Psalms 44
1 To the chief Musician. Of the sons of Korah. An instruction. O God, with our ears have we heard, our fathers have told us, the work thou wroughtest in their days, in the days of old:
Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm nauczający. Boże! uszami naszemi słyszeliśmy; ojcowie nasi powiadali nam o sprawach, któreś czynił za dni ich, za dni starodawnych.
2 Thou, by thy hand, didst dispossess the nations, but them thou didst plant; thou didst afflict the peoples, but them didst thou cause to spread out.
Tyś ręką swą wypędził pogan, a onycheś wszczepił; wytraciłeś narody, a onycheś rozkrzewił.
3 For not by their own sword did they take possession of the land, neither did their own arm save them; but thy right hand, and thine arm, and the light of thy countenance, because thou hadst delight in them.
Bo nie przez miecz swój posiedli ziemię, i ramię ich nie wybawiło ich, ale prawica twoja i ramię twoje, a światłość oblicza twego, przeto, żeś ich upodobał sobie.
4 Thou thyself art my king, O God: command deliverance for Jacob.
Tyś sam król mój, o Boże! sprawże wielkie wybawienie Jakóbowi.
5 Through thee will we push down our adversaries; through thy name will we tread them under that rise up against us.
Przez cię nieprzyjaciół naszych porażaliśmy; w imieniu twojem deptaliśmy powstawających przeciwko nam.
6 For I will not put confidence in my bow, neither shall my sword save me.
Bom w łuku moim nie ufał, ani miecz mój obronił mię;
7 For thou hast saved us from our adversaries, and hast put them to shame that hate us.
Aleś nas ty wybawiał od nieprzyjaciół naszych, a nienawidzących nas zawstydzałeś.
8 In God will we boast all the day, and we will praise thy name for ever. (Selah)
Przetoż chlubimy się w tobie, Boże! na każdy dzień, a imię twoje na wieki wysławiamy. (Sela)
9 But thou hast cast off, and put us to confusion, and dost not go forth with our armies;
Ale teraz odrzuciłeś i zawstydziłeś nas, a nie wychodzisz z wojskami naszemi.
10 Thou hast made us to turn back from the adversary, and they that hate us spoil for themselves;
Sprawiłeś, żeśmy tył podali nieprzyjacielowi, a ci, którzy nas mają w nienawiści, rozchwycili między się dobra nasze.
11 Thou hast given us over like sheep [appointed] for meat, and hast scattered us among the nations;
Podałeś nas jako owce na żer, a między pogan rozproszyłeś nas.
12 Thou hast sold thy people for nought, and hast not increased [thy wealth] by their price;
Sprzedałeś lud twój za nic, a nie podniosłeś ceny ich.
13 Thou makest us a reproach to our neighbours, a mockery and a derision for them that are round about us;
Podałeś nas na wzgardę sąsiadom naszym, na szyderstwo i na pośmiech tym, którzy są około nas.
14 Thou makest us a byword among the nations, a shaking of the head among the peoples.
Wystawiłeś nas na przypowieść między poganami, tak, że nad nami narody głową kiwają.
15 All the day my confusion is before me, and the shame of my face hath covered me,
Na każdy dzień wstyd mój jest przedemną, a hańba twarzy mojej okrywa mię.
16 Because of the voice of him that reproacheth and blasphemeth; by reason of the enemy and the avenger.
Dla głosu tego, który mię sromoci i potwarza, dla nieprzyjaciela, i tego, który się mści.
17 All this is come upon us; yet have we not forgotten thee, neither have we dealt falsely against thy covenant:
To wszystko przyszło na nas; a wżdyśmy cię nie zapomnieli, aniśmy wzruszyli przymierza twego.
18 Our heart is not turned back, neither have our steps declined from thy path;
Nie cofnęło się nazad serce nasze, ani się uchyliły kroki nasze od ścieżki twojej,
19 Though thou hast crushed us in the place of jackals, and covered us with the shadow of death.
Chociażeś nas był potarł, wrzuciwszy nas na miejsce smoków, i okryłeś nas cieniem śmierci.
20 If we had forgotten the name of our God, and stretched out our hands to a strange god,
Byśmyć byli zapomnieli imienia Boga naszego, a podnieśli ręce nasze do Boga cudzego,
21 Would not God search this out? for he knoweth the secrets of the heart.
Iazliby się był Bóg o tem nie pytał? gdyż on wie skrytości serca.
22 But for thy sake are we killed all the day long; we are reckoned as sheep for slaughter.
Aleć nas dla ciebie zabijają na każdy dzień; poczytają nas jako owce na rzeź zgotowane.
23 Awake, why sleepest thou, Lord? arise, cast [us] not off for ever.
Ocuć się; przeczże śpisz, Panie! Przebudź się, nie odrzucaj nas na wieki.
24 Wherefore hidest thou thy face, [and] forgettest our affliction and our oppression?
Przeczże oblicze twoje ukrywasz, a zapominasz utrapienia naszego i ucisku naszego?
25 For our soul is bowed down to the dust; our belly cleaveth unto the earth.
Albowiem potłoczona jest aż do prochu dusza nasza, a przylgnął do ziemi żywot nasz.
26 Rise up for our help, and redeem us for thy loving-kindness' sake.
Powstańże na ratunek nasz, a odkup nas dla miłosierdzia twego.
