Psalms 38
1 A Psalm of David, to bring to remembrance. Jehovah, rebuke me not in thy wrath; neither chasten me in thy hot displeasure.
Anma sunusu için Davut'un mezmuru Ya RAB, öfkelenip azarlama beni, Gazapla yola getirme!
2 For thine arrows stick fast in me, and thy hand cometh down upon me.
Okların içime saplandı, Elin üzerime indi.
3 There is no soundness in my flesh because of thine indignation; no peace in my bones, because of my sin.
Öfken yüzünden sağlığım bozuldu, Günahım yüzünden rahatım kaçtı.
4 For mine iniquities are gone over my head: as a heavy burden they are too heavy for me.
Çünkü suçlarım başımdan aştı, Taşınmaz bir yük gibi sırtımda ağırlaştı.
5 My wounds stink, they are corrupt, because of my foolishness.
Akılsızlığım yüzünden Yaralarım iğrenç, irinli.
6 I am depressed; I am bowed down beyond measure; I go mourning all the day.
Eğildim, iki büklüm oldum, Gün boyu yaslı dolaşıyorum.
7 For my loins are full of burning, and there is no soundness in my flesh.
Çünkü belim ateş içinde, Sağlığım bozuk.
8 I am faint and broken beyond measure; I roar by reason of the agitation of my heart.
Tükendim, ezildim alabildiğine, İnliyorum yüreğimin acısından.
9 Lord, all my desire is before thee, and my sighing is not hid from thee.
Ya Rab, bütün özlemlerimi bilirsin, İniltilerim senden gizli değil.
10 My heart throbbeth, my strength hath left me; and the light of mine eyes, it also is no more with me.
Yüreğim çarpıyor, gücüm tükeniyor, Gözlerimin feri bile söndü.
11 My lovers and mine associates stand aloof from my stroke; and my kinsmen stand afar off.
Eşim dostum kaçar oldu derdimden, Yakınlarım uzak duruyor benden.
12 And they that seek after my life lay snares [for me]; and they that seek my hurt speak mischievous things, and meditate deceits all the day long.
Canıma susayanlar bana tuzak kuruyor, Zararımı isteyenler kuyumu kazıyor, Gün boyu hileler düşünüyorlar.
13 But I, as a deaf [man], hear not; and am as a dumb man that openeth not his mouth.
Ama ben bir sağır gibi duymuyorum, Bir dilsiz gibi ağzımı açmıyorum;
14 Yea, I am as a man that heareth not, and in whose mouth are no reproofs.
Duymaz, Ağzında yanıt bulunmaz bir adama döndüm.
15 For in thee, Jehovah, do I hope: thou wilt answer, O Lord my God.
Umudum sende, ya RAB, Sen yanıtlayacaksın, ya Rab, Tanrım benim!
16 For I said, Let them not rejoice over me! When my foot slipped, they magnified [themselves] against me.
Çünkü dua ediyorum: “Halime sevinmesinler, Ayağım kayınca böbürlenmesinler!”
17 For I am ready to halt, and my pain is continually before me.
Düşmek üzereyim, Acım hep içimde.
18 For I will declare mine iniquity, I am grieved for my sin.
Suçumu itiraf ediyorum, Günahım yüzünden kaygılanıyorum.
19 But mine enemies are lively, they are strong; and they that hate me wrongfully are multiplied:
Ama düşmanlarım güçlü ve dinç, Yok yere benden nefret edenler çok.
20 And they that render evil for good are adversaries unto me; because I pursue what is good.
İyiliğe karşı kötülük yapanlar bana karşı çıkar, İyiliğin peşinde olduğum için.
21 Forsake me not, Jehovah; O my God, be not far from me.
Beni terk etme, ya RAB! Ey Tanrım, benden uzak durma!
22 Make haste to help me, O Lord, my salvation.
Yardımıma koş, Ya Rab, kurtuluşum benim!
