Psalms 83

1 A Song; a Psalm of Asaph. O God, keep not silence; hold not thy peace, and be not still, O God:

سرود. مزمور آساف. ای خدا، خاموش نباش! هنگامی که دعا می‌کنیم، ساکت و آرام ننشین.

2 For behold, thine enemies make a tumult; and they that hate thee lift up the head.

ببین چگونه دشمنانت شورش می‌کنند و آنانی که از تو نفرت دارند به مخالفت و دشمنی برخاسته‌اند.

3 They take crafty counsel against thy people, and consult against thy hidden ones:

آنها بر ضد قوم خاص تو نقشه‌های پلید می‌کشند و برای کسانی که به تو پناه آورده‌اند، توطئه می‌چینند.

4 They say, Come, and let us cut them off from being a nation, and let the name of Israel be mentioned no more.

می‌گویند: «بیایید قوم اسرائیل را نابود کنیم تا نامش برای همیشه محو شود.»

5 For they have consulted together with one heart: they have made an alliance together against thee.

همهٔ دشمنان با نقشهٔ نابودی ما موافقت نموده‌اند و بر ضد تو همدست شده‌اند:

6 The tents of Edom and the Ishmaelites, Moab and the Hagarites;

ادومیان، اسماعیلیان، موآبیان، هاجریان،

7 Gebal, and Ammon, and Amalek; Philistia, with the inhabitants of Tyre;

مردمان سرزمینهای جِبال، عمون، عمالیق، فلسطین و صور.

8 Asshur also is joined with them: they are an arm to the sons of Lot. (Selah)

آشور نیز با آنها متحد شده و از عمون و موآب که از نسل لوط هستند حمایت می‌کند.

9 Do unto them as to Midian; as to Sisera, as to Jabin, at the torrent of Kishon:

خداوندا، همان بلایی را که در درهٔ قیشون بر سر مدیان و سیسرا و یابین آوردی، بر سر این دشمنان نیز بیاور.

10 Who were destroyed at Endor; they became as dung for the ground.

همان‌گونه که مخالفان ما را در «عین دور» از بین بردی و جنازه‌هایشان در روی زمین ماند و کود زمین شد، این دشمنان متحد را نیز نابود کن.

11 Make their nobles as Oreb and as Zeeb; and all their chiefs as Zebah and as Zalmunna.

فرماندهان این دشمنان را به سرنوشت غراب و ذئب دچار ساز. همهٔ بزرگان آنان را مانند ذبح و صلمونع هلاک ساز

12 For they have said, Let us take to ourselves God's dwelling-places in possession.

همان کسانی که قصد داشتند ملک خدا را تصاحب کنند.

13 O my God, make them like a whirling thing, like stubble before the wind.

ای خدا، دشمنان ما را همچون کاه و غبار در برابر باد، پراکنده ساز.

14 As fire burneth a forest, and as the flame setteth the mountains on fire,

چنانکه آتش در جنگل و در کوهستان افروخته می‌شود و همه چیز را می‌سوزاند،

15 So pursue them with thy tempest, and terrify them with thy whirlwind.

همچنان، ای خدا، آنها را با تندباد غضب خود بران و با طوفان خشم خویش آنها را آشفته و پریشان کن.

16 Fill their faces with shame, that they may seek thy name, O Jehovah.

خداوندا، آنها را چنان رسوا کن تا تسلیم تو شوند.

17 Let them be put to shame and be dismayed for ever, and let them be confounded and perish:

آنها را در انجام نقشه‌هایشان با شکست مواجه ساز. بگذار در ننگ و رسوایی جان بسپارند

18 That they may know that thou alone, whose name is Jehovah, art the Most High over all the earth.

و بدانند که تنها تو که نامت یهوه است، در سراسر جهان متعال هستی.