Psalms 2
1 Why are the nations in tumultuous agitation, and [why] do the peoples meditate a vain thing?
| چرا امت‌ها شورش نموده‌اند و طوائف در باطل تفکر می‌کنند؟ | ۱ |
2 The kings of the earth set themselves, and the princes plot together, against Jehovah and against his anointed:
| پادشاهان زمین برمی خیزند و سروران با هم مشورت نموده‌اند، به ضد خداوند و به ضد مسیح او؛ | ۲ |
3 Let us break their bonds asunder, and cast away their cords from us!
| که بندهای ایشان را بگسلیم و زنجیرهای ایشان را از خودبیندازیم. | ۳ |
4 He that dwelleth in the heavens shall laugh, the Lord shall have them in derision.
| او که بر آسمانها نشسته است می خندد. خداوند بر ایشان استهزا می‌کند. | ۴ |
5 Then will he speak to them in his anger, and in his fierce displeasure will he terrify them:
| آنگاه در خشم خود بدیشان تکلم خواهد کرد وبه غضب خویش ایشان را آشفته خواهد ساخت. | ۵ |
6 And I have anointed my king upon Zion, the hill of my holiness.
| «و من پادشاه خود را نصب کرده‌ام، بر کوه مقدس خود صهیون.» | ۶ |
7 I will declare the decree: Jehovah hath said unto me, Thou art my Son; I this day have begotten thee.
| فرمان را اعلام می‌کنم: خداوند به من گفته است: «تو پسر من هستی امروزتو را تولید کردم. | ۷ |
8 Ask of me, and I will give thee nations for an inheritance, and for thy possession the ends of the earth:
| از من درخواست کن و امت هارا به میراث تو خواهم داد. و اقصای زمین را ملک تو خواهم گردانید. | ۸ |
9 Thou shalt break them with a sceptre of iron, as a potter's vessel thou shalt dash them in pieces.
| ایشان را به عصای آهنین خواهی شکست؛ مثل کوزه کوزه‌گر آنها را خردخواهی نمود.» | ۹ |
10 And now, O kings, be ye wise, be admonished, ye judges of the earth.
| و الان‌ای پادشاهان تعقل نمایید! ای داوران جهان متنبه گردید! | ۱۰ |
11 Serve Jehovah with fear, and rejoice with trembling.
| خداوند را با ترس عبادت کنید و با لرز شادی نمایید! | ۱۱ |
12 Kiss the Son, lest he be angry, and ye perish in the way, though his anger burn but a little. Blessed are all who have their trust in him.
| پسر راببوسید مبادا غضبناک شود، و از طریق هلاک شوید، زیرا غضب او به اندکی افروخته می‌شود. خوشابحال همه آنانی که بر او توکل دارند. | ۱۲ |
