Psalms 104
1 Bless Jehovah, O my soul! Jehovah my God, thou art very great; thou art clothed with majesty and splendour;
Benu, ho mia animo, la Eternulon. Ho Eternulo, mia Dio, Vi estas tre granda, De majesto kaj beleco Vi estas vestita;
2 Covering thyself with light as with a garment, stretching out the heavens like a tent-curtain; —
Vi, kiu estas ĉirkaŭkovrita de lumo kiel de vesto, Kiu sternas la ĉielon kiel tapiŝon;
3 Who layeth the beams of his upper chambers in the waters, who maketh clouds his chariot, who walketh upon the wings of the wind;
Kiu aranĝas sur la akvo Siajn ĉambrojn, Kiu faras la nubojn Lia veturilo; Kiu iras sur la flugiloj de la vento;
4 Who maketh his angels spirits; his ministers a flame of fire.
Kiu faras la ventojn Liaj senditoj, Flamantan fajron Liaj servantoj;
5 He laid the earth upon its foundations: it shall not be removed for ever.
Kiu fondis la teron sur ĝiaj fundamentoj, Ke ĝi neniam ŝanceliĝos.
6 Thou hadst covered it with the deep, as with a vesture; the waters stood above the mountains:
La abismon Vi kovris kiel per vesto, Sur la montoj staras akvo;
7 At thy rebuke they fled, at the voice of thy thunder they hasted away; —
De Via minaco ĝi kuras, De la voĉo de Via tondro ĝi forrapidas.
8 The mountains rose, the valleys sank, unto the place which thou hadst founded for them; —
Ĝi leviĝas sur montojn, malleviĝas sur valojn, Al tiu loko, kiun Vi destinis por ĝi.
9 Thou hast set a bound which they may not pass over, that they turn not again to cover the earth.
Vi faris limon, kiun ĝi ne superpaŝos, Por ke ĝi ne revenu por kovri la teron.
10 He sendeth the springs into the valleys: they run among the mountains;
Vi sendas fontojn al la riveroj, Kiuj iras inter montoj;
11 They give drink to every beast of the field; the wild asses quench their thirst.
Ili trinkigas ĉiujn kampajn bestojn; Sovaĝaj azenoj kvietigas sian soifon.
12 The birds of heaven dwell by them; they give forth their voice from among the branches.
Apud ili loĝas la birdoj ĉielaj, El inter la branĉoj ili sonigas sian voĉon.
13 He watereth the mountains from his upper-chambers: the earth is satisfied with the fruit of thy works.
Vi trinkigas la montojn el Viaj ĉambroj; Per la produktoj de Viaj faroj satiĝas la tero.
14 He maketh the grass to grow for the cattle, and herb for the service of man; bringing forth bread out of the earth,
Vi kreskigas herbon por la bruto, Kaj verdaĵon, kiu servas al la homo, Por elirigi panon el la tero.
15 And wine which gladdeneth the heart of man; making [his] face shine with oil; and with bread he strengtheneth man's heart.
Kaj la vino gajigas la koron de la homo, La vizaĝo brilas de la oleo, Kaj la pano fortikigas la koron de la homo.
16 The trees of Jehovah are satisfied, the cedars of Lebanon, which he hath planted,
Satiĝas la arboj de la Eternulo, La cedroj de Lebanon, kiujn Li plantis;
17 Where the birds make their nests; [as for] the stork, the fir trees are her house.
Kaj tie nestas birdoj; Cikonio havas sian loĝejon sur abioj;
18 The high mountains are for the wild goats; the cliffs, a refuge for the rock-badgers.
La altaj montoj estas por la ibeksoj, La rokoj estas rifuĝejo por la hirakoj.
19 He made the moon for seasons: the sun knoweth its going down.
Li aranĝis la lunon laŭ la partoj de tempo; La suno scias sian subiron.
20 Thou makest darkness, and it is night, wherein all the beasts of the forest creep forth:
Vi sendas mallumon, kaj fariĝas nokto, Dum kiu vagas ĉiuj arbaraj bestoj;
21 The young lions roar after the prey, and to seek their food from God.
La leonidoj krias pri rabakiro, Por peti de Dio sian manĝaĵon.
22 The sun ariseth, they retreat, and lay them down in their dens.
Kiam leviĝas la suno, Ili sin kaŝas kaj kuŝiĝas en siaj loĝejoj.
23 Man goeth forth unto his work, and to his labour until the evening.
Eliras homo por sia okupiĝo, Por sia laboro ĝis la vespero.
24 How manifold are thy works, O Jehovah! in wisdom hast thou made them all: the earth is full of thy riches.
Kiel multaj estas Viaj faroj, ho Eternulo! Ĉion Vi faris kun saĝo; La tero estas plena de Viaj faritaĵoj.
25 Yonder is the great and wide sea: therein are moving things innumerable, living creatures small and great.
Jen la maro, granda kaj vasta: Tie estas rampaĵoj sennombraj, Bestoj malgrandaj kaj grandaj;
26 There go the ships; [there] that leviathan, which thou hast formed to play therein.
Tie iras ŝipoj; Tie estas la levjatano, kiun Vi kreis, ke ĝi tie ludu.
27 These all look unto thee, that thou mayest give their food in its season:
Ĉiuj ili atendas de Vi, Ke Vi donu al ili manĝon en ĝia tempo.
28 That thou givest unto them, they gather; thou openest thy hand, they are filled with good.
Vi donas al ili, ili kolektas; Vi malfermas Vian manon, kaj ili satiĝas de bonaĵo.
29 Thou hidest thy face, they are troubled; thou takest away their breath, they expire and return to their dust.
Vi kaŝas Vian vizaĝon, tiam ili ektimas; Vi forprenas ilian spiriton, Tiam ili mortas kaj revenas al sia polvo.
30 Thou sendest forth thy spirit, they are created, and thou renewest the face of the earth.
Vi sendas Vian spiriton, tiam ili kreiĝas; Kaj Vi renovigas la vizaĝon de la tero.
31 The glory of Jehovah will endure for ever; Jehovah will rejoice in his works.
Gloro al la Eternulo estu eterne; La Eternulo ĝoju pri Siaj faritaĵoj.
32 He looketh on the earth, and it trembleth; he toucheth the mountains, and they smoke.
Li ekrigardas la teron, kaj ĝi tremas; Li ektuŝas la montojn, kaj ili fumiĝas.
33 I will sing unto Jehovah as long as I live; I will sing psalms to my God while I have my being.
Mi kantados al la Eternulo, dum mi vivos; Mi muzikados al mia Dio, dum mi estos.
34 My meditation shall be pleasant unto him; I will rejoice in Jehovah.
Agrabla estu al Li mia meditado; Mi ĝojos pri la Eternulo.
35 Sinners shall be consumed out of the earth, and the wicked shall be no more. Bless Jehovah, O my soul. Hallelujah!
Malaperu pekuloj de sur la tero, Kaj malvirtuloj ne plu ekzistu. Benu, ho mia animo, la Eternulon. Haleluja!
