Psalms 147
1 Praise ye Jah! for it is good. Sing psalms of our God; for it is pleasant: praise is comely.
Chwalcie Pana; albowiem dobra rzecz jest, śpiewać Bogu naszemu; albowiem to wdzięczna i przystojna jest chwała.
2 Jehovah doth build up Jerusalem: he gathereth the outcasts of Israel.
Pan Jeruzalem buduje, a rozproszonego Izraela zgromadza.
3 He healeth the broken in heart, and bindeth up their wounds.
Który uzdrawia skruszonych na sercu, a zawiązuje boleści ich.
4 He counteth the number of the stars; he giveth names to them all.
Który rachuje liczbę gwiazd, a każdą z nich imieniem jej nazywa.
5 Great is our Lord, and of great power: his understanding is infinite.
Wielki jest Pan nasz, i wielki w mocy; rozumienia jego niemasz liczby.
6 Jehovah lifteth up the meek; he abaseth the wicked to the earth.
Pan pokornych podnosi; ale niepobożnych aż ku ziemi uniża.
7 Sing unto Jehovah with thanksgiving; sing psalms upon the harp unto our God:
Śpiewajcież Panu z chwałą; śpiewajcie Bogu naszemu na harfie;
8 Who covereth the heavens with clouds, who prepareth rain for the earth, who maketh grass to grow upon the mountains;
Który okrywa niebiosa obłokami, a deszcz ziemi gotuje: który czyni, że rośnie trawa po górach;
9 Who giveth to the cattle their food, to the young ravens which cry.
Który daje bydłu pokarm ich, i kruczętom młodym, które wołają do niego.
10 He delighteth not in the strength of the horse, he taketh not pleasure in the legs of a man;
Nie kocha się w mocy końskiej, ani się kocha w goleniach męskich.
11 Jehovah taketh pleasure in those that fear him, in those that hope in his loving-kindness.
Kocha się Pan w tych, którzy się go boją, a którzy ufają w miłosierdziu jego.
12 Laud Jehovah, O Jerusalem; praise thy God, O Zion.
Chwalże, Jeruzalemie! Pana; chwalże, Syonie! Boga twego.
13 For he hath strengthened the bars of thy gates; he hath blessed thy children within thee;
Albowiem on umacnia zawory bram twoich, a błogosławi synów twoich w pośrodku ciebie.
14 He maketh peace in thy borders; he satisfieth thee with the finest of the wheat.
On czyni pokój w granicach twoich, a najwyborniejszą pszenicą nasyca cię.
15 He sendeth forth his oracles to the earth: his word runneth very swiftly.
On wysyła słowo swe na ziemię; bardzo prędko bieży wyrok jego.
16 He giveth snow like wool, scattereth the hoar frost like ashes;
On daje śnieg jako wełnę, szron jako popiół rozsypuje.
17 He casteth forth his ice like morsels: who can stand before his cold?
Rzuca lód swój jako bryły; przed zimnem jego któż się ostoi?
18 He sendeth his word, and melteth them; he causeth his wind to blow — the waters flow.
Posyła słowo swoje, i roztapia je; powienie wiatrem swym, a rozlewają wody.
19 He sheweth his word unto Jacob, his statutes and his judgments unto Israel.
Oznajmuje słowo swe Jakóbowi, ustawy swe i sądy swe Izraelowi.
20 He hath not dealt thus with any nation; and as for [his] judgments, they have not known them. Hallelujah!
Nie uczynił tak żadnemu narodowi; przetoż nie poznali sądów jego. Halleluja.
