Psalms 107
1 Give ye thanks unto Jehovah; for he is good; for his loving-kindness [endureth] for ever.
Þakkið Drottni, því að hann er góður og miskunn hans varir að eilífu.
2 Let the redeemed of Jehovah say so, whom he hath redeemed from the hand of the oppressor,
Hafi Drottinn frelsað þig, þá segðu frá því! Segðu öðrum frá því að hann hafi frelsað þig frá óvinum þínum.
3 And gathered out of the countries, from the east and from the west, from the north and from the sea.
Hann leiddi hina útlægu heim frá ystu endimörkum jarðarinnar.
4 They wandered in the wilderness in a desert way, they found no city of habitation;
Þeir ráfuðu heimilislausir um eyðimörkina,
5 Hungry and thirsty, their soul fainted in them:
hungraðir og þyrstir og að niðurlotum komnir.
6 Then they cried unto Jehovah in their trouble, [and] he delivered them out of their distresses,
„Drottinn, hjálpaðu okkur!“hrópuðu þeir, og hann svaraði bæn þeirra!
7 And he led them forth by a right way, that they might go to a city of habitation.
Hann leiddi þá í öruggt skjól, til byggilegrar borgar.
8 Let them give thanks unto Jehovah for his loving-kindness, and for his wondrous works to the children of men;
Ó, að þetta fólk vildi nú lofa Drottin fyrir miskunn hans og öll hans dásamlegu verk,
9 For he hath satisfied the longing soul and filled the hungry soul with good.
því að hann svalar þyrstri sál og mettar hungraðan gæðum.
10 Such as inhabit darkness and the shadow of death, bound in affliction and iron,
Hverjir eru þessir sem sitja í myrkri og skugga dauðans, þjáðir af eymd og volæði?
11 Because they had rebelled against the words of God, and had despised the counsel of the Most High; ...
Þeir gerðu uppreisn gegn Drottni, fyrirlitu hann, hinn hæsta Guð.
12 And he bowed down their heart with labour; they stumbled, and there was none to help:
Þess vegna beygði hann þá með mæðu. Þeir hrösuðu og enginn gat hjálpað þeim á fætur.
13 Then they cried unto Jehovah in their trouble, [and] he saved them out of their distresses;
Þá hrópuðu þeir til Drottins í neyð sinni og hann bjargaði þeim!
14 He brought them out of darkness and the shadow of death, and broke their bands in sunder.
Hann leiddi þá út úr myrkri og skugga dauðans og braut fjötra þeirra.
15 Let them give thanks unto Jehovah for his loving-kindness, and for his wondrous works to the children of men;
Þeir skulu lofa Drottin fyrir elsku hans og öll hans miskunnarverk!
16 For he hath broken the gates of bronze, and cut asunder the bars of iron.
Því að hann mölvaði hlið dýflissunnar og braut sundur rimlana.
17 Fools, because of their way of transgression, and because of their iniquities, are afflicted;
Sumir kölluðu yfir sig ógæfu með heimsku sinni.
18 Their soul abhorreth all manner of food, and they draw near unto the gates of death:
Loks bauð þeim við öllum mat. Þeir sáu ekkert framundan nema dauðann.
19 Then they cry unto Jehovah in their trouble, [and] he saveth them out of their distresses;
Þá kölluðu þeir til Drottins í neyð sinni og hann bjargaði þeim úr angist þeirra, kom þeim á réttan veg.
20 He sendeth his word, and healeth them, and delivereth them from their destructions.
Hann sendi út orð sitt og læknaði þá, hreif þá frá dyrum dauðans.
21 Let them give thanks unto Jehovah for his loving-kindness, and for his wondrous works to the children of men,
Ó, að menn þessir vildu lofa Drottin fyrir elsku hans og öll hans dásemdarverk!
22 And let them offer the sacrifices of thanksgiving, and declare his works in joyful song.
Þeir þakki honum heilshugar og kunngjöri verk hans með gleði.
23 They that go down to the sea in ships, that do business in great waters,
Og svo eru þeir sem sigla um höfin, kaupmenn sem flytja vörur milli landa.
24 These see the works of Jehovah, and his wonders in the deep.
Einnig þeir fá að reyna máttarverk Drottins.
25 For he speaketh, and raiseth the stormy wind, which lifteth up the waves thereof:
Hann kallar á storminn og lætur öldurnar rísa.
26 They mount up to the heavens, they go down to the depths; their soul is melted because of trouble;
Skipin sveiflast til himins og hverfa í öldudali – öllum um borð fellst hugur í neyðinni.
27 They reel to and fro, and stagger like a drunken man, and they are at their wits' end:
Þeir ramba og skjögra eins og drukknir menn og vita ekki sitt rjúkandi ráð.
28 Then they cry unto Jehovah in their trouble, and he bringeth them out of their distresses;
Þá hrópa þeir til Drottins í neyð sinni og hann frelsar þá.
29 He maketh the storm a calm, and the waves thereof are still:
Hann kyrrir bæði sjó og vind.
30 And they rejoice because they are quiet; and he bringeth them unto their desired haven.
Hvílík blessun að ná höfn og njóta lognsins!
31 Let them give thanks unto Jehovah for his loving-kindness, and for his wondrous works to the children of men;
Ó, að þessir menn vildu þakka Drottni miskunn hans og öll hans dásemdarverk.
32 Let them exalt him also in the congregation of the people, and praise him in the session of the elders.
Þeir lofi hann upphátt í söfnuðinum og í áheyrn leiðtoga Ísraels.
33 He maketh rivers into a wilderness, and water-springs into dry ground;
Hann þurrkar upp fljótin
34 A fruitful land into a plain of salt, for the wickedness of them that dwell therein.
og gerir land óguðlegra að skorpinni saltsléttu.
35 He maketh the wilderness into a pool of water, and the dry land into water-springs;
En hann kann líka að breyta auðninni í frjósama og vatnsríka vin.
36 And there he maketh the hungry to dwell, and they establish a city of habitation;
Þangað leiðir hann hungraða sem setjast þar að og byggja sér borgir,
37 And sow fields, and plant vineyards, which yield fruits of increase;
sá í akra, gróðursetja víngarða og afla afurða.
38 And he blesseth them, so that they are multiplied greatly; and he suffereth not their cattle to decrease.
Þannig blessar hann! Og þeir margfaldast stórum og fénaði þeirra fjölgar.
39 And they are diminished and brought low, through oppression, adversity, and sorrow:
Sumir missa allt í ofsókn, þjáningu og sorg,
40 He poureth contempt upon nobles, and causeth them to wander in a pathless waste;
því að Guð sendir hrokafullum skömm og lætur tignarmenn ráfa um í rústum,
41 But he secureth the needy one on high from affliction, and maketh [him] families like flocks.
en hann bjargar fátæklingum sem honum treysta, gefur þeim fjölda afkomenda og mikla hagsæld.
42 The upright shall see it, and rejoice; and all unrighteousness shall stop its mouth.
Þetta sjá hinir guðhræddu og þeir gleðjast, meðan óguðlegir þegja í skömm.
43 Whoso is wise, let him observe these things, and let them understand the loving-kindnesses of Jehovah.
Þú sem ert vitur, hugleiddu þetta! Hugsaðu um miskunn og kærleika Drottins.
