Psalms 60

1 To the chief Musician. On Shushan. Testimony. Michtam of David; to teach: when he strove with the Syrians of Mesopotamia, and the Syrians of Zobah, and Joab returned, and smote the Edomites in the valley of salt, twelve thousand. O God, thou hast cast us off, thou hast scattered us, thou hast been displeased: restore us again.

Przedniejszemu śpiewakowi na Sussanedut złota pieśń Dawidowa do nauczania; Gdy walczył przeciw Syryjczykom Nacharaim, i przeciw Syryjczykom Soby; gdy się wrócił Joab, poraziwszy Edomczyków w dolinie solnej dwanaście tysięcy. Boże! odrzuciłeś nas, rozproszyłeś nas, i rozgniewałeś się; nawróćże się zasię do nas.

2 Thou hast made the earth to tremble, thou hast rent it: heal the breaches thereof; for it shaketh.

Zatrząsnąłeś był ziemią, i rozsadziłeś ją; uleczże rozpadliny jej, boć się chwieje.

3 Thou hast shewn thy people hard things; thou hast made us to drink the wine of bewilderment.

Okazywałeś ludowi twemu przykre rzeczy, napoiłeś nas winem zawrotu.

4 Thou hast given a banner to them that fear thee, that it may be displayed because of the truth, (Selah)

Ale teraz dałeś chorągiew tym, którzy się ciebie boją, aby ją wynieśli dla prawdy twej. (Sela)

5 That thy beloved ones may be delivered. Save with thy right hand, and answer me.

Aby byli wybawieni umiłowani twoi; zachowajże ich prawicą twoją, a wysłuchaj mię.

6 God hath spoken in his holiness: I will exult, I will divide Shechem, and mete out the valley of Succoth.

Bóg ci mówił w świętobliwości swojej; przeto się rozweselę, rozdzielę Sychem, i dolinę Sukkotską pomierzę.

7 Gilead is mine, and Manasseh is mine, and Ephraim is the strength of my head; Judah is my law-giver;

Mojeć jest Galaad, mój i Manases, i Efraim moc głowy mojej; Juda zakonodawcą moim.

8 Moab is my wash-pot; upon Edom will I cast my sandal; Philistia, shout aloud because of me.

Moab miednicą do umywania mego; na Edoma wrzucę buty moje; ty, Palestyno! wykrzykaj nademną.

9 Who will bring me into the strong city? who will lead me unto Edom?

Któż mię wprowadzi do miasta obronnego? kto mię przyprowadzi aż do Edom?

10 [Wilt] not thou, O God, who didst cast us off? and didst not go forth, O God, with our armies?

Izali nie ty, o Boże! któryś nas był odrzucił, a nie wychodziłeś, Boże! z wojskami naszemi?

11 Give us help from trouble; for vain is man's deliverance.

Dajże nam ratunek w utrapieniu; boć omylny ratunek ludzki.

12 Through God we shall do valiantly; and he it is that will tread down our adversaries.

W Bogu mężnie sobie poczynać będziemy, a on podepcze nieprzyjaciół naszych.