< Psalms 106 >

1 Hallelujah! Give ye thanks unto Jehovah; for he is good; for his loving-kindness [endureth] for ever.
Һәмдусана! Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар! Чүнки У меһривандур, әбәдийдур Униң меһир-муһәббити.
2 Who can utter the mighty acts of Jehovah? [who] can shew forth all his praise?
Пәрвәрдигарниң қудрәтлик қилғанлирини ким сөзләп берәләйду? Униң бар шан-шөһритини ким җакалап берәләйду?
3 Blessed are they that keep justice, [and] he that doeth righteousness at all times.
Бәхитликтур адаләтни тутқан, Дайим һәққанийлиқни жүргүзгән киши!
4 Remember me, O Jehovah, with [thy] favour toward thy people; visit me with thy salvation:
Хәлқиңгә болған һиммитиң билән мени әслигәйсән, и Пәрвәрдигар; Ниҗатлиғиң билән йенимға келип хәвәр алғин!
5 That I may see the prosperity of thy chosen ones, that I may rejoice in the joy of thy nation, that I may glory with thine inheritance.
Шуниң билән, Сән таллиғанлириңниң бәрикитини көрәй, Өз елиңниң шатлиғи билән шат болай, Өз мирасиң [болған хәлқиң] билән пәхирлинип, яйрап жүрәй!
6 We have sinned with our fathers, we have committed iniquity, we have done wickedly.
Биз ата-бовилиримиз қатарида гуна өткүздуқ, Қәбиһлик қилдуқ, яманлиқ әйлидуқ.
7 Our fathers in Egypt considered not thy wondrous works; they remembered not the multitude of thy loving-kindnesses; but they rebelled at the sea, at the Red Sea.
Мисирда турған ата-бовилиримиз мөҗизилириңни нәзиригә алмай, Көп меһриванлиқлириңни есигә алмиди; Бәлки деңизда, Қизил Деңиз бойида исян көтәрди.
8 Yet he saved them for his name's sake, that he might make known his might.
Бирақ У қудритимни намайән қилай дәп, Өз нами үчүн уларни қутқузди.
9 And he rebuked the Red Sea, and it dried up; and he led them through the deeps as through a wilderness.
Униң Қизил Деңизға тәнбиһ бериши билән, У қупқуруқ болди; Худди қағҗирақ чөллүктин йетәкләп маңғандәк, У уларни деңиз тәглиридин [қуруқ] өткүзди.
10 And he saved them from the hand of him that hated [them], and redeemed them from the hand of the enemy.
Уларни өч көргәнләрниң қолидин һөрлүккә чиқарди, Уларға һәмҗәмәт болуп дүшмән чаңгилидин қутқузди.
11 And the waters covered their oppressors: there was not one of them left.
Явларни сулар басти, Уларниң һеч бирси сақ қалмиди.
12 Then believed they his words; they sang his praise.
Шундила улар Униң сөзлиригә ишәш қилди; Улар Уни күйлиди.
13 They soon forgot his works; they waited not for his counsel:
Улар Униң қилғанлирини шунчә тез унтуди, Несиһәтини күтмиди;
14 And they lusted exceedingly in the wilderness, and tempted God in the desert.
Бәлки далада ач көзлүккә баладәк берилди, Чөл-баяванда Тәңрини синиди.
15 Then he gave them their request, but sent leanness into their soul.
Шуңа У сориғинини уларға бәрди, Бирақ җүдәткүчи бир кесәлни җанлириға тәккүзди.
16 And they envied Moses in the camp, [and] Aaron, the saint of Jehovah.
Улар баргаһда Мусаға һәсәт қилди, Худаниң муқәддәс бәндиси Һарунниму көрәлмиди.
17 The earth opened and swallowed up Dathan, and covered the company of Abiram;
Йәр ечилип Датанни жутувәтти, Абирамни адәмлири билән қапсивалди.
18 And fire was kindled in their company; a flame burned up the wicked.
Әгәшкүчилири арисида от йеқилди; Ялқун рәзилләрни көйдүривәтти.
19 They made a calf in Horeb, and did homage to a molten image;
Улар Һорәб теғида мозай бутни ясиди, Қуйма һәйкәлгә сәҗдә қилип,
20 And they changed their glory into the similitude of an ox that eateth grass.
Өзлириниң пәхир-шөһрити болғучиниң орниға, От-чөп йәйдиған өкүзниң сүритини алмаштурди.
21 They forgot God their Saviour, who had done great things in Egypt,
Мисирда улуқ ишларни көрсәткән Ниҗаткари Тәңрини улар унтуди.
22 Wondrous works in the land of Ham, terrible things by the Red Sea.
Дәрвәқә, Һам диярида мөҗизиләр яратқан, Қизил Деңиз бойида қорқунучлуқ ишларни көрсәткән Худани [унтуди].
23 And he said that he would destroy them, had not Moses, his chosen, stood before him in the breach, to turn away his fury, lest he should destroy [them].
У уларни һалак қилимән дегән еди — Өз таллиғини Муса қәһрини яндуруш үчүн Униң алдида аричи болуп тик турмиған болса, — Дәрвәқә шундақ қилған болар еди.
24 And they despised the pleasant land; they believed not his word,
Улар йәнә гөзәл зиминни кәмситип рәт қилди, Униң вәдисигә ишәнмиди;
25 But murmured in their tents: they hearkened not unto the voice of Jehovah.
Бәлки чедирлирида қақшап жүрүп, Пәрвәрдигарниң авазиға қулақ салмиди.
26 And he lifted up his hand to them, that he would make them fall in the wilderness;
Шуңа У уларға қәсәм қилип қол көтирип: — Силәрни чөлдә жиқитип түгәштүримән —
27 And that he would make their seed fall among the nations, and disperse them through the countries.
Әвлатлириңларниму әлләр арисида жиқитип түгәштүрүп, Яқа жутлар ара тарқитиветимән» — деди.
28 And they joined themselves unto Baal-Peor, and ate the sacrifices of the dead;
Улар Баал-Пеор бутқа өзини етип чоқунуп, Өлүкләргә атиған қурбанлиқларни йеди.
29 And they provoked [him] to anger with their doings; and a plague broke out among them.
Улар қилмишлири билән Униң аччиғини кәлтүрди, Улар арисида ваба қозғалди;
30 Then stood up Phinehas and executed judgment, and the plague was stayed;
Финиһас турди-дә, һөкүм жүргүзди, Шуниң билән ваба тосулди;
31 And that was reckoned unto him for righteousness, from generation to generation, for evermore.
Бу иш [Финиһасқа] һәққанийәт дәп һесапланди, Униң нәслигиму әвладидин әвладиғичә, әбәдий шундақ һесапланди.
32 And they moved him to wrath at the waters of Meribah, and it went ill with Moses on their account;
Улар йәнә [Пәрвәрдигарни] мерибаһ сулири бойида ғәзәпкә кәлтүрди, Уларниң сәвәвидин Мусағиму зәрәр йәтти;
33 For they provoked his spirit, so that he spoke unadvisedly with his lips.
Чүнки улар униң роһини териктүрди, Униң ләвлири бехәстиликтә гәп қилип салди.
34 They did not destroy the peoples, as Jehovah commanded them;
Улар Пәрвәрдигарниң әмригә хилаплиқ қилип, [Шу] йәрдики қовмларни йоқатмиди;
35 But they mingled with the nations, and learned their works;
Бәлки ят әлләр билән арилишип, Уларниң қилиқлирини үгәнди;
36 And they served their idols; and they were a snare unto them:
Уларниң бутлириға чоқунди, Булар өзлиригә бир қапқан болуп чиқти;
37 And they sacrificed their sons and their daughters unto demons,
Чүнки улар өз оғул-қизлирини союп, җинларға қурбанлиққа беғишлиди.
38 And shed innocent blood, the blood of their sons and of their daughters, whom they sacrificed unto the idols of Canaan; and the land was polluted with blood.
Шундақ қилип улар бегуна қанни, Йәни Қанаандики бутларға атап қурбанлиқ қилип, өз оғул-қизлириниң қенини төкти; Зимини қанға булғинип кәтти.
39 And they were defiled with their works, and went a-whoring in their doings.
Улар өз қилмишлири билән булғанди; Қилиқлири билән паһишә аялдәк бузулди.
40 Then was the anger of Jehovah kindled against his people, and he abhorred his inheritance;
Шуңа Пәрвәрдигар Өз хәлқидин қаттиқ ғәзәпләнди, У Өз мирасидин йиргәнди;
41 And he gave them into the hand of the nations; and they that hated them ruled over them:
Уларни ят әлләрниң қолиға бәрди, Уларға өчмәнләр улар үстидин һөкүмранлиқ қилди.
42 And their enemies oppressed them, and they were brought into subjection under their hand.
Дүшмәнлири уларни әзди, Улар яв қоли астида егилип пүкүлди.
43 Often did he deliver them; but as for them they provoked [him] by their counsel, and they were brought low by their iniquity.
Көп қетим [Пәрвәрдигар] уларни қутқузди; Бирақ улар болса, өз хаһишлири билән Униңға асийлиқ қилди, Улар өз қәбиһлиги билән пәс һалға чүшти.
44 But he regarded their distress, when he heard their cry;
Шундақтиму У уларниң налә-пәрядини аңлиғанда, Уларниң җәбир-җапалириға етивар бәрди;
45 And he remembered for them his covenant, and repented according to the multitude of his loving-kindnesses;
Һәм улар билән түзгән әһдисини әслиди, Зор меһри-шәпқити билән, ғәзивидин янди,
46 And he caused them to find compassion of all those that had carried them captives.
У уларни сүргүн қилғанларниң қәлбидә рәһим ойғатти.
47 Save us, Jehovah our God, and gather us from among the nations, to give thanks unto thy holy name, [and] to triumph in thy praise.
Бизни қутқузғайсән, и Пәрвәрдигар Худайимиз! Муқәддәс намиңға тәшәккүр ейтишқа, Тәнтәнә қилип Сени мәдһийиләшкә, Бизни әлләр арисидин йениңға жиғивалғайсән!
48 Blessed be Jehovah the God of Israel, from eternity and to eternity! And let all the people say, Amen! Hallelujah!
Исраилниң Худаси болған Пәрвәрдигарға, Әзәлдин та әбәткичә тәшәккүр-мәдһийә қайтурулсун! Пүткүл хәлиқ «Амин» десун! Һәмдусана!

< Psalms 106 >