Psalms 50
1 A Psalm. Of Asaph. God, Elohim-Jehovah, hath spoken, and called the earth from the rising of the sun unto the going down thereof.
Siya nga Gamhanan, Dios, Yahweh, nagsulti ug nagtawag sa yuta gikan sa pagsubang sa adlaw hangtod sa pagsalop niini.
2 Out of Zion, the perfection of beauty, God hath shined forth.
Gikan sa Zion ang hingpit nga katahom, gipadan-ag sa Dios.
3 Our God will come, and will not keep silence: fire shall devour before him, and it shall be very tempestuous round about him.
Ang atong Dios moabot ug dili magpakahilom; ang kalayo naglamoy diha kaniya, ug nagbagyo gayod pag-ayo ang iyang palibot.
4 He will call to the heavens from above, and to the earth, that he may judge his people:
Nagtawag siya sa kalangitan ug sa yuta aron iyang pagahukman ang iyang katawhan.
5 Gather unto me my godly ones, those that have made a covenant with me by sacrifice!
“Tigoma ang mga matinumanon kanako, kadtong naghimo ug kasabotan tali kanako pinaagi sa paghalad.”
6 And the heavens shall declare his righteousness; for God executeth judgment himself. (Selah)
Ang kalangitan mao ang magpadayag sa iyang pagkamatarong, kay ang Dios mismo ang maghuhukom. (Selah)
7 Hear, my people, and I will speak; O Israel, and I will testify unto thee: I am God, thy God.
“Paminaw akong katawhan, ug magasulti ako; ako ang Dios, ang inyong Dios.
8 I will not reprove thee for thy sacrifices, or thy burnt-offerings, continually before me;
Dili ko kamo badlongon sa inyong mga halad, ang inyong sinunog nga mga halad kanunay nga anaa kanako.
9 I will take no bullock out of thy house, [nor] he-goats out of thy folds:
Dili ako magkuha ug torong baka gikan sa inyong balay, o laki nga mga kanding diha sa inyong mga kulongan.
10 For every beast of the forest is mine, the cattle upon a thousand hills;
Tungod kay akoa ang tanang ihalas nga mananap sa kalasangan, ug ang mga baka sa 1, 000 ka kabungtoran.
11 I know all the fowl of the mountains, and the roaming creatures of the field are mine:
Nakaila ako sa tanang langgam sa kabukiran, ug akoa ang mga ihalas nga mananap sa kapatagan.
12 If I were hungry, I would not tell thee; for the world is mine, and the fulness thereof.
Kung gutomon ako, dili ko kamo sultihan; kay ang kalibotan akoa man, ug ang tanan nga anaa niini.
13 Should I eat the flesh of bulls, and drink the blood of goats?
Mokaon ba ako sa unod sa mga torong baka o moinom sa dugo sa mga kanding?
14 Offer unto God thanksgiving, and perform thy vows unto the Most High;
Ihalad diha sa Dios ang halad sa pagpasalamat, ug bayri ang inyong panaad sa Labing Halangdon.
15 And call upon me in the day of trouble; I will deliver thee, and thou shalt glorify me.
Sangpita ako sa adlaw sa inyong kalisdanan; luwason ko kamo, ug himayaon ninyo ako.”
16 But unto the wicked God saith, What hast thou to do to declare my statutes, or that thou shouldest take my covenant into thy mouth,
Apan miingon ang Dios sa mga daotan, “Unsa man ang kalabotan ninyo sa pagpahayag sa akong mga balaod, nga gikuha ninyo ang akong kasabotan sa inyong mga baba,
17 Seeing thou hast hated correction and hast cast my words behind thee?
sanglit nagdumot man kamo sa mga gipanudlo ug gisalikway ang akong mga pulong?
18 When thou sawest a thief, thou didst take pleasure in him, and thy portion was with adulterers;
Sa dihang makakita kamo ug kawatan, mouyon dayon kamo kaniya; nag-apil-apil kamo kanila nga nagbuhat ug pagpanapaw.
19 Thou lettest thy mouth loose to evil, and thy tongue frameth deceit;
Gihatag ninyo ang inyong baba sa daotan, ug ang inyong dila nagsultig pagpanglimbong.
20 Thou sittest [and] speakest against thy brother, thou revilest thine own mother's son:
Naglingkod kamo ug nagsulti batok sa inyong igsoong lalaki; nanghimaraot kamo sa anak nga lalaki sa inyong kaugalingong inahan.
21 These [things] hast thou done, and I kept silence; thou thoughtest that I was altogether as thyself: [but] I will reprove thee, and set [them] in order before thine eyes.
Gibuhat ninyo kining tanan nga mga butang apan naghilom lamang ako, busa naghunahuna kamo nga sama lamang ako kaninyo. Apan badlongon ko kamo ug ipagawas sa inyong atubangan ang tanan nga mga butang nga inyong gibuhat.
22 Now consider this, ye that forget God, lest I tear in pieces, and there be no deliverer.
Pamalandongi kini pag-ayo, kamo nga nakalimot sa Dios, kondili pagakuniskunison ko kamo, ug wala na gayoy moabot aron motabang kaninyo!
23 Whoso offereth praise glorifieth me; and to him that ordereth [his] way will I shew the salvation of God.
Ang magahalad kanako sa halad sa pagpasalamat nagdayeg kanako, ug si bisan kinsa nga nagplano sa iyang dalan ngadto sa husto nga dalan pakit-on ko sa kaluwasan sa Dios.”
