Psalms 12

1 To the chief Musician. Upon Sheminith. A Psalm of David. Save, Jehovah, for the godly man is gone; for the faithful have failed from among the children of men.

Drottinn! Hjálpa þú! Hinum trúuðu fækkar óðum. Hvar eru þeir sem hægt er að treysta?

2 They speak falsehood every one with his neighbour: [with] flattering lip, with a double heart, do they speak.

Allir ljúga og iðka svik og pretti, en einlægnin virðist fokin út í veður og vind.

3 Jehovah will cut off all flattering lips, the tongue that speaketh proud things,

En Drottinn mun ekki fara mjúkum höndum um þá sem iðka ranglæti.

4 Who have said, With our tongue will we prevail, our lips are our own: who [is] lord over us?

Hann mun útrýma þessum lygurum sem segja: „Við skulum ljúga til um áform okkar, enda ráðum við sjálfir hvað við segjum!“

5 Because of the oppression of the afflicted, because of the sighing of the needy, now will I arise, saith Jehovah, I will set [him] in safety, at whom they puff.

Þessu svarar Drottinn: „Ég mun rísa upp og verja þá kúguðu, fátæku og hrjáðu. Ég mun frelsa þá samkvæmt bænum þeirra.“

6 The words of Jehovah are pure words, silver tried in the furnace of earth, purified seven times.

Loforð Drottins eru áreiðanleg. Hvert orð á vörum hans er satt og rétt eins og marghreinsað skíragull.

7 Thou, Jehovah, wilt keep them, thou wilt preserve them from this generation for ever.

Drottinn, við vitum að þú munt varðveita þitt fólk frá verkum illra manna,

8 The wicked walk about on every side, when vileness is exalted among the children of men.

þó svo þeir vaði alls staðar uppi og njóti heiðurs í landinu.