Psalms 107

1 Give ye thanks unto Jehovah; for he is good; for his loving-kindness [endureth] for ever.

۱ خداوند را حمد بگویید زیرا که اونیکو است و رحمت او باقی است تا ابدالاباد.

2 Let the redeemed of Jehovah say so, whom he hath redeemed from the hand of the oppressor,

۲ فدیه شدگان خداوند این را بگویند که ایشان را از دست دشمن فدیه داده است.

3 And gathered out of the countries, from the east and from the west, from the north and from the sea.

۳ وایشان را از بلدان جمع کرده، از مشرق و مغرب واز شمال و جنوب.

4 They wandered in the wilderness in a desert way, they found no city of habitation;

۴ در صحرا آواره شدند و دربادیه‌ای بی‌طریق و شهری برای سکونت نیافتند.

5 Hungry and thirsty, their soul fainted in them:

۵ گرسنه و تشنه نیز شدند و جان ایشان در ایشان مستمند گردید.

6 Then they cried unto Jehovah in their trouble, [and] he delivered them out of their distresses,

۶ آنگاه در تنگی خود نزدخداوند فریاد برآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید.

7 And he led them forth by a right way, that they might go to a city of habitation.

۷ و ایشان را به راه مستقیم رهبری نمود، تا به شهری مسکون درآمدند.

8 Let them give thanks unto Jehovah for his loving-kindness, and for his wondrous works to the children of men;

۸ پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب وی با بنی آدم.

9 For he hath satisfied the longing soul and filled the hungry soul with good.

۹ زیرا که جان آرزومند را سیر گردانید و جان گرسنه را از چیزهای نیکو پر ساخت.

10 Such as inhabit darkness and the shadow of death, bound in affliction and iron,

۱۰ آنانی که در تاریکی و سایه موت نشسته بودند، که درمذلت و آهن بسته شده بودند.

11 Because they had rebelled against the words of God, and had despised the counsel of the Most High; ...

۱۱ زیرا به کلام خدامخالفت نمودند و به نصیحت حضرت اعلی اهانت کردند.

12 And he bowed down their heart with labour; they stumbled, and there was none to help:

۱۲ و او دل ایشان را به مشقت ذلیل ساخت. بلغزیدند و مدد کننده‌ای نبود.

13 Then they cried unto Jehovah in their trouble, [and] he saved them out of their distresses;

۱۳ آنگاه در تنگی خود نزد خداوند فریاد برآوردند وایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید.

14 He brought them out of darkness and the shadow of death, and broke their bands in sunder.

۱۴ ایشان را از تاریکی و سایه موت بیرون آورد وبندهای ایشان را بگسست.

15 Let them give thanks unto Jehovah for his loving-kindness, and for his wondrous works to the children of men;

۱۵ پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب او با بنی آدم.

16 For he hath broken the gates of bronze, and cut asunder the bars of iron.

۱۶ زیرا که دروازه های برنجین را شکسته، وبندهای آهنین را پاره کرده است.

17 Fools, because of their way of transgression, and because of their iniquities, are afflicted;

۱۷ احمقان به‌سبب طریق شریرانه خود و به‌سبب گناهان خویش، خود را ذلیل ساختند.

18 Their soul abhorreth all manner of food, and they draw near unto the gates of death:

۱۸ جان ایشان هرقسم خوراک را مکروه داشت و به دروازه های موت نزدیک شدند.

19 Then they cry unto Jehovah in their trouble, [and] he saveth them out of their distresses;

۱۹ آنگاه در تنگی خود نزدخداوند فریاد برآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید.

20 He sendeth his word, and healeth them, and delivereth them from their destructions.

۲۰ کلام خود را فرستاده، ایشان را شفا بخشید و ایشان را از هلاکتهای ایشان رهانید.

21 Let them give thanks unto Jehovah for his loving-kindness, and for his wondrous works to the children of men,

۲۱ پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب او با بنی آدم.

22 And let them offer the sacrifices of thanksgiving, and declare his works in joyful song.

۲۲ و قربانی های تشکر را بگذرانند و اعمال وی رابه ترنم ذکر کنند.

23 They that go down to the sea in ships, that do business in great waters,

۲۳ آنانی که در کشتیها به دریارفتند، و در آبهای کثیر شغل کردند.

24 These see the works of Jehovah, and his wonders in the deep.

۲۴ اینان کارهای خداوند را دیدند و اعمال عجیب او را درلجه‌ها.

25 For he speaketh, and raiseth the stormy wind, which lifteth up the waves thereof:

۲۵ او گفت پس باد تند را وزانید و امواج آن را برافراشت.

26 They mount up to the heavens, they go down to the depths; their soul is melted because of trouble;

۲۶ به آسمانها بالا رفتند و به لجه‌ها فرود شدند و جان ایشان از سخنی گداخته گردید.

27 They reel to and fro, and stagger like a drunken man, and they are at their wits' end:

۲۷ سرگردان گشته، مثل مستان افتان وخیزان شدند و عقل ایشان تمام حیران گردید.

28 Then they cry unto Jehovah in their trouble, and he bringeth them out of their distresses;

۲۸ آنگاه در تنگی خود نزد خداوند فریادبرآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید.

29 He maketh the storm a calm, and the waves thereof are still:

۲۹ طوفان را به آرامی ساکت ساخت که موجهایش ساکن گردید.

30 And they rejoice because they are quiet; and he bringeth them unto their desired haven.

۳۰ پس مسرور شدندزیرا که آسایش یافتند و ایشان را به بندر مرادایشان رسانید.

31 Let them give thanks unto Jehovah for his loving-kindness, and for his wondrous works to the children of men;

۳۱ پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب او با بنی آدم.

32 Let them exalt him also in the congregation of the people, and praise him in the session of the elders.

۳۲ و او را در مجمع قوم متعال بخوانند و درمجلس مشایخ او را تسبیح بگویند.

33 He maketh rivers into a wilderness, and water-springs into dry ground;

۳۳ او نهرها رابه بادیه مبدل کرد و چشمه های آب را به زمین تشنه.

34 A fruitful land into a plain of salt, for the wickedness of them that dwell therein.

۳۴ و زمین بارور را نیز به شوره زار، به‌سبب شرارت ساکنان آن.

35 He maketh the wilderness into a pool of water, and the dry land into water-springs;

۳۵ بادیه را به دریاچه آب مبدل کرد و زمین خشک را به چشمه های آب.

36 And there he maketh the hungry to dwell, and they establish a city of habitation;

۳۶ و گرسنگان را در آنجا ساکن ساخت تا شهری برای سکونت بنا نمودند.

37 And sow fields, and plant vineyards, which yield fruits of increase;

۳۷ و مزرعه‌ها کاشتند وتاکستانها غرس نمودند و حاصل غله به عمل آوردند.

38 And he blesseth them, so that they are multiplied greatly; and he suffereth not their cattle to decrease.

۳۸ و ایشان را برکت داد تا به غایت کثیرشدند و بهایم ایشان را نگذارد کم شوند.

39 And they are diminished and brought low, through oppression, adversity, and sorrow:

۳۹ و بازکم گشتند و ذلیل شدند، از ظلم و شقاوت و حزن.

40 He poureth contempt upon nobles, and causeth them to wander in a pathless waste;

۴۰ ذلت را بر روسا می‌ریزد و ایشان را در بادیه‌ای که راه ندارد آواره می‌سازد.

41 But he secureth the needy one on high from affliction, and maketh [him] families like flocks.

۴۱ اما مسکین را ازمشقتش برمی افروزد و قبیله‌ها را مثل گله هابرایش پیدا می‌کند.

42 The upright shall see it, and rejoice; and all unrighteousness shall stop its mouth.

۴۲ صالحان این را دیده، شادمان می‌شوند و تمامی شرارت دهان خود راخواهد بست.

43 Whoso is wise, let him observe these things, and let them understand the loving-kindnesses of Jehovah.

۴۳ کیست خردمند تا بدین چیزهاتفکر نماید؟ که ایشان رحمت های خداوند راخواهند فهمید.