Psalms 71
1 In thee, Jehovah, do I trust: let me never be ashamed.
Drottinn, þú ert skjól mitt! Ekki yfirgefa mig!
2 Deliver me in thy righteousness, and rescue me; incline thine ear unto me, and save me.
Frelsaðu mig frá óvinum mínum, því að þú er réttlátur. Bjargaðu mér! Snúðu eyra þínu að mér og hlustaðu á mína einlægu bæn.
3 Be to me a rock of habitation, whereunto I may continually resort: thou hast given commandment to save me; for thou art my rock and my fortress.
Vertu mér vígi og skjól gegn öllum árásum.
4 My God, rescue me out of the hand of the wicked, out of the hand of the unrighteous and cruel man.
Já, bjargaðu mér ó Guð, frá svikum þessara illmenna.
5 For thou art my hope, O Lord Jehovah, my confidence from my youth.
Drottinn, þú ert mín síðasta von. Allt frá barnsaldri treysti ég á þig.
6 On thee have I been stayed from the womb; from the bowels of my mother thou didst draw me forth: my praise shall be continually of thee.
Frá fæðingu hefur þú vakað yfir mér og verndað mig – skyldi ég ekki vegsama þig?!
7 I have been as a wonder unto many; but thou art my strong refuge.
Velgengni mína, sem margir undrast, á ég vernd þinni að þakka.
8 My mouth shall be filled with thy praise, with thy glory, all the day.
Ég vil lofa þig liðlangan daginn, ó Guð, því að alls góðs hef ég notið úr hendi þinni.
9 Cast me not off in the time of old age; forsake me not when my strength faileth.
Nú þegar aldurinn færist yfir, þá vísa mér ekki frá. Hafnaðu mér ekki þegar þrekið minnkar.
10 For mine enemies speak against me, and they that watch for my soul consult together,
Óvinir mínir hvísla:
11 Saying, God hath forsaken him; pursue and seize him, for there is none to deliver.
„Guð hefur yfirgefið hann! Nú er hann auðveld bráð. Hann hefur engan sér til hjálpar!“
12 O God, be not far from me; my God, hasten to my help.
Guð minn, farðu ekki frá mér! Komdu fljótt og hjálpaðu mér!
13 Let them be ashamed, let them be consumed, that are adversaries to my soul; let them be covered with reproach and dishonour that seek my hurt.
Útrýmdu þeim. Láttu þá verða til skammar sem óska mér óhamingju.
14 But as for me, I will hope continually, and will praise thee yet more and more.
En ég mun áfram treysta þér og ekki draga úr lofgjörð minni!
15 My mouth shall declare thy righteousness, [and] thy salvation all the day: for I know not the numbers [thereof].
Oftsinnis frelsaðir þú mig úr bráðri hættu. Ég vitna og rifja upp gæsku þína og daglega umhyggju.
16 I will go in the might of the Lord Jehovah; I will recall thy righteousness, thine alone.
Drottinn, styrkur þinn heldur mér uppi. Það skulu allir vita að þú einn ert góður og réttlátur.
17 O God, thou hast taught me from my youth, and hitherto have I proclaimed thy marvellous works:
Guð minn, allt frá æsku hjálpaðir þú mér – um dásemdarverk þín hef ég ekki þagað.
18 Now also, when I am old and greyheaded, O God, forsake me not, until I have proclaimed thine arm unto [this] generation, thy might to every one that is to come.
Nú er ég orðinn gamall og hárin grá, en Drottinn yfirgefðu mig ekki! Láttu mig lifa enn um stund, svo að unga kynslóðin fái að heyra um máttarverk þín.
19 And thy righteousness, O God, reacheth on high, thou who hast done great things: O God, who is like unto thee?
Kraftur þinn og kærleikur, Drottinn, nær til himna. Ó, hve það er dásamlegt! Hvar er slíkan Guð að finna sem þig?!
20 Thou, who hast shewn us many and sore troubles, wilt revive us again, and wilt bring us up again from the depths of the earth;
Þú hefur sent okkur margvíslegt mótlæti – en ég veit að þú munt frelsa á ný og leyfa okkur að lifa!
21 Thou wilt increase my greatness, and comfort me on every side.
Þú munt auka við heiður minn og hugga mig að nýju.
22 I will also praise thee with the psaltery, even thy truth, my God; unto thee will I sing psalms with the harp, thou holy One of Israel.
Ég leik á hörpu mína og lofa þig, því að öll þín orð og fyrirheit hafa staðist, þú hinn heilagi í Ísrael.
23 My lips shall exult when I sing psalms unto thee; and my soul, which thou hast redeemed.
Ég vil lofa þig hárri röddu, því að þú hefur frelsað mig!
24 My tongue also shall talk of thy righteousness all the day; for they shall be ashamed, for they shall be brought to confusion, that seek my hurt.
Liðlangan daginn vitna ég um ást þína og réttlæti, því að óvinir mínir sem óskuðu mér ógæfu, voru auðmýktir og roðnuðu af skömm.
