Psalms 109
1 To the chief Musician. Of David. A Psalm. O God of my praise, be not silent:
Musiqi rəhbəri üçün. Davudun məzmuru. Ey tərənnüm etdiyim Allah, susma!
2 For the mouth of the wicked [man] and the mouth of deceit are opened against me: they have spoken against me with a lying tongue,
Çünki pislər, hiyləgərlər ağzını açıb Yalançı dilləri ilə məndən danışırlar.
3 And with words of hatred have they encompassed me; and they fight against me without a cause.
Mənə hər tərəfdən nifrət dolu sözlər deyirlər, Nahaq yerə hücumlarına məruz qalıram.
4 For my love they are mine adversaries; but I [give myself unto] prayer.
Sevgimin əvəzinə mənə ittiham yağdırırlar, Mən isə dua etməkdəyəm.
5 And they have rewarded me evil for good, and hatred for my love.
Yaxşılığımın əvəzinə yamanlıq edirlər, Sevgimin əvəzinə nifrətlə cavab verirlər.
6 Set a wicked [man] over him, and let [the] adversary stand at his right hand;
Belə adamın qarşısına bir pis insanı çıxar, Sağ tərəfində dayanıb onu ittiham etsin!
7 When he shall be judged, let him go out guilty, and let his prayer become sin;
Hökm oxunanda o təqsirkar çıxsın, Qoy onun duası günah sayılsın!
8 Let his days be few, let another take his office;
Onun ömrü az olsun, Vəzifəsini başqası tutsun!
9 Let his sons be fatherless, and his wife a widow;
Övladları yetim, Arvadı isə dul qalsın!
10 Let his sons be vagabonds and beg, and let them seek [their bread] far from their desolate places;
Övladları didərgin düşüb dilənçi olsun, Yaşamağa xarabalıq belə, tapmasın!
11 Let the usurer cast the net over all that he hath, and let strangers despoil his labour;
Sələmçilər hər şeyini əlindən alsın, Nə qazanıbsa, yadellilər talayaraq aparsın!
12 Let there be none to extend kindness unto him, neither let there be any to favour his fatherless children;
Ona məhəbbət göstərən olmasın, Yetim qalan balalarına yazığı gələn tapılmasın!
13 Let his posterity be cut off; in the generation following let their name be blotted out:
Qoy onun nəsli kəsilsin, Gələcək nəslin arasından adları silinsin!
14 Let the iniquity of his fathers be remembered with Jehovah, and let not the sin of his mother be blotted out;
Ata-babasının təqsiri Rəbbin hüzurunda yaddan çıxmasın, Anasının günahı heç zaman yuyulmasın!
15 Let them be before Jehovah continually, that he may cut off the memory of them from the earth:
Belə adamlar Rəbbin hüzurunda daim təqsirkar qalsınlar, Dünyadan izi-tozu silinsin, yada salınmasınlar!
16 Because he remembered not to shew kindness, but persecuted the afflicted and needy man, and the broken in heart, to slay him.
Çünki məhəbbət göstərməyi unutdular, Məzlumu, fəqiri, qəlbisınıqları Həlak etmək üçün təqib etdilər.
17 And he loved cursing; so let it come unto him. And he delighted not in blessing; and let it be far from him.
Qarğış etməyi sevirdi, öz başına dönsün, Alqış etməyi sevmirdi, ona əli çatmasın!
18 And he clothed himself with cursing like his vestment; so let it come into his bowels like water, and like oil into his bones;
Ondan əynindəki paltar kimi qarğış çıxardı, Qoy qarğışı su kimi canına, ilik kimi sümüklərinə hopsun!
19 Let it be unto him as a garment with which he covereth himself, and for a girdle wherewith he is constantly girded.
Qarğışı onu əyninin libası kimi bürüsün, Hər gün belinə kəmər tək dolansın!
20 Let this be the reward of mine adversaries from Jehovah, and of them that speak evil against my soul.
Məni ittiham edənlər, Mənim barəmdə pis sözlər söyləyənlər Rəbbin cəzasına gəlsinlər!
21 But do thou for me, Jehovah, Lord, for thy name's sake; because thy loving-kindness is good, deliver me:
Lakin, ey Xudavənd Rəbb, ismin naminə Özün mənə qayğı göstər, O gözəl məhəbbətinə görə məni azad et.
22 For I am afflicted and needy, and my heart is wounded within me.
Çünki mən məzlum və fəqir insanam, Köksümdəki ürəyimdən yaralanmışam.
23 I am gone like a shadow when it lengtheneth; I am tossed about like the locust;
Düşən kölgə kimi itirəm, Vurulub atılan çəyirtkəyə bənzəyirəm.
24 My knees are failing through fasting, and my flesh hath lost its fatness;
Bax oruc tutmaqdan dizlərim əsir, Bir dəri, bir sümük qalmışam.
25 And I am become a reproach unto them; [when] they look upon me they shake their heads.
Görənlər mənə lağ edir, Başlarını yelləyir.
26 Help me, Jehovah my God; save me according to thy loving-kindness:
Ya Rəbb Allahım, Sən mənə kömək et, Məhəbbətinə görə məni qurtar.
27 That they may know that this is thy hand; that thou, Jehovah, hast done it.
Bilsinlər ki, bu Sənin əlindədir, Ya Rəbb, Sən bunu edə bilərsən.
28 Let them curse, but bless thou; when they rise up, let them be ashamed, and let thy servant rejoice.
Qoy onlar qarğış etsinlər, Sən mənə xeyir-dua ver, Qoy onlar əleyhimə qalxarkən utansınlar. Sənin qulunam, qoy sevinim!
29 Let mine adversaries be clothed with confusion, and let them cover themselves with their shame as with a mantle.
İttihamçılarım rüsvayçılığa bürünsünlər, Xəcaləti xalat kimi geyinsinlər.
30 I will greatly celebrate Jehovah with my mouth; yea, I will praise him among the multitude.
Mənim dilim Rəbbə bol-bol şükür söyləyəcək, Xalq içində Ona həmd edəcək.
31 For he standeth at the right hand of the needy, to save him from those that judge his soul.
Çünki O, fəqirin sağ tərəfində dayanar ki, Edam hökmü verənlərin əlindən onu qurtarsın.
