Psalms 60

1 To the chief Musician. On Shushan. Testimony. Michtam of David; to teach: when he strove with the Syrians of Mesopotamia, and the Syrians of Zobah, and Joab returned, and smote the Edomites in the valley of salt, twelve thousand. O God, thou hast cast us off, thou hast scattered us, thou hast been displeased: restore us again.

۱ برای سالار مغنیان بر سوسن شهادت. مکتوم داود برای تعلیم وقتی که با ارم نهرین و ارم صوبه از در مقاتله بیرون آمد و یوآب برگشته، دوازده هزار نفر از ادومیان را در وادی الملح کشت ای خدا ما را دور انداخته، پراکنده ساخته‌ای! خشمناک بودی، بسوی مارجوع فرما!

2 Thou hast made the earth to tremble, thou hast rent it: heal the breaches thereof; for it shaketh.

۲ زمین را متزلزل ساخته، آن راشکافته‌ای! شکستگیهایش را شفا ده زیرا به جنبش آمده است.

3 Thou hast shewn thy people hard things; thou hast made us to drink the wine of bewilderment.

۳ چیزهای مشکل را به قوم خود نشان داده‌ای. باده سرگردانی به مانوشانیده‌ای.

4 Thou hast given a banner to them that fear thee, that it may be displayed because of the truth, (Selah)

۴ علمی به ترسندگان خود داده‌ای تاآن را برای راستی برافرازند، سلاه.

5 That thy beloved ones may be delivered. Save with thy right hand, and answer me.

۵ تا حبیبان تونجات یابند. به‌دست راست خود نجات ده و مرا مستجاب فرما.

6 God hath spoken in his holiness: I will exult, I will divide Shechem, and mete out the valley of Succoth.

۶ خدا در قدوسیت خود سخن گفته است. پس وجد خواهم نمود. شکیم را تقسیم می‌کنم ووادی سکوت را خواهم پیمود.

7 Gilead is mine, and Manasseh is mine, and Ephraim is the strength of my head; Judah is my law-giver;

۷ جلعاد از آن من است، منسی از آن من. افرایم خود سر من است ویهودا عصای سلطنت من.

8 Moab is my wash-pot; upon Edom will I cast my sandal; Philistia, shout aloud because of me.

۸ موآب ظرف طهارت من است و بر ادوم کفش خود را خواهم‌انداخت. ای فلسطین برای من بانگ برآور!

9 Who will bring me into the strong city? who will lead me unto Edom?

۹ کیست که مرابه شهر حصین درآورد؟ و کیست که مرا به ادوم رهبری کند؟

10 [Wilt] not thou, O God, who didst cast us off? and didst not go forth, O God, with our armies?

۱۰ مگر نه تو‌ای خدا که ما را دورانداخته‌ای و با لشکرهای ما‌ای خدا بیرون نمی آیی؟

11 Give us help from trouble; for vain is man's deliverance.

۱۱ مرا از دشمن اعانت فرما زیرامعاونت انسان باطل است.

12 Through God we shall do valiantly; and he it is that will tread down our adversaries.

۱۲ با خدا ظفر خواهیم یافت. زیرا اوست که دشمنان ما را پایمال خواهدکرد.