Psalms 141

1 A Psalm of David. Jehovah, I have called upon thee: make haste unto me; give ear unto my voice, when I call unto thee.

Davut'un mezmuru Seni çağırıyorum, ya RAB, yardımıma koş! Sana yakarınca sesime kulak ver!

2 Let my prayer be set forth before thee as incense, the lifting up of my hands as the evening oblation.

Duam önünde yükselen buhur gibi, El açışım akşam sunusu gibi kabul görsün!

3 Set a watch, O Jehovah, before my mouth; keep the door of my lips.

Ya RAB, ağzıma bekçi koy, Dudaklarımın kapısını koru!

4 Incline not my heart to any evil thing, to practise deeds of wickedness with men that are workers of iniquity; and let me not eat of their dainties.

Yüreğim kötülüğe eğilim göstermesin, Suç işleyenlerin fesadına bulaşmayayım; Onların nefis yemeklerini tatmayayım.

5 Let the righteous smite me, it is kindness; and let him reprove me, it is an excellent oil which my head shall not refuse: for yet my prayer also is [for them] in their calamities.

Doğru insan bana vursa, iyilik sayılır, Azarlasa, başa sürülen yağ gibidir, Başım reddetmez onu. Çünkü duam hep kötülere karşıdır.

6 When their judges are thrown down from the rocks, they shall hear my words, for they are sweet.

Önderleri kayalardan aşağı atılınca, Dinleyecekler tatlı sözlerimi.

7 Our bones are scattered at the mouth of Sheol, as when one cutteth and cleaveth [wood] upon the earth. (Sheol h7585)

Sabanla sürülüp yarılmış toprak gibi, Saçılmış kemiklerimiz ölüler diyarının ağzına. (Sheol h7585)

8 For unto thee, Jehovah, Lord, are mine eyes; in thee do I trust: leave not my soul destitute.

Ancak gözlerim sende, ey Egemen RAB, Sana sığınıyorum, beni savunmasız bırakma!

9 Keep me from the snare which they have laid for me, and from the traps of the workers of iniquity.

Koru beni kurdukları tuzaktan, Suç işleyenlerin kapanlarından.

10 Let the wicked fall into their own nets, whilst that I withal pass over.

Ben güvenlik içinde geçip giderken, Kendi ağlarına düşsün kötüler.