್ತ|

8 Owe no one anything, unless to love one another: for he that loves another has fulfilled the law.

ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಪರಸ್ಪರಂ ಪ್ರೇಮ ವಿನಾ ಽನ್ಯತ್ ಕಿಮಪಿ ದೇಯಮ್ ಋಣಂ ನ ಭವತು, ಯತೋ ಯಃ ಪರಸ್ಮಿನ್ ಪ್ರೇಮ ಕರೋತಿ ತೇನ ವ್ಯವಸ್ಥಾ ಸಿಧ್ಯತಿ|

9 For, Thou shalt not commit adultery, Thou shalt not kill, Thou shalt not steal, Thou shalt not lust; and if there be any other commandment, it is summed up in this word, namely, Thou shalt love thy neighbour as thyself.

ವಸ್ತುತಃ ಪರದಾರಾನ್ ಮಾ ಗಚ್ಛ, ನರಹತ್ಯಾಂ ಮಾ ಕಾರ್ಷೀಃ, ಚೈರ್ಯ್ಯಂ ಮಾ ಕಾರ್ಷೀಃ, ಮಿಥ್ಯಾಸಾಕ್ಷ್ಯಂ ಮಾ ದೇಹಿ, ಲೋಭಂ ಮಾ ಕಾರ್ಷೀಃ, ಏತಾಃ ಸರ್ವ್ವಾ ಆಜ್ಞಾ ಏತಾಭ್ಯೋ ಭಿನ್ನಾ ಯಾ ಕಾಚಿದ್ ಆಜ್ಞಾಸ್ತಿ ಸಾಪಿ ಸ್ವಸಮೀಪವಾಸಿನಿ ಸ್ವವತ್ ಪ್ರೇಮ ಕುರ್ವ್ವಿತ್ಯನೇನ ವಚನೇನ ವೇದಿತಾ|

10 Love works no ill to its neighbour; love therefore [is the] whole law.

ಯತಃ ಪ್ರೇಮ ಸಮೀಪವಾಸಿನೋಽಶುಭಂ ನ ಜನಯತಿ ತಸ್ಮಾತ್ ಪ್ರೇಮ್ನಾ ಸರ್ವ್ವಾ ವ್ಯವಸ್ಥಾ ಪಾಲ್ಯತೇ|

11 This also, knowing the time, that it is already time that we should be aroused out of sleep; for now [is] our salvation nearer than when we believed.

ಪ್ರತ್ಯಯೀಭವನಕಾಲೇಽಸ್ಮಾಕಂ ಪರಿತ್ರಾಣಸ್ಯ ಸಾಮೀಪ್ಯಾದ್ ಇದಾನೀಂ ತಸ್ಯ ಸಾಮೀಪ್ಯಮ್ ಅವ್ಯವಹಿತಂ; ಅತಃ ಸಮಯಂ ವಿವಿಚ್ಯಾಸ್ಮಾಭಿಃ ಸಾಮ್ಪ್ರತಮ್ ಅವಶ್ಯಮೇವ ನಿದ್ರಾತೋ ಜಾಗರ್ತ್ತವ್ಯಂ|

12 The night is far spent, and the day is near; let us cast away therefore the works of darkness, and let us put on the armour of light.

ಬಹುತರಾ ಯಾಮಿನೀ ಗತಾ ಪ್ರಭಾತಂ ಸನ್ನಿಧಿಂ ಪ್ರಾಪ್ತಂ ತಸ್ಮಾತ್ ತಾಮಸೀಯಾಃ ಕ್ರಿಯಾಃ ಪರಿತ್ಯಜ್ಯಾಸ್ಮಾಭಿ ರ್ವಾಸರೀಯಾ ಸಜ್ಜಾ ಪರಿಧಾತವ್ಯಾ|

13 As in the day, let us walk becomingly; not in rioting and drunkenness, not in chambering and lasciviousness, not in strife and emulation.

ಅತೋ ಹೇತೋ ರ್ವಯಂ ದಿವಾ ವಿಹಿತಂ ಸದಾಚರಣಮ್ ಆಚರಿಷ್ಯಾಮಃ| ರಙ್ಗರಸೋ ಮತ್ತತ್ವಂ ಲಮ್ಪಟತ್ವಂ ಕಾಮುಕತ್ವಂ ವಿವಾದ ಈರ್ಷ್ಯಾ ಚೈತಾನಿ ಪರಿತ್ಯಕ್ಷ್ಯಾಮಃ|

14 But put on the Lord Jesus Christ, and do not take forethought for the flesh to [fulfil its] lusts.

ಯೂಯಂ ಪ್ರಭುಯೀಶುಖ್ರೀಷ್ಟರೂಪಂ ಪರಿಚ್ಛದಂ ಪರಿಧದ್ಧ್ವಂ ಸುಖಾಭಿಲಾಷಪೂರಣಾಯ ಶಾರೀರಿಕಾಚರಣಂ ಮಾಚರತ|