Psalms 66
1 To the chief Musician. A Song: a Psalm. Shout aloud unto God, all the earth:
| برای رهبر سرایندگان. سرود. مزمور. ای همهٔ مردم روی زمین، برای خدا فریاد شادی سر دهید! |
2 Sing forth the glory of his name, make his praise glorious;
| نام پرشکوه او را با سرود بستایید و عظمت او را بیان کنید! |
3 Say unto God, How terrible are thy works! because of the greatness of thy strength, thine enemies come cringing unto thee.
| به خدا بگویید: «چه حیرت‌انگیز است کارهای تو! قدرت تو دشمنانت را از پای در خواهد آورد. |
4 All the earth shall worship thee, and sing psalms unto thee: they shall sing forth thy name. (Selah)
| تمامی مردم روی زمین تو را پرستش خواهند کرد، تو را خواهند ستود و به نام تو سرود خواهند خواند.» |
5 Come and see the works of God: he is terrible in [his] doings toward the children of men.
| بیایید کارهای خدا را مشاهده کنید؛ ببینید چه کارهای شگفت‌انگیزی برای انسانها انجام داده است. |
6 He turned the sea into dry [land]; they went through the river on foot: there did we rejoice in him.
| او دریا را به خشکی تبدیل کرد و اجداد ما با پای پیاده از میان آن عبور نمودند. ایشان به سبب این کار خدا شادیها کردند. |
7 He ruleth by his power for ever; his eyes observe the nations: let not the rebellious exalt themselves. (Selah)
| خداوند تا ابد با قدرت حکمرانی می‌کند و رفتار همهٔ قومها را زیر نظر دارد. پس ای مردم سرکش، بر ضد او قیام نکنید. |
8 Bless our God, ye peoples, and make the voice of his praise to be heard;
| ای قومها، خدای ما را ستایش کنید! بگذارید آواز ستایش شما شنیده شود. |
9 Who hath set our soul in life, and suffereth not our feet to be moved.
| او زندگی ما را از خطر می‌رهاند و نمی‌گذارد پاهایمان بلغزد. |
10 For thou, O God, hast proved us: thou hast tried us, as silver is tried.
| ای خدا، تو ما را امتحان کرده‌ای؛ مانند نقره‌ای که در کوره می‌گذارند تا پاک شود، ما را پاک نموده‌ای. |
11 Thou broughtest us into a net, thou didst lay a heavy burden upon our loins;
| ما را در دام گرفتار ساختی و بارهای سنگین بر دوش ما نهادی. |
12 Thou didst cause men to ride over our head; we went through fire and through water: but thou hast brought us out into abundance.
| دشمنان ما را بر ما مسلط گرداندی و گذاشتی از آب و آتش عبور کنیم، اما سرانجام ما را به مکانی آوردی که در آن وفور نعمت است. |
13 I will go into thy house with burnt-offerings; I will perform my vows to thee,
| قربانیهای سوختنی به خانهٔ تو خواهم آورد تا نذرهای خود را ادا نمایم. |
14 Which my lips have uttered, and my mouth hath spoken, when I was in trouble.
| بله، هنگامی که در زحمت بودم نذر کردم و اینک آن را ادا خواهم کرد. |
15 I will offer up unto thee burnt-offerings of fatted beasts, with the incense of rams; I will offer bullocks with goats. (Selah)
| گوسفند قربانی خواهم کرد و گوساله و بز تقدیم خواهم نمود و آنها را بر مذبح خواهم سوزاند تا بوی خوب آنها به سوی تو زبانه کشد. |
16 Come, hear, all ye that fear God, and I will declare what he hath done for my soul.
| ای همهٔ خداترسان، بیایید و بشنوید تا به شما بگویم که خداوند برای من چه کرده است. |
17 I called unto him with my mouth, and he was extolled with my tongue.
| فریاد برآوردم و از او کمک خواستم و او را ستایش نمودم. |
18 Had I regarded iniquity in my heart, the Lord would not hear.
| اگر گناه را در دل خود نگه می‌داشتم، خداوند دعایم را نمی‌شنید. |
19 But God hath heard; he hath attended to the voice of my prayer.
| اما او به دعای من توجه نموده و آن را مستجاب کرده است! |
20 Blessed be God, who hath not turned away my prayer, nor his loving-kindness from me!
| سپاس بر خدایی که دعای مرا بی‌جواب نگذاشته و محبت خود را از من دریغ نکرده است. |
