Psalms 104
1 Bless Jehovah, O my soul! Jehovah my God, thou art very great; thou art clothed with majesty and splendour;
Ég lofa Drottin! Drottinn, þú Guð minn, þú ert undursamlegur! Þú ert íklæddur hátign og dýrð og umlukinn ljósi!
2 Covering thyself with light as with a garment, stretching out the heavens like a tent-curtain; —
Þú þandir út himininn eins og dúk og dreifðir um hann stjörnunum.
3 Who layeth the beams of his upper chambers in the waters, who maketh clouds his chariot, who walketh upon the wings of the wind;
Þú mótaðir þurrlendið og rýmdir fyrir hafinu. Þú gerðir ský að vagni þínum og ferð um á vængjum vindarins.
4 Who maketh his angels spirits; his ministers a flame of fire.
Englarnir eru erindrekar þínir og eldslogar þjóna þér.
5 He laid the earth upon its foundations: it shall not be removed for ever.
Undirstöður heimsins eru traustar, þær eru þitt verk, og þess vegna haggast hann ekki.
6 Thou hadst covered it with the deep, as with a vesture; the waters stood above the mountains:
Þú lést vatnsflóð ganga yfir jörðina og hylja fjöllin.
7 At thy rebuke they fled, at the voice of thy thunder they hasted away; —
Og þegar þú bauðst, safnaðist vatnið saman í höfunum,
8 The mountains rose, the valleys sank, unto the place which thou hadst founded for them; —
fjöllin risu og dalirnir urðu til.
9 Thou hast set a bound which they may not pass over, that they turn not again to cover the earth.
Þú settir sjónum sín ákveðnu mörk svo að hann skyldi aldrei aftur flæða yfir þurrlendið.
10 He sendeth the springs into the valleys: they run among the mountains;
Þú settir lindir í dalina og lækir renna um fjöllin.
11 They give drink to every beast of the field; the wild asses quench their thirst.
Þeir eru dýrunum til drykkjar og þar svalar villiasninn þorsta sínum.
12 The birds of heaven dwell by them; they give forth their voice from among the branches.
Þar gera fuglar sér hreiður og söngur þeirra ómar frá trjánum.
13 He watereth the mountains from his upper-chambers: the earth is satisfied with the fruit of thy works.
Hann sendir regn yfir fjöllin svo að jörðin ber sinn ávöxt.
14 He maketh the grass to grow for the cattle, and herb for the service of man; bringing forth bread out of the earth,
Safaríkt grasið vex að boði hans og er búfénu til fæðu. En maðurinn yrkir jörðina, ræktar ávexti, grænmeti og korn,
15 And wine which gladdeneth the heart of man; making [his] face shine with oil; and with bread he strengtheneth man's heart.
einnig vín sér til gleði, olíu sem gerir andlitið gljáandi og brauð sem gefur kraft.
16 The trees of Jehovah are satisfied, the cedars of Lebanon, which he hath planted,
Drottinn gróðursetti sedrustrén í Líbanon, há og tignarleg,
17 Where the birds make their nests; [as for] the stork, the fir trees are her house.
og þar byggja fuglarnir sér hreiður, en storkurinn velur kýprustréð til bústaðar.
18 The high mountains are for the wild goats; the cliffs, a refuge for the rock-badgers.
Steingeiturnar kjósa hin háu fjöll, en stökkhérarnir finna sér stað í klettum.
19 He made the moon for seasons: the sun knoweth its going down.
Tunglið settir þú til að afmarka mánuði, en sólina til að skína um daga.
20 Thou makest darkness, and it is night, wherein all the beasts of the forest creep forth:
Myrkur og nótt eru frá þér komin, þá fara skógardýrin á kreik.
21 The young lions roar after the prey, and to seek their food from God.
Þá öskra ljónin eftir bráð og heimta æti sitt af Guði.
22 The sun ariseth, they retreat, and lay them down in their dens.
Þegar sólin rís draga þau sig í hlé og leggjast í fylgsni sín,
23 Man goeth forth unto his work, and to his labour until the evening.
en mennirnir ganga út til starfa og vinna allt til kvölds.
24 How manifold are thy works, O Jehovah! in wisdom hast thou made them all: the earth is full of thy riches.
Drottinn, hvílík fjölbreytni í öllu því sem þú hefur skapað! Allt á það upphaf sitt í vísdómi þínum! Jörðin er full af því sem þú hefur gert!
25 Yonder is the great and wide sea: therein are moving things innumerable, living creatures small and great.
Framundan mér teygir sig blikandi haf, iðandi af alls konar lífi!
26 There go the ships; [there] that leviathan, which thou hast formed to play therein.
Og sjá! Þarna eru skipin! Og þarna hvalirnir! – þeir leika á alls oddi!
27 These all look unto thee, that thou mayest give their food in its season:
Allar skepnur vona á þig, að þú gefir þeim fæðu þeirra á réttum tíma.
28 That thou givest unto them, they gather; thou openest thy hand, they are filled with good.
Þú mætir þörfum þeirra og þau mettast ríkulega af gæðum þínum.
29 Thou hidest thy face, they are troubled; thou takest away their breath, they expire and return to their dust.
En snúir þú við þeim bakinu er úti um þau. Þegar þú ákveður, deyja þau og verða að mold,
30 Thou sendest forth thy spirit, they are created, and thou renewest the face of the earth.
en þú sendir líka út anda þinn og vekur nýtt líf á jörðinni.
31 The glory of Jehovah will endure for ever; Jehovah will rejoice in his works.
Lof sé Guði að eilífu! Drottinn gleðst yfir verkum sínum!
32 He looketh on the earth, and it trembleth; he toucheth the mountains, and they smoke.
Þegar hann lítur á jörðina, skelfur hún og eldfjöllin gjósa við snertingu fingra hans.
33 I will sing unto Jehovah as long as I live; I will sing psalms to my God while I have my being.
Ég vil lofsyngja Drottni svo lengi sem ég lifi, vegsama Guð á meðan ég er til!
34 My meditation shall be pleasant unto him; I will rejoice in Jehovah.
Ó, að ljóð þetta mætti gleðja hann, því að Drottinn er gleði mín og fögnuður.
35 Sinners shall be consumed out of the earth, and the wicked shall be no more. Bless Jehovah, O my soul. Hallelujah!
Ó, að misgjörðarmenn hyrfu af jörðinni og að óguðlegir yrðu ekki framar til. En Drottin vil ég vegsama að eilífu! Hallelúja!
