Psalms 106
1 Hallelujah! Give ye thanks unto Jehovah; for he is good; for his loving-kindness [endureth] for ever.
| سپاس بر خداوند! خداوند را سپاس گویید، زیرا او نیکوست و محبتش ابدی. |
2 Who can utter the mighty acts of Jehovah? [who] can shew forth all his praise?
| کیست که بتواند تمام کارهای بزرگی را که خداوند انجام داده است بیان کند و شکر و سپاس او را آنچنان که باید و شاید، بجا آورد؟ |
3 Blessed are they that keep justice, [and] he that doeth righteousness at all times.
| خوشا به حال آنانی که با انصاف هستند و همیشه آنچه را راست است انجام می‌دهند. |
4 Remember me, O Jehovah, with [thy] favour toward thy people; visit me with thy salvation:
| ای خداوند، هنگامی که بر قوم خود رحمت می‌فرمایی و آنها را نجات می‌دهی مرا نیز به یاد آور و نجات بده تا سعادت برگزیدگان تو را ببینم و با قوم تو شادی کنم و در فخر آنها شریک باشم. |
5 That I may see the prosperity of thy chosen ones, that I may rejoice in the joy of thy nation, that I may glory with thine inheritance.
6 We have sinned with our fathers, we have committed iniquity, we have done wickedly.
| ما نیز مانند اجداد خود گناه کرده‌ایم؛ شرور و بدکار بوده‌ایم. |
7 Our fathers in Egypt considered not thy wondrous works; they remembered not the multitude of thy loving-kindnesses; but they rebelled at the sea, at the Red Sea.
| اجدادمان معجزات تو را در مصر درک ننمودند. آنها محبتهای تو را فراموش کردند و در کنار دریای سرخ از اطاعت تو سر باز زدند. |
8 Yet he saved them for his name's sake, that he might make known his might.
| اما تو، به خاطر نام خود، آنها را نجات دادی و بدین وسیله قدرت خود را آشکار ساختی. |
9 And he rebuked the Red Sea, and it dried up; and he led them through the deeps as through a wilderness.
| دریای سرخ را امر فرمودی و خشک گردید و بنی‌اسرائیل را هدایت کردی تا از میان دریا که همچون بیابان، خشک شده بود گذر کنند. |
10 And he saved them from the hand of him that hated [them], and redeemed them from the hand of the enemy.
| آنها را از دست دشمنانشان رهانیدی و آزاد ساختی. |
11 And the waters covered their oppressors: there was not one of them left.
| همه دشمنان آنها در دریا غرق شدند و حتی یکی از آنها نیز زنده نماند. |
12 Then believed they his words; they sang his praise.
| آنگاه قوم خداوند، به وعده‌های او ایمان آوردند و او را با سرود ستایش کردند. |
13 They soon forgot his works; they waited not for his counsel:
| ولی طولی نکشید که معجزاتش را فراموش کردند و بدون مشورت با او به راه خود ادامه دادند. |
14 And they lusted exceedingly in the wilderness, and tempted God in the desert.
| آنها با خواسته‌های نفسانی خود، خدا را در صحرا امتحان کردند. |
15 Then he gave them their request, but sent leanness into their soul.
| خدا هم آنچه را که خواستند به ایشان داد، ولی آنها را به بیماری سختی مبتلا ساخت. |
16 And they envied Moses in the camp, [and] Aaron, the saint of Jehovah.
| بنی‌اسرائیل در صحرا به موسی و هارون، پیشوایان برگزیده خداوند، حسد بردند. |
17 The earth opened and swallowed up Dathan, and covered the company of Abiram;
| آنگاه زمین دهان گشود و «داتان» و «ابیرام» را با خاندانشان فرو برد، |
18 And fire was kindled in their company; a flame burned up the wicked.
| و آتش از آسمان بر طرفداران ایشان افروخته شد و آن مردم شرور را سوزانید. |
19 They made a calf in Horeb, and did homage to a molten image;
| بنی‌اسرائیل در دامنه کوه سینا بُتی گوساله شکل از طلا ساختند و آن را پرستش کردند. |
20 And they changed their glory into the similitude of an ox that eateth grass.
| آنها به جای عبادت خدای پرجلال، مجسمه گاو را پرستش نمودند. |
21 They forgot God their Saviour, who had done great things in Egypt,
| آنها خدای نجات دهنده خود را خوار شمردند و کارهای شگفت‌انگیز او را در مصر سرزمین حام و دریای سرخ فراموش کردند. |
22 Wondrous works in the land of Ham, terrible things by the Red Sea.
23 And he said that he would destroy them, had not Moses, his chosen, stood before him in the breach, to turn away his fury, lest he should destroy [them].
| آنگاه خداوند خواست ایشان را هلاک کند، ولی خادم برگزیده او موسی به شفاعت برخاست و التماس نمود که از نابود کردن آنها بگذرد. |
24 And they despised the pleasant land; they believed not his word,
| بنی‌اسرائیل نمی‌خواستند وارد سرزمین موعود شوند، چون به وعده خدا که گفته بود آن زمین را به ایشان می‌دهد، ایمان نداشتند. |
25 But murmured in their tents: they hearkened not unto the voice of Jehovah.
| آنها در خیمه‌های خود پیوسته غرغر می‌کردند و به دستورهای خداوند گوش نمی‌دادند. |
26 And he lifted up his hand to them, that he would make them fall in the wilderness;
| از این رو، خداوند خواست ایشان را در صحرا نابود کند، |
27 And that he would make their seed fall among the nations, and disperse them through the countries.
| و فرزندانشان را در سرزمینهای بیگانه پراکنده و آواره سازد. |
28 And they joined themselves unto Baal-Peor, and ate the sacrifices of the dead;
| بنی‌اسرائیل در «فغور» به پرستش بت بعل پرداختند و از گوشت قربانیهایی که به بتهای بی‌جان تقدیم می‌شد، خوردند. |
29 And they provoked [him] to anger with their doings; and a plague broke out among them.
| با این رفتار خود، خشم خداوند را برانگیختند که به سبب آن بیماری وبا دامنگیر آنها شد. |
30 Then stood up Phinehas and executed judgment, and the plague was stayed;
| آنگاه «فینحاس» برخاسته، افراد مقصر را مجازات نمود و وبا قطع گردید. |
31 And that was reckoned unto him for righteousness, from generation to generation, for evermore.
| این کار نیک فینحاس در نزد خدا هرگز فراموش نخواهد شد و تمام نسلها او را به نیکی یاد خواهند کرد. |
32 And they moved him to wrath at the waters of Meribah, and it went ill with Moses on their account;
| بنی‌اسرائیل در کنار چشمهٔ «مریبه»، خداوند را خشمگین ساختند، چنانکه حتی موسی به خاطر آنها از ورود به سرزمین کنعان محروم شد. |
33 For they provoked his spirit, so that he spoke unadvisedly with his lips.
| زیرا چنان موسی را به ستوه آوردند که او غضبناک شده، سخن ناشایست به زبان راند. |
34 They did not destroy the peoples, as Jehovah commanded them;
| آنها، قومهایی را که خداوند گفته بود از بین ببرند، نکشتند، |
35 But they mingled with the nations, and learned their works;
| بلکه با آنها وصلت نمودند و از کارهای بد ایشان پیروی کردند. |
36 And they served their idols; and they were a snare unto them:
| بتهای آنها را پرستش نمودند و با این کار، خود را محکوم به مرگ کردند. |
37 And they sacrificed their sons and their daughters unto demons,
| اسرائیلی‌ها، پسران و دختران خود را برای بتها قربانی کردند. |
38 And shed innocent blood, the blood of their sons and of their daughters, whom they sacrificed unto the idols of Canaan; and the land was polluted with blood.
| خون فرزندان بی‌گناه خود را برای بتهای کنعان ریختند و زمین موعود را با خون آنها ناپاک ساختند. |
39 And they were defiled with their works, and went a-whoring in their doings.
| با این کارها، خود را آلوده کردند و به خدا خیانت ورزیدند. |
40 Then was the anger of Jehovah kindled against his people, and he abhorred his inheritance;
| بنابراین، خشم خداوند بر بنی‌اسرائیل افروخته شد و او از آنها بیزار گردید. |
41 And he gave them into the hand of the nations; and they that hated them ruled over them:
| آنها را به دست قومهایی که از ایشان نفرت داشتند، سپرد تا بر آنها حکمرانی کنند. |
42 And their enemies oppressed them, and they were brought into subjection under their hand.
| دشمنانشان بر آنها ظلم کردند و ایشان را خوار و ذلیل ساختند. |
43 Often did he deliver them; but as for them they provoked [him] by their counsel, and they were brought low by their iniquity.
| خداوند بارها بنی‌اسرائیل را از دست دشمنانشان نجات بخشید، ولی آنها هر بار بر ضد او شوریدند و در گناهان خود بیشتر غرق شدند. |
44 But he regarded their distress, when he heard their cry;
| با وجود این، هنگامی که فریاد برآوردند، خداوند به داد ایشان رسید و به درماندگی آنها توجه نمود. |
45 And he remembered for them his covenant, and repented according to the multitude of his loving-kindnesses;
| او وعده‌ای را که به ایشان داده بود، به یاد آورد و به سبب محبت فراوانش، آنها را مجازات نکرد. |
46 And he caused them to find compassion of all those that had carried them captives.
| او دل اسیرکنندگان آنها را به رقت آورد تا به آنها رحم کنند. |
47 Save us, Jehovah our God, and gather us from among the nations, to give thanks unto thy holy name, [and] to triumph in thy praise.
| ای یهوه، خدای ما، ما را نجات ده. ما را از میان قومها جمع کن، تا نام مقدّس تو را سپاس گوییم و در ستایش تو فخر کنیم. |
48 Blessed be Jehovah the God of Israel, from eternity and to eternity! And let all the people say, Amen! Hallelujah!
| متبارک باد یهوه، خدای اسرائیل، از ازل تا ابد. و همه مردم بگویند «آمین!» سپاس بر خداوند! |
