Psalms 69

1 To the chief Musician. Upon Shoshannim. [A Psalm] of David. Save me, O God; for the waters are come in unto [my] soul.

برای رهبر سرایندگان: در مایۀ «سوسنها». مزمور داوود. خدایا، مرا از این طوفان مشکلات نجات ده!

2 I sink in deep mire, where there is no standing; I am come into the depths of waters, and the flood overfloweth me.

در منجلاب فرو رفته‌ام و در زیر پایم جایی برای ایستادن نیست. به جاهای عمیق رسیده‌ام و سیلاب مرا پوشانده است.

3 I am weary with my crying, my throat is parched; mine eyes fail while I wait for my God.

از بس می‌نالم خسته شده‌ام و گلویم خشک شده است. چشمانم آنقدر منتظر اقدام تو بوده‌اند که تار گشته‌اند.

4 They that hate me without a cause are more than the hairs of my head; they that would destroy me, being mine enemies wrongfully, are mighty: then I restored that which I took not away.

آنانی که بی‌سبب از من نفرت دارند از موهای سرم بیشترند. دشمنانم در مورد من دروغ می‌گویند، آنها از من قویترند و قصد کشتن مرا دارند. آنچه از دیگران ندزدیده‌ام، از من می‌خواهند برگردانم.

5 Thou, O God, knowest my foolishness, and my trespasses are not hidden from thee.

ای خدا، تو حماقت مرا می‌دانی و گناهانم از نظر تو پنهان نیست.

6 Let not them that wait on thee, Lord, Jehovah of hosts, be ashamed through me; let not those that seek thee be confounded through me, O God of Israel.

ای خداوند لشکرهای آسمان، مگذار آنانی که به تو امیدوار هستند و انتظار تو را می‌کشند، به سبب من شرمنده شوند. ای خدای اسرائیل، مگذار مایهٔ رسوایی دوستدارانت شوم.

7 Because for thy sake I have borne reproach; confusion hath covered my face.

من به خاطر توست که اینچنین مورد سرزنش واقع شده و رسوا گشته‌ام.

8 I am become a stranger unto my brethren, and an alien unto my mother's sons;

نزد برادران خود غریب هستم و در خانوادهٔ خود بیگانه محسوب می‌شوم.

9 For the zeal of thy house hath devoured me, and the reproaches of them that reproach thee have fallen upon me.

اشتیاقی که برای خانۀ تو دارم، مثل آتش در من زبانه می‌کشد، و توهینهای اهانت‌کنندگانِ تو بر من افتاده است.

10 And I wept, my soul was fasting: that also was to my reproach; —

هنگامی که با روزه و اشک در حضور تو خود را فروتن می‌سازم، آنها مرا سرزنش می‌کنند.

11 And I made sackcloth my garment: then I became a proverb to them.

وقتی برای توبه و ندامت پلاس در بر می‌کنم، آنها مسخره‌ام می‌کنند.

12 They that sit in the gate talk of me, and [I am] the song of the drunkards.

مردم کوچه و بازار پشت سرم حرف می‌زنند و میگساران برای من آواز می‌خوانند.

13 But as for me, my prayer is unto thee, Jehovah, in an acceptable time: O God, in the abundance of thy loving-kindness answer me, according to the truth of thy salvation:

اما من، ای خداوند، نزد تو دعا می‌کنم. ای خدا، تو در وقت مناسب به من جواب ده، به سبب محبت عظیمت دعای مرا مستجاب فرما و مطابق وعدهٔ خود مرا نجات ده.

14 Deliver me out of the mire, let me not sink; let me be delivered from them that hate me, and out of the depths of waters.

مرا از میان سیل و طوفان برهان تا غرق نشوم. مرا از دست دشمنانم نجات ده.

15 Let not the flood of waters overflow me, neither let the deep swallow me up; and let not the pit shut its mouth upon me.

مگذار سیلاب مرا بپوشاند و در اعماق آبها غرق شوم.

16 Answer me, O Jehovah; for thy loving-kindness is good: according to the abundance of thy tender mercies, turn toward me;

ای خداوند، دعای مرا مستجاب فرما، زیرا محبت تو شگفت‌انگیز است. از من مراقبت فرما، زیرا رحمت تو بیکران است.

17 And hide not thy face from thy servant, for I am in trouble: answer me speedily.

روی خود را از من برمگردان، زیرا در سختی و زحمت هستم. دعای مرا زود جواب ده.

18 Draw nigh unto my soul, be its redeemer; ransom me because of mine enemies.

نزد من بیا و بهای آزادیم را بپرداز و مرا از دست دشمن رها کن.

19 Thou knowest my reproach, and my shame, and my dishonour: mine adversaries are all before thee.

می‌دانی چگونه مورد سرزنش و اهانت قرار گرفته و رسوا شده‌ام؛ تو همهٔ دشمنانم را می‌بینی.

20 Reproach hath broken my heart, and I am overwhelmed: and I looked for sympathy, but there was none; and for comforters, but I found none.

طعنه و سرزنش مردم دل مرا شکسته است و سخت بیمار شده‌ام. منتظر بودم کسی با من همدردی کند، ولی شخص دلسوزی یافت نشد. به جستجوی افرادی پرداختم که مرا دلداری دهند، اما کسی را نیافتم.

21 Yea, they gave me gall for my food, and in my thirst they gave me vinegar to drink.

به جای خوراک، به من زرداب دادند و به جای آب، سرکه نوشاندند.

22 Let their table become a snare before them, and their very welfare a trap;

بگذار سفرۀ رنگینی که جلویشان پهن است، دامی شود و آرامش و صفایشان، تله باشد.

23 Let their eyes be darkened, that they see not, and make their loins continually to shake.

چشمانشان کور شود تا نتوانند ببینند، و کمرهایشان همیشه بلرزد!

24 Pour out thine indignation upon them, and let the fierceness of thine anger take hold of them.

خشم خود را بر سرشان بریز و با آتش غضبت آنها را بسوزان!

25 Let their habitation be desolate; let there be no dweller in their tents.

ای کاش خانه‌هایشان خراب گردد و کسی در خیمه‌هایشان ساکن نشود.

26 For they persecute him whom thou hast smitten, and they talk for the sorrow of those whom thou hast wounded.

زیرا به کسی که تو تنبیه کرده‌ای آزار می‌رسانند و از رنجهای آنانی که تو مجروحشان ساخته‌ای سخن می‌گویند.

27 Add iniquity unto their iniquity, and let them not come into thy righteousness.

گناهانشان را یک به یک در نظر بگیر و مگذار نجات تو شامل حالشان شود.

28 Let them be blotted out of the book of life, and not be written with the righteous.

نامشان را از دفتر حیات خود پاک کن و مگذار جزو قوم تو محسوب شوند.

29 But I am afflicted and sorrowful: let thy salvation, O God, set me secure on high.

اما من مصیبت‌زده و دردمند هستم. ای خدا، مرا نجات ده و سرافراز فرما.

30 I will praise the name of God with a song, and will magnify him with thanksgiving;

با سرود نام خدا را ستایش خواهم نمود و با دعای شکرگزاری عظمت او را خواهم ستود.

31 And it shall please Jehovah more than an ox, — a bullock with horns and cloven hoofs.

خداوند چنین پرستشی را بیش از قربانی حیوانات می‌پسندد.

32 The meek shall see it, they shall be glad; ye that seek God, your heart shall live.

اشخاص فروتن که طالب خدا هستند وقتی ببینند او به فکر ایشان است شاد و امیدوار خواهند شد.

33 For Jehovah heareth the needy, and despiseth not his prisoners.

خداوند دعای نیازمندان را مستجاب می‌نماید و عزیزان خود را در زندان و اسارت فراموش نمی‌کند.

34 Let heavens and earth praise him; the seas, and everything that moveth therein.

ای آسمان و زمین، خدا را ستایش کنید! ای دریاها و ای موجودات دریایی، خدا را بستایید!

35 For God will save Zion, and will build the cities of Judah; and they shall dwell there, and possess it:

خدا اورشلیم را نجات خواهد داد و شهرهای یهودا را دوباره بنا خواهد نمود تا قوم برگزیده‌اش در سرزمین موعود سکونت نمایند و آن را به تصرف خود درآورند.

36 And the seed of his servants shall inherit it, and they that love his name shall dwell therein.

فرزندان بندگانش وارث سرزمین موعود خواهند شد و آنانی که خدا را دوست می‌دارند، در آن ساکن خواهند شد.