Psalms 52

1 To the chief Musician: an instruction. Of David; when Doeg the Edomite came and told Saul, and said unto him, David came to the house of Ahimelech. Why boastest thou thyself in evil, thou mighty man? The loving-kindness of God [abideth] continually.

Þennan sálm orti Davíð til að andmæla óvini sínum Dóeg sem síðar tók af lífi áttatíu og fimm presta og fjölskyldur þeirra (sjá: 1. Sam. 22.). Kallar þú þig hetju?! Þú sem hreykir þér af ódæði gegn þjóð Guðs og herðir þig gegn miskunn hans.

2 Thy tongue deviseth mischievous things, like a sharp razor, practising deceit.

Þú ert eins og skeinuhættur hnífur, þú svikahrappur!

3 Thou hast loved evil rather than good, lying rather than to speak righteousness. (Selah)

Þú elskar illt meir en gott, lygi umfram sannleika.

4 Thou hast loved all devouring words, O deceitful tongue!

Rógburð elskar þú og annað skaðræðistal!

5 God shall likewise destroy thee for ever; he shall take thee away, and pluck thee out of [thy] tent, and root thee out of the land of the living. (Selah)

En Guð mun koma þér á kné, draga þig út úr húsi þínu og uppræta af landi lifenda.

6 The righteous also shall see, and fear, and shall laugh at him, [saying, ]

Hinir réttlátu munu sjá það og óttast Guð, síðan hlægja og segja:

7 Behold the man that made not God his strength, but put confidence in the abundance of his riches, [and] strengthened himself in his avarice.

„Svo fer fyrir þeim sem fyrirlíta Guð og treysta á mátt sinn og megin, þeim sem þrjóskast í illsku sinni.“

8 But as for me, I am like a green olive-tree in the house of God: I will confide in the loving-kindness of God for ever and ever.

Ég er sem grænt olífutré í garði Guðs. Ég treysti á miskunn hans meðan ég lifi.

9 I will praise thee for ever, because thou hast done [it]; and I will wait on thy name, before thy godly ones, for it is good.

Drottinn, ég vil vegsama þig að eilífu og þakka það sem þú hefur gert. Ég segi hinum trúuðu: Góður er Guð!