Psalms 137

1 By the rivers of Babylon, there we sat down; yea, we wept when we remembered Zion.

Бабилдики дәрия-ериқлар бойида биз олтардуқ; Зионни әслигинимиздә, бәрһәқ жиға көтәрдуқ;

2 We hanged our harps upon the willows in the midst thereof.

Чилтаримизни арисидики сөгәтләргә есип қойдуқ.

3 For there they that carried us away captive required of us a song; and they that made us wail [required] mirth, [saying, ] Sing us [one] of the songs of Zion.

Чүнки бизни сүргүн қилғанлар биздин нахша тәләп қилди; Бизни зарлатқучилар биздин тамашә тәләп қилип: — «Һәй, Зион нахшилиридин бирни бизгә ейтқина» — дейишти.

4 How should we sing a song of Jehovah's upon a foreign soil?

Яқа жутта туруп Пәрвәрдигарниң нахшисини қандақму ейтайли?

5 If I forget thee, Jerusalem, let my right hand forget [its skill];

Әй Йерусалим, мән сени унтусам, Оң қолум [маһаритини] унтусун!

6 If I do not remember thee, let my tongue cleave to my palate: if I prefer not Jerusalem above my chief joy.

Сени әслимисәм, — Йерусалимни әң чоң хурсәнлигимдин әвзәл көрмисәм — Тилим таңлайимға чаплишип қалсун!

7 Remember, O Jehovah, against the sons of Edom, the day of Jerusalem; who said, Lay [it] bare, Lay [it] bare, down to its foundation!

И Пәрвәрдигар, Едом балилиридин һесап алғанда, Йерусалимниң бешиға чүшкән күнини ядиңға кәлтүргәйсән; Чүнки улар: «Уни йәр билән йәксан қилиңлар, Улиғичә йәр билән йәксан қилиңлар!» дейишти.

8 Daughter of Babylon, who art to be laid waste, happy he that rendereth unto thee that which thou hast meted out to us.

И булиниш алдида турған Бабил қизи, Бизгә қилған қилмишлириңни өзүңгә қайтурғучи бәхитликтур!

9 Happy he that taketh and dasheth thy little ones against the rock.

Бовақлириңни елип ташқа атқучи киши бәхитликтур!