< Psalms 73 >

1 A Psalm of Asaph. Truly God is good to Israel, to such as are of a pure heart.
مزمور آساف. براستی، خدا برای اسرائیل نیکوست یعنی برای آنانی که پاکدل هستند.
2 But as for me, my feet were almost gone, my steps had well nigh slipped;
اما من نزدیک بود ایمانم را از دست بدهم و از راه راست گمراه شوم.
3 For I was envious at the arrogant, seeing the prosperity of the wicked.
زیرا بر کامیابی بدکاران و شریران حسد بردم.
4 For they have no pangs in their death, and their body is well nourished;
دیدم که در زندگی درد نمی‌کشند و بدنی قوی و سالم دارند.
5 They have not the hardships of mankind, neither are they plagued like [other] men:
مانند سایرین در زحمت نمی‌افتند و هیچ گرفتاری ندارند؛
6 Therefore pride encompasseth them as a neck-chain, violence covereth them [as] a garment;
در نتیجه با تکبر راه می‌روند و به مردم ظلم می‌کنند.
7 Their eyes stand out from fatness, they exceed the imaginations of their heart:
قلبشان مملو از خباثت است و از فکرشان شرارت تراوش می‌کند.
8 They mock and speak wickedly of oppression, they speak loftily:
مردم را مسخره می‌کنند و حرفهای کثیف بر زبان می‌رانند. با غرور سخن می‌گویند و نقشه‌های شوم می‌کشند.
9 They set their mouth in the heavens, and their tongue walketh through the earth.
به خدایی که در آسمان است کفر می‌گویند و به انسانی که بر زمین است فحاشی می‌کنند.
10 Therefore his people turn hither, and waters in fulness are wrung out to them.
پس مردم گول زندگی پرناز و نعمت آنها را می‌خورند
11 And they say, How can God know, and is there knowledge in the Most High?
و می‌گویند: «خدای چگونه بداند؟ آیا آن متعال می‌داند بر این زمین چه می‌گذرد؟»
12 Behold, these are the wicked, and they prosper in the world: they heap up riches.
به این مردم شرور نگاه کنید! ببینید چه زندگی راحتی دارند و چگونه به ثروت خود می‌افزایند.
13 Truly have I purified my heart in vain, and washed my hands in innocency:
پس آیا من بیهوده خود را پاک نگه داشته‌ام و نگذاشته‌ام دستهایم به گناه آلوده شوند؟
14 For all the day have I been plagued, and chastened every morning.
نتیجه‌ای که هر روز از این کار عایدم می‌شود رنج و زحمت است.
15 If I said, I will speak thus, behold, I should be faithless to the generation of thy children.
ولی اگر این فکرهایم را بر زبان می‌آوردم، جزو مردم خداشناس محسوب نمی‌شدم.
16 When I thought to be able to know this, it was a grievous task in mine eyes;
هر چه فکر کردم نتوانستم بفهمم که چرا بدکاران در زندگی کامیاب هستند؛
17 Until I went into the sanctuaries of God; [then] understood I their end.
تا اینکه به خانهٔ خدا رفتم و در آنجا به عاقبت کار آنها پی بردم.
18 Truly thou settest them in slippery places, thou castest them down in ruins.
ای خدا، تو بدکاران را بر پرتگاه‌های لغزنده گذاشته‌ای تا بیفتند و نابود شوند.
19 How are they suddenly made desolate! they pass away, consumed with terrors.
آری، آنها ناگهان غافلگیر شده، از ترس قالب تهی خواهند کرد.
20 As a dream, when one awaketh, wilt thou, Lord, on arising despise their image.
آنها مانند خوابی هستند که وقتی انسان بیدار می‌شود از ذهنش محو شده است؛ همچنین وقتی تو ای خداوند، برخیزی آنها محو و نابود خواهند شد!
21 When my heart was in a ferment, and I was pricked in my reins,
وقتی من به این حقیقت پی بردم، از خود شرمنده شدم!
22 Then I was brutish and knew nothing; I was [as] a beast with thee.
من احمق و نادان بودم و نزد تو ای خدا، مانند حیوان بی‌شعور رفتار کردم!
23 Nevertheless I am continually with thee: thou hast holden my right hand;
با این حال، تو هنوز هم مرا دوست داری و دست مرا در دست خود گرفته‌ای!
24 Thou wilt guide me by thy counsel, and after the glory, thou wilt receive me.
تو با رهنمودهایت مرا در زندگی هدایت خواهی کرد و در آخر مرا به حضور پرجلالت خواهی پذیرفت.
25 Whom have I in the heavens? and there is none upon earth I desire beside thee.
ای خدا، من تو را در آسمان دارم؛ این برای من کافی است و هیچ چیز دیگر بر زمین نمی‌خواهم.
26 My flesh and my heart faileth: God is the rock of my heart and my portion for ever.
اگرچه فکر و بدنم ناتوان شوند، اما تو ای خدا، قوت و تکیه‌گاه همیشگی من هستی!
27 For behold, they that are far from thee shall perish; thou destroyest every one that goeth a whoring from thee.
خدا کسانی را که از او دور شوند و به او خیانت کنند، نابود خواهد کرد.
28 But as for me, it is good for me to draw near to God: I have put my trust in the Lord Jehovah, that I may declare all thy works.
اما من از اینکه نزدیک تو هستم لذت می‌برم! ای خداوند، من به تو توکل نموده‌ام و تمام کارهایت را می‌ستایم!

< Psalms 73 >