< Psalms 80 >

1 To the chief Musician. On Shoshannim-Eduth. Of Asaph. A Psalm. Give ear, O Shepherd of Israel, thou that leadest Joseph like a flock; thou that sittest [between] the cherubim, shine forth.
برای رهبر سرایندگان: در مایۀ «سوسنهای عهد». مزمور آساف. ای شبان اسرائیل، به صدای ما گوش فرا ده! ای که قبیلهٔ یوسف را مانند گلهٔ گوسفند رهبری می‌کنی، جلال و شکوه خود را بنمایان! ای خدایی که بر فراز کروبیان جلوس فرموده‌ای،
2 Before Ephraim and Benjamin and Manasseh, stir up thy strength, and come to our deliverance.
قدرت خود را بر قبایل افرایم، بنیامین و منسی آشکار ساز! بیا و ما را نجات ده!
3 O God, restore us; and cause thy face to shine, and we shall be saved.
ای خدا، ما را به سوی خود بازآور و به ما توجه فرما تا نجات یابیم.
4 Jehovah, God of hosts, how long will thine anger smoke against the prayer of thy people?
ای خداوند، خدای لشکرهای آسمان، تا به کی بر قوم خود خشمگین خواهی بود و دعاهای آنها را اجابت نخواهی کرد؟
5 Thou hast fed them with the bread of tears, and given them tears to drink in large measure:
تو به ما غصه داده‌ای تا به جای نان بخوریم و کاسه‌ای پر از اشک تا به جای آب بنوشیم!
6 Thou hast made us a strife unto our neighbours, and our enemies mock among themselves.
سرزمین ما را به میدان جنگ قومها تبدیل کرده‌ای و ما را مورد تمسخر دشمنان ساخته‌ای.
7 Restore us, O God of hosts; and cause thy face to shine, and we shall be saved.
ای خدای لشکرهای آسمان، ما را به سوی خود بازآور! بر ما نظر لطف بیفکن تا نجات یابیم.
8 Thou broughtest a vine out of Egypt; thou didst cast out the nations, and plant it:
ما را همچون یک درخت مو از مصر بیرون آوردی و در سرزمین کنعان نشاندی و تمام قومهای بت‌پرست را از آنجا بیرون راندی.
9 Thou preparedst space before it, and it took deep root, and filled the land;
اطراف ما را از بیگانگان پاک کردی و ما ریشه دوانیده، سرزمین موعود را پر ساختیم.
10 The mountains were covered with its shadow, and the branches thereof were [like] cedars of God;
سایهٔ ما تمام کوهها را پوشاند و شاخه‌های ما درختان سرو را فرا گرفت.
11 It sent out its boughs unto the sea, and its shoots unto the river.
تمام سرزمین موعود را تا به دریای بزرگ و رود فرات در برگرفتیم.
12 Why hast thou broken down its fences, so that all who pass by the way do pluck it?
اما اکنون دیوارهای ما را فرو ریخته‌ای؛ هر رهگذری دستش را دراز می‌کند و خوشه‌ای می‌کند! چرا، ای خدا، چرا؟
13 The boar out of the forest doth waste it, and the beast of the field doth feed off it.
گرازهای جنگل، ما را پایمال می‌کنند و حیوانات وحشی، ما را می‌خورند.
14 O God of hosts, return, we beseech thee; look down from the heavens, and behold, and visit this vine;
ای خدای لشکرهای آسمان، روی خود را به سوی ما بازگردان و از آسمان بر این درخت مو نظر کن و آن را نجات ده!
15 Even the stock which thy right hand hath planted, and the young plant thou madest strong for thyself.
از این نهالی که با دست خود آن را نشانده‌ای، و از فرزندی که بزرگش کرده‌ای، محافظت فرما،
16 It is burned with fire, it is cut down; they perish at the rebuke of thy countenance.
زیرا دشمنان آن را مانند هیزم می‌سوزانند. خدایا، بر دشمنان غضب فرما و آنها را نابود کن.
17 Let thy hand be upon the man of thy right hand, upon the son of man whom thou hast made strong for thyself.
از قومی که برای خود برگزیده و چنین قوی ساخته‌ای، حمایت کن!
18 So will we not go back from thee. Revive us, and we will call upon thy name.
ما دیگر از تو روی گردان نخواهیم شد. ما را زنده نگاه دار تا نام تو را ستایش کنیم.
19 Restore us, O Jehovah, God of hosts; cause thy face to shine, and we shall be saved.
ای خداوند، خدای لشکرهای آسمان، ما را به سوی خود بازآور و به ما توجه فرما تا نجات یابیم.

< Psalms 80 >