Psalms 132
1 A Song of degrees. Jehovah, remember for David all his affliction;
Manst þú, Drottinn, allar þjáningar Davíðs?
2 How he swore unto Jehovah, vowed unto the Mighty One of Jacob:
Hann náði ekki að hvílast, kom ekki dúr á auga.
3 I will not come into the tent of my house, I will not go up to the couch of my bed;
Þá kom honum í hug að reisa hús yfir örk þína,
4 I will not give sleep to mine eyes, slumber to mine eyelids,
musteri fyrir hinn volduga í Ísrael.
5 Until I find out a place for Jehovah, habitations for the Mighty One of Jacob. ...
Og hann hét því að svo skyldi verða og sór hátíðlegan eið fyrir Drottni.
6 Behold, we heard of it at Ephratah, we found it in the fields of the wood.
Fyrst var örkin í Síló í Efrata og síðan í Jaar.
7 Let us go into his habitations, let us worship at his footstool.
Nú fær hún stað í musterinu, bústað Guðs hér á jörð. Þar munum við falla fram og tilbiðja hann.
8 Arise, Jehovah, into thy rest, thou and the ark of thy strength.
Rís þú upp, Drottinn! Gakktu inn í musteri þitt ásamt örk þinni, tákni máttar þíns!
9 Let thy priests be clothed with righteousness, and let thy saints shout for joy.
Við munum íklæða prestana hvítum skrúða, klæðum hreinleikans. Og þjóðin mun hrópa fagnaðaróp!
10 For thy servant David's sake, turn not away the face of thine anointed.
Vísaðu Davíð þjóni þínum ekki frá – konunginum sem þú útvaldir handa þjóð þinni.
11 Jehovah hath sworn [in] truth unto David; he will not turn from it: Of the fruit of thy body will I set upon thy throne;
Þú lofaðir Davíð því að sonur hans yrði eftirmaður hans, skyldi erfa hásætið. Vissulega munt þú aldrei ganga á bak orða þinna!
12 If thy children keep my covenant, and my testimonies which I will teach them, their children also for evermore shall sit upon thy throne.
Og annað fyrirheit gafstu Davíð líka: Ef afkomendur hans héldu ákvæði sáttmála þíns við þig, þá mundi konungdómurinn haldast í ætt Davíðs að eilífu.
13 For Jehovah hath chosen Zion; he hath desired it for his dwelling:
Ó, Drottinn, þú hefur útvalið Jerúsalem að bústað þínum.
14 This is my rest for ever; here will I dwell, for I have desired it.
„Þetta er hvíldarstaður minn um aldur og ævi, “sagðir þú, „staðurinn sem ég hef þráð.
15 I will abundantly bless her provision; I will satisfy her needy ones with bread;
Borg þessa vil ég blessa og auðga og fátæklingar hennar fá nóg að borða.
16 And I will clothe her priests with salvation, and her saints shall shout aloud for joy.
Presta hennar mun ég íklæða hjálpræði, og hinir trúuðu er þar búa munu hrópa fagnaðaróp.
17 There will I cause the horn of David to bud forth; I have ordained a lamp for mine anointed.
Veldi Davíðs mun aukast, og ég mun gefa honum son, eftirmann í hásæti hans.
18 His enemies will I clothe with shame; but upon himself shall his crown flourish.
Ég hyl óvini hans skömm, en á honum skal kóróna hans ljóma.“
