Psalms 81
1 To the chief Musician. Upon the Gittith. [A Psalm] of Asaph. Sing ye joyously unto God our strength, shout aloud unto the God of Jacob;
Guð er okkar styrkur! Syngið lofsöng og fagnið fyrir Guði Ísraels!
2 Raise a song, and sound the tambour, the pleasant harp with the lute.
Syngið lofsöng og berjið bumbur, sláið strengi hörpunnar og látið gígjurnar hljóma!
3 Blow the trumpet at the new moon, at the set time, on our feast day:
Lúðurinn hvelli! Komið til fagnaðar þegar tunglið er fullt og fjölmennið á hátíðir Drottins.
4 For this is a statute for Israel, an ordinance of the God of Jacob;
Þetta er regla í Ísrael; boðorð frá Guði Jakobs.
5 He ordained it in Joseph [for] a testimony, when he went forth over the land of Egypt, [where] I heard a language that I knew not.
Við höldum hátíð og minnumst sigurs Drottins á Egyptum þegar við vorum þrælar þar í landi. Ég heyrði ókunna rödd sem sagði:
6 I removed his shoulder from the burden; his hands were freed from the basket.
„Ég vil varpa af þér byrðinni, losa af þér ánauðarfjötrana.“
7 Thou calledst in trouble, and I delivered thee; I answered thee in the secret place of thunder; I proved thee at the waters of Meribah. (Selah)
Og hann hélt áfram: „Þú hrópaðir í neyðinni og ég frelsaði þig. Ég svaraði þér úr þrumuskýi. Ég reyndi trú þína hjá Meríba, þar sem þorstinn var sár.
8 Hear, my people, and I will testify unto thee; O Israel, if thou wouldest hearken unto me!
Hlustaðu nú á mig, þjóð mín, þegar ég áminni þig. Ísrael, ó, að þú vildir hlýða mér.
9 There shall no strange god be in thee, neither shalt thou worship any foreign god.
Engum öðrum guðum mátt þú þjóna og ekki tilbiðja neina útlenda guði.
10 I am Jehovah thy God, that brought thee up out of the land of Egypt: open thy mouth wide, and I will fill it.
Því að það var ég, Drottinn, Drottinn Guð þinn sem leiddi þig út úr Egyptalandi. Prófa þú mig einu sinni enn. Opnaðu munninn og sjáðu hvort ég muni ekki fylla hann. Þú munt vissulega fá hjá mér hverja þá blessun sem þú þarft!
11 But my people hearkened not to my voice, and Israel would none of me.
Nei, annars – þjóð mín vill ekki hlusta á mig. Ísrael kærir sig ekki um mig.
12 So I gave them up unto their own hearts' stubbornness: they walked after their own counsels.
Þess vegna leyfi ég þeim að ráfa í blindni á vegum þrjósku sinnar og lifa eftir sínum eigin girndum.
13 Oh that my people had hearkened unto me, that Israel had walked in my ways!
Aðeins ef þjóð mín vildi hlusta á mig! Ó, að Ísrael kysi nú að fylgja mér, ganga á mínum vegum!
14 I would soon have subdued their enemies, and turned my hand against their adversaries.
Þá mundi ég skjótlega brjóta óvini þeirra á bak aftur – reiða hnefann gegn kúgurum þeirra.
15 The haters of Jehovah would have come cringing unto him; but their time would have been for ever.
Þá mundu hatursmenn Drottins skríða fyrir honum og ógæfa þeirra vara við.
16 And he would have fed them with the finest of wheat; yea, with honey out of the rock would I have satisfied thee.
En ykkur mundi hann ala vel! Já, gefa ykkur hunang úr klettaskoru!“
