Psalms 68
1 To the chief Musician. Of David. A Psalm: a Song. Let God arise, let his enemies be scattered, and let them that hate him flee before him.
Þegar Guð rís á fætur þá tvístrast óvinir hans! Þeir sem hata hann flýja sem mest þeir mega.
2 As smoke is driven, thou wilt drive them away; as wax melteth before the fire, the wicked shall perish at the presence of God.
Blástu þeim burt eins og reyk í vindi! Bræddu þá eins og vax í eldi! Þannig munu óguðlegir tortímast fyrir Guði.
3 But the righteous shall rejoice: they shall exult before God and be glad with joy.
En hinir trúuðu skulu fagna. Þeir kætist og gleðjist
4 Sing unto God, sing forth his name; cast up a way for him that rideth in the deserts: his name is Jah; and rejoice before him.
og lofsyngi Guði! Hefjið lofsöng til hans sem ekur um á skýjunum. Nafn hans er Drottinn! Gleðjist og fagnið í nærveru hans.
5 A father of the fatherless, and a judge of the widows, is God in his holy habitation.
Hann er faðir föðurlausra og verndari ekkna, hann er heilagur.
6 God maketh the solitary into families; those that were bound he bringeth out into prosperity: but the rebellious dwell in a parched [land].
Hann lætur hinn einmana komast heim aftur og leiðir fanga út í frelsið á ný. Þar verður sungið og fagnað! En uppreisnarmenn skulu búa við sult og seyru.
7 O God, when thou wentest forth before thy people, when thou didst march through the wilderness (Selah)
Guð, þegar þú leiddir þjóð þína gegnum öræfin,
8 The earth trembled, the heavens also dropped at the presence of God, yon Sinai, at the presence of God, the God of Israel.
þá skalf jörðin og himnarnir nötruðu. Sínaífjall hneigði sig fyrir þér af virðingu og ótta – þér Guði Ísraels.
9 Thou, O God, didst pour a plentiful rain upon thine inheritance, and when it was weary thou strengthenedst it.
Þú, Guð, sendir regnskúrir yfir land þitt, hresstir það og endurnærðir.
10 Thy flock hath dwelt therein: thou hast prepared in thy goodness, for the afflicted, O God!
Þar settist þjóð þín að. Þú gafst hinum hrjáðu heimili og skjól.
11 The Lord gives the word: great the host of the publishers.
Drottinn lætur orð sín rætast og þegar hann talar flýja óvinirnir.
12 Kings of armies flee; they flee, and she that tarrieth at home divideth the spoil.
Konurnar sem heima eru flytja gleðifrétt: „Óvinaherinn er flúinn, þeir sem vildu eyða öllu og umturna!“Og konur í Ísrael skipta herfanginu.
13 Though ye have lain among the sheepfolds, [ye shall be as] wings of a dove covered with silver, and her feathers with green gold.
Þær hylja sig með gulli og silfri, rétt eins og dúfan vængjum sínum!
14 When the Almighty scattered kings in it, it became snow-white as Zalmon.
Þegar Guð stökkti óvinunum á flótta þá snjóaði á Salmonsfjalli.
15 [As] mount Bashan is the mount of God, a many-peaked mountain, [as] mount Bashan.
Þið voldugu Basanfjöll, þið illkleifu tindar!
16 Why do ye look with envy, ye many-peaked mountains, upon the mount that God hath desired for his abode? yea, Jehovah will dwell [there] for ever.
Hvers vegna horfið þið með öfund til Síonar – fjallsins sem Drottinn hefur kosið sér til bústaðar?
17 The chariots of God are twenty thousand, thousands upon thousands; the Lord is among them: it is a Sinai in holiness.
Með þúsundum vagna lagði Drottinn upp frá Sínaí og kom til síns heilaga musteris á Síon.
18 Thou hast ascended on high, thou hast led captivity captive: thou hast received gifts in Man, and even [for] the rebellious, for the dwelling [there] of Jah Elohim.
Hann kleif fjöllin, tók með sér fjölda bandingja og veitti viðtöku gjöfum frá mönnum, jafnvel uppreisnarmönnum. Og nú býr hann hér!
19 Blessed be the Lord: day by day doth he load us [with good], the God who is our salvation. (Selah)
Lofaður sé Drottinn! Hann leiðir okkur dag eftir dag og hjálpar í öllum vanda.
20 Our God is the God of salvation; and with Jehovah, the Lord, are the goings forth [even] from death.
Guð er hjálpræðisguð. Hann er alvaldur og bjargar frá dauða.
21 Verily God will smite the head of his enemies, the hairy scalp of him that goeth on still in his trespasses.
En óvinum sínum eyðir hann, þeim sem þrjóskast og halda áfram á glæpabraut.
22 The Lord said, I will bring again from Bashan, I will bring [them] again from the depth of the sea;
Hann segir: „Komið!“við óvini þjóðar sinnar, þá sem fela sig til fjalla eða í hafdjúpunum.
23 That thou mayest dip thy foot in blood: the tongue of thy dogs has its portion from enemies.
Þjóð hans vill troða þá undir, ganga í blóði þeirra og gefa hundum hræ þeirra.
24 They have seen thy goings, O God, the goings of my God, my King, in the sanctuary.
Guð, konungur minn, gengur inn til musteris síns.
25 The singers went before, the players on stringed instruments after, in the midst of maidens playing on tabrets.
Fremst fara söngvarar, þá hljóðfæraleikarar og stúlkur sem slá taktinn.
26 In the congregations bless ye God, the Lord, — [ye] from the fountain of Israel.
Allur Ísrael gleðjist með Guði, uppsprettu Ísraels á þessum hátíðardegi.
27 There is little Benjamin, their ruler; the princes of Judah, their company; the princes of Zebulun, the princes of Naphtali.
Fremst fer Benjamínsætt, hún er minnst. Þá koma prinsar og öldungar Júda og síðan höfðingjar Sebúlons og Naftalí.
28 Thy God hath commanded thy strength: strengthen, O God, that which thou hast wrought for us.
Sýn þú, Guð, mátt þinn og styrk, því að mikla hluti hefur þú gert.
29 Because of thy temple at Jerusalem shall kings bring presents unto thee.
Konungar jarðarinnar gefa gjafir til musteris þíns í Jerúsalem.
30 Rebuke the beast of the reeds, the assembly of the strong, with the calves of the peoples: [every one] submitteth himself with pieces of silver. Scatter the peoples that delight in war.
Ávíta þú óvini okkar, Drottinn. Færðu þá hingað, sneypta og berandi skattinn! Tvístraðu þeim sem efna til ófriðar.
31 Great ones shall come out of Egypt; Ethiopia shall quickly stretch out her hands unto God.
Egyptar sendi gull og Bláland fórni höndum í lotningu til Guðs.
32 Ye kingdoms of the earth, sing unto God; sing psalms of the Lord, (Selah)
Syngið frammi fyrir Drottni, þið konungsríki jarðarinnar, syngið honum lofgjörðarsöng,
33 Of him that rideth upon the heavens, the heavens which are of old: lo, he uttereth his voice, a mighty voice.
honum, Guði eilífðar, sem ekur um himininn og talar með þrumuraust svo að undir tekur.
34 Ascribe ye strength unto God: his excellency is over Israel, and his strength is in the clouds.
Drottinn hefur máttinn! Dýrð hans ljómar yfir Ísrael og hans voldugu verk birtast á himninum.
35 Terrible art thou, O God, out of thy sanctuaries, — the God of Israel! He it is that giveth strength and might unto the people. Blessed be God!
Við krjúpum fyrir honum í lotningu og ótta í musteri hans. Ísraels Guð veitir þjóð sinni mátt og megin. Lofaður sé Guð!
