< Psalms 81 >
1 To the chief Musician. Upon the Gittith. [A Psalm] of Asaph. Sing ye joyously unto God our strength, shout aloud unto the God of Jacob;
Przedniejszemu śpiewakowi na Gittyt, Asafowi. Wesoło śpiewajcie Bogu mocy naszej; wykrzykajcie Bogu Jakóbowemu.
2 Raise a song, and sound the tambour, the pleasant harp with the lute.
Weźmijcie psalm, przydajcie bębęn, i wdzięczną harfę z lutnią.
3 Blow the trumpet at the new moon, at the set time, on our feast day:
Zatrąbcie w trąbę na nowiu miesiąca, czasu ułożonego, w dzień święta naszego uroczystego.
4 For this is a statute for Israel, an ordinance of the God of Jacob;
Albowiem jest postanowienie w Izraelu, prawo Boga Jakóbowego.
5 He ordained it in Joseph [for] a testimony, when he went forth over the land of Egypt, [where] I heard a language that I knew not.
Na świadectwo w Józefie wystawił je, kiedy był wyszedł przeciw ziemi egipskiej, kędym słyszał język, któregom nie rozumiał.
6 I removed his shoulder from the burden; his hands were freed from the basket.
Wybawiłem, mówi Bóg, od brzemienia ramię jego, a ręce jego od dźwigania kotłów uwolnione.
7 Thou calledst in trouble, and I delivered thee; I answered thee in the secret place of thunder; I proved thee at the waters of Meribah. (Selah)
Gdyś mię w ucisku wzywał. wyrwałem cię, i wysłuchałem cię w skrytości gromu, doświadczałem cię u wód poswarku. (Sela)
8 Hear, my people, and I will testify unto thee; O Israel, if thou wouldest hearken unto me!
Tedym rzekł: Słuchaj, ludu mój! a oświadczę się przeciwko tobie, o Izraelu! będzieszli mię słuchał.
9 There shall no strange god be in thee, neither shalt thou worship any foreign god.
I nie będziesz miał boga cudzego, ani się będziesz kłaniał bogu obcemu;
10 I am Jehovah thy God, that brought thee up out of the land of Egypt: open thy mouth wide, and I will fill it.
(Albowiem Jam Pan, Bóg twój, którym cię wywiódł z ziemi Egipskiej; ) otwórz usta twoje, a napełnięć je.
11 But my people hearkened not to my voice, and Israel would none of me.
Ale lud mój nie usłuchał głosu mego, a Izrael nie przestał na mnie.
12 So I gave them up unto their own hearts' stubbornness: they walked after their own counsels.
Przetoż puściłem ich za żądzami serca ich, i chodzili za radami swemi.
13 Oh that my people had hearkened unto me, that Israel had walked in my ways!
Oby mię był lud mój posłuchał, a Izrael drogami mojemi chodził!
14 I would soon have subdued their enemies, and turned my hand against their adversaries.
W krótkim czasie bym był nieprzyjaciół ich poniżył, a przeciw nieprzyjaciołom ich obróciłbym rękę swą.
15 The haters of Jehovah would have come cringing unto him; but their time would have been for ever.
Ci, którzy w nienawiści mają Pana, choć obłudnie, poddaćby się im musieli, i byłby czas ich aż na wieki.
16 And he would have fed them with the finest of wheat; yea, with honey out of the rock would I have satisfied thee.
I karmiłbym ich tłustością pszenicy, a miodem z opoki nasyciłbym ich.