< Psalms 149 >
1 Hallelujah! Sing unto Jehovah a new song; [sing] his praise in the congregation of the godly.
Αινείτε τον Κύριον. Ψάλατε εις τον Κύριον ωδήν νέαν, την αίνεσιν αυτού εν τη συνάξει των οσίων.
2 Let Israel rejoice in his Maker; let the sons of Zion be joyful in their King.
Ας ευφραίνεται ο Ισραήλ εις τον Ποιητήν αυτού· οι υιοί της Σιών ας αγάλλωνται εις τον Βασιλέα αυτών.
3 Let them praise his name in the dance; let them sing psalms unto him with the tambour and harp.
Ας αινώσι το όνομα αυτού χοροστατούντες· εν τυμπάνω και κιθάρα ας ψαλμωδώσιν εις αυτόν.
4 For Jehovah taketh pleasure in his people; he beautifieth the meek with salvation.
Διότι ο Κύριος ευδοκεί εις τον λαόν αυτού· θέλει δοξάσει τους πράους εν σωτηρία.
5 Let the godly exult in glory; let them shout for joy upon their beds.
Οι όσιοι θέλουσιν αγάλλεσθαι εν δόξη· θέλουσιν αγάλλεσθαι επί τας κλίνας αυτών.
6 Let the high praises of God be in their mouth, and a two-edged sword in their hand:
Αι εξυμνήσεις του Θεού θέλουσιν είσθαι εν τω λάρυγγι αυτών, και ρομφαία δίστομος εν τη χειρί αυτών·
7 To execute vengeance against the nations, [and] punishment among the peoples;
διά να κάμνωσιν εκδίκησιν εις τα έθνη, παιδείαν εις τους λαούς·
8 To bind their kings with chains, and their nobles with fetters of iron;
διά να δέσωσι τους βασιλείς αυτών με αλύσεις· και τους ενδόξους αυτών με δεσμά σιδηρά·
9 To execute upon them the judgment written. This honour have all his saints. Hallelujah!
διά να κάμωσιν επ' αυτούς την γεγραμμένην κρίσιν. Η δόξα αύτη θέλει είσθαι εις πάντας τους οσίους αυτού. Αλληλούϊα.