Psalms 104
1 Bless Jehovah, O my soul! Jehovah my God, thou art very great; thou art clothed with majesty and splendour;
Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтур, и җеним! И Пәрвәрдигар Худайим, интайин улуқсән; Шану-шәвкәт вә һәйвәт билән кийингәнсән;
2 Covering thyself with light as with a garment, stretching out the heavens like a tent-curtain; —
Либас билән пүркәнгәндәк йоруқлуққа пүркәнгәнсән, Асманларни чедир пәрдиси кәби яйғансән.
3 Who layeth the beams of his upper chambers in the waters, who maketh clouds his chariot, who walketh upon the wings of the wind;
У жуқуриқи равақлириниң лимлирини суларға орнатқан, Булутларни җәң һарвуси қилип, Шамал қанатлири үстидә маңиду;
4 Who maketh his angels spirits; his ministers a flame of fire.
У пәриштилирини шамаллар, Хизмәткарлирини от ялқуни қилиду.
5 He laid the earth upon its foundations: it shall not be removed for ever.
Йәрни У һуллири үстигә орнатқан; У әсла тәвринип кәтмәйду.
6 Thou hadst covered it with the deep, as with a vesture; the waters stood above the mountains:
Либас билән оралғандәк, уни чоңқур деңизлар билән ориғансән, Сулар тағлар чоққилири үстидә турди.
7 At thy rebuke they fled, at the voice of thy thunder they hasted away; —
Сениң тәнбиһиң билән сулар бәдәр қачти, Гүлдүрмамаңниң садасидин улар тездин янди;
8 The mountains rose, the valleys sank, unto the place which thou hadst founded for them; —
Тағлар өрләп чиқти, Вадилар чүшүп кәтти, [Сулар] Сән бекиткән җайға чүшүп кәтти.
9 Thou hast set a bound which they may not pass over, that they turn not again to cover the earth.
Улар тешип, йәрни йәнә қаплимисун дәп, Сән уларға чәклимә қойғансән.
10 He sendeth the springs into the valleys: they run among the mountains;
[Тәңри] вадиларда булақларни ечип урғутиду, Сулири тағлар арисида ақиду.
11 They give drink to every beast of the field; the wild asses quench their thirst.
Даладики һәр бир җаниварға уссулуқ бериду, Явайи ешәкләр уссузлуқини қандуриду.
12 The birds of heaven dwell by them; they give forth their voice from among the branches.
Көктики қушлар уларниң бойида қониду, Дәрәқ шахлири арисида сайрайду.
13 He watereth the mountains from his upper-chambers: the earth is satisfied with the fruit of thy works.
У жуқуридики равақлиридин тағларни суғириду; Йәр Сениң ясиғанлириңниң мевилиридин қандурулиду!
14 He maketh the grass to grow for the cattle, and herb for the service of man; bringing forth bread out of the earth,
У маллар үчүн от-чөпләрни, Инсанлар үчүн көктатларни өстүриду, Шундақла нанни йәрдин чиқириду;
15 And wine which gladdeneth the heart of man; making [his] face shine with oil; and with bread he strengtheneth man's heart.
Адәмниң көңлини хуш қилидиған шарапни, Инсан йүзини пақиритидиған майни чиқириду; Инсанниң жүригигә нан билән қувәт бериду;
16 The trees of Jehovah are satisfied, the cedars of Lebanon, which he hath planted,
Пәрвәрдигарниң дәрәқлири, Йәни Өзи тиккән Ливан кедир дәрәқлири [су ичип] қанаәтлиниду.
17 Where the birds make their nests; [as for] the stork, the fir trees are her house.
Әнә ашулар арисиға қушлар уга ясайду, Ләйләк болса, арча дәрәқлирини макан қилиду.
18 The high mountains are for the wild goats; the cliffs, a refuge for the rock-badgers.
Егиз чоққилар тағ өшкилириниң, Тик ярлар суғурларниң панаһи болиду.
19 He made the moon for seasons: the sun knoweth its going down.
Пәсилләрни бекитмәк үчүн У айни яратти, Қуяш болса петишини билиду.
20 Thou makest darkness, and it is night, wherein all the beasts of the forest creep forth:
Сән қараңғулуқ чүшүрисән, түн болиду; Ормандики җаниварларниң һәммиси униңда шипир-шипир кезип жүриду.
21 The young lions roar after the prey, and to seek their food from God.
Асланлар олҗа издәп һөкирәйду, Тәңридин озуқ-түлүк соришиду;
22 The sun ariseth, they retreat, and lay them down in their dens.
Қуяш чиқипла, улар чекиниду, Қайтип кирип угилирида ятиду.
23 Man goeth forth unto his work, and to his labour until the evening.
Инсан болса өз ишиға чиқиду, Та кәчкичә меһнәттә болиду.
24 How manifold are thy works, O Jehovah! in wisdom hast thou made them all: the earth is full of thy riches.
И Пәрвәрдигар, ясиған һәр хил нәрсилириң нәқәдәр көптур! Һәммисини һекмәт билән яратқансән, Йәр йүзи иҗат-байлиқлириң билән толди.
25 Yonder is the great and wide sea: therein are moving things innumerable, living creatures small and great.
Әнә бүйүк бепаян деңиз туриду! Униңда сан-санақсиз ғуж-ғуж җаниварлар, Чоң вә кичик һайванлар бар.
26 There go the ships; [there] that leviathan, which thou hast formed to play therein.
Шу йәрдә кемиләр қатнайду, Униңда ойнақлисун дәп сән ясиған левиатанму бар;
27 These all look unto thee, that thou mayest give their food in its season:
Вақтида озуқ-түлүк бәргин дәп, Буларниң һәммиси Саңа қарайду.
28 That thou givest unto them, they gather; thou openest thy hand, they are filled with good.
Уларға бәргиниңдә, теривалиду, Қолуңни ачқиниңдила, улар назу-немәтләргә тойиду.
29 Thou hidest thy face, they are troubled; thou takest away their breath, they expire and return to their dust.
Йүзүңни йошурсаң, улар дәккә-дүккигә чүшиду, Роһлирини алсаң, улар җан үзүп, Йәнә тупраққа қайтиду.
30 Thou sendest forth thy spirit, they are created, and thou renewest the face of the earth.
Роһуңни әвәткиниңдә, улар яритилиду, Йәр-йүзи йеңи [бир дәвир билән] алмишиду.
31 The glory of Jehovah will endure for ever; Jehovah will rejoice in his works.
Пәрвәрдигарниң шан-шөһрити әбәдийдур, Пәрвәрдигар Өз яратқанлиридин хурсән болиду.
32 He looketh on the earth, and it trembleth; he toucheth the mountains, and they smoke.
У йәргә баққинида, йәр титрәйду, Тағларға тәккинидә, улар түтүн чиқириду.
33 I will sing unto Jehovah as long as I live; I will sing psalms to my God while I have my being.
Һаятла болидикәнмән, Пәрвәрдигарға нахша ейтимән; Вуҗудум болсила Худайимни күйләймән.
34 My meditation shall be pleasant unto him; I will rejoice in Jehovah.
У сүргән ой-хияллиримдин сөйүнсә! Пәрвәрдигарда хошаллинимән!
35 Sinners shall be consumed out of the earth, and the wicked shall be no more. Bless Jehovah, O my soul. Hallelujah!
Гунакарлар йәр йүзидин түгитилиду, Рәзилләр йоқ болиду. И җеним, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтур! Һәмдусана!
