< Psalms 112 >
1 Hallelujah! Blessed is the man that feareth Jehovah, that delighteth greatly in his commandments.
Dýrð sé Guði! Að trúa á Guð og treysta honum veitir ómælda blessun. Sæll er sá maður sem hefur unun af boðorðum hans.
2 His seed shall be mighty in the land; the generation of the upright shall be blessed.
Börn hans njóta hvarvetna heiðurs, því að góður arfur eflir göfugan mann.
3 Wealth and riches [shall be] in his house; and his righteousness abideth for ever.
Sjálfur býr hann við auðlegð og góðverk hans gleymast ekki.
4 Unto the upright there ariseth light in the darkness; he is gracious, and merciful, and righteous.
Réttlátum er hann ljós í myrkri – miskunn hans og gæska eru augljós.
5 It is well with the man that is gracious and lendeth; he will sustain his cause in judgment.
Sá mun blessun hljóta sem er góðgjarn og fús að lána og framkvæmir verk sín með réttvísi.
6 For he shall not be moved for ever: the righteous shall be in everlasting remembrance.
Slíkur maður verður ekki fórnarlamb illra atvika. Umhyggja Guðs fyrir honum verður umræðuefni þeirra sem þekkja hann.
7 He shall not be afraid of evil tidings; his heart is fixed confiding in Jehovah;
Hann óttast ekki vondar fréttir, né kvíðir því sem koma skal. Hann er öruggur og veit að Drottinn annast hann.
8 His heart is maintained, he is not afraid, until he see [his desire] upon his oppressors.
Þess vegna óttast hann ekkert og horfir á óvini sína með stakri ró.
9 He scattereth abroad, he giveth to the needy; his righteousness abideth for ever: his horn shall be exalted with honour.
Hann hefur miðlað mildilega og gefið fátækum. Góðverk hans munu ekki gleymast. Hann mun njóta vinsælda og hafa áhrif.
10 The wicked [man] shall see [it] and be vexed; he shall gnash with his teeth, and melt away: the desire of the wicked shall perish.
Þetta sjá óguðlegir og þeim gremst. Þeir munu gnísta tönnum og tortímast og óskir þeirra rætast ekki.