Psalms 44
1 To the chief Musician. Of the sons of Korah. An instruction. O God, with our ears have we heard, our fathers have told us, the work thou wroughtest in their days, in the days of old:
Al la ĥorestro. Instruo de la Koraĥidoj. Ho Dio, per niaj oreloj ni aŭdis, niaj patroj rakontis al ni, Kion Vi faris en iliaj tagoj, en tempo antikva.
2 Thou, by thy hand, didst dispossess the nations, but them thou didst plant; thou didst afflict the peoples, but them didst thou cause to spread out.
Vi per Via mano forpelis popolojn, kaj ilin Vi enloĝigis; Popolojn Vi pereigis, kaj ilin Vi vastigis.
3 For not by their own sword did they take possession of the land, neither did their own arm save them; but thy right hand, and thine arm, and the light of thy countenance, because thou hadst delight in them.
Ĉar ne per sia glavo ili akiris la teron, Kaj ne ilia brako helpis ilin; Sed nur Via dekstra mano kaj Via brako kaj la lumo de Via vizaĝo, Ĉar Vi ilin favoris.
4 Thou thyself art my king, O God: command deliverance for Jacob.
Vi estas mia Reĝo, ho Dio; Disponu helpon al Jakob.
5 Through thee will we push down our adversaries; through thy name will we tread them under that rise up against us.
Per Vi ni disbatos niajn malamikojn; Per Via nomo ni piedpremos niajn kontraŭbatalantojn.
6 For I will not put confidence in my bow, neither shall my sword save me.
Ĉar ne mian pafarkon mi fidas, Mia glavo min ne helpos.
7 For thou hast saved us from our adversaries, and hast put them to shame that hate us.
Sed Vi helpas nin kontraŭ niaj malamikoj, Kaj niajn malamantojn Vi kovras per honto.
8 In God will we boast all the day, and we will praise thy name for ever. (Selah)
Dion ni gloros ĉiutage, Kaj Vian nomon ni dankos eterne. (Sela)
9 But thou hast cast off, and put us to confusion, and dost not go forth with our armies;
Tamen Vi nin forlasis kaj hontigis, Kaj Vi ne eliras kun nia militistaro.
10 Thou hast made us to turn back from the adversary, and they that hate us spoil for themselves;
Vi devigas nin forkuri de nia malamiko, Ke niaj malamantoj nin prirabu;
11 Thou hast given us over like sheep [appointed] for meat, and hast scattered us among the nations;
Vi fordonas nin por formanĝo, kiel ŝafojn, Kaj inter la popolojn Vi disĵetis nin;
12 Thou hast sold thy people for nought, and hast not increased [thy wealth] by their price;
Vi vendis Vian popolon por nenio, Kaj prenis por ili nenian prezon;
13 Thou makest us a reproach to our neighbours, a mockery and a derision for them that are round about us;
Vi faris nin malestimataĵo por niaj najbaroj, Mokataĵo kaj insultataĵo por niaj ĉirkaŭantoj;
14 Thou makest us a byword among the nations, a shaking of the head among the peoples.
Vi faris nin instrua ekzemplo por la popoloj, Ke la nacioj balancas pri ni la kapon.
15 All the day my confusion is before me, and the shame of my face hath covered me,
Ĉiutage mia malhonoro estas antaŭ mi, Kaj honto kovras mian vizaĝon,
16 Because of the voice of him that reproacheth and blasphemeth; by reason of the enemy and the avenger.
Pro la voĉo de mokanto kaj insultanto, Antaŭ la vizaĝo de malamiko kaj venĝanto.
17 All this is come upon us; yet have we not forgotten thee, neither have we dealt falsely against thy covenant:
Ĉio tio trafis nin, sed ni Vin ne forgesis, Kaj ni ne perfidiĝis al Via interligo.
18 Our heart is not turned back, neither have our steps declined from thy path;
Ne retiriĝis nia koro, Kaj niaj paŝoj ne deflankiĝis de Via vojo.
19 Though thou hast crushed us in the place of jackals, and covered us with the shadow of death.
Kiam Vi batis nin sur loko de ŝakaloj Kaj kovris nin per ombro de morto,
20 If we had forgotten the name of our God, and stretched out our hands to a strange god,
Tiam se ni forgesus la nomon de nia Dio Kaj ni etendus niajn manojn al fremda dio:
21 Would not God search this out? for he knoweth the secrets of the heart.
Ĉu Dio tion ne trovus? Li ja scias la sekretojn de la koro.
22 But for thy sake are we killed all the day long; we are reckoned as sheep for slaughter.
Pro Vi ni ja estas mortigataj ĉiutage; Oni rigardas nin kiel ŝafojn por buĉo.
23 Awake, why sleepest thou, Lord? arise, cast [us] not off for ever.
Leviĝu, kial Vi dormas, mia Sinjoro? Vekiĝu, ne forpuŝu por ĉiam.
24 Wherefore hidest thou thy face, [and] forgettest our affliction and our oppression?
Kial Vi kaŝas Vian vizaĝon, Forgesas nian mizeron kaj nian suferon?
25 For our soul is bowed down to the dust; our belly cleaveth unto the earth.
Nia animo estas ja ĵetita en la polvon; Nia korpo kliniĝis al la tero.
26 Rise up for our help, and redeem us for thy loving-kindness' sake.
Leviĝu; helpu kaj savu nin pro Via boneco.
