Psalms 104
1 Bless Jehovah, O my soul! Jehovah my God, thou art very great; thou art clothed with majesty and splendour;
Dayegon mo si Jehova, Oh kalag ko. Oh Jehova nga Dios ko, daku ka sa hilabihan; Ikaw nabistihan sa kadungganan ug sa pagkahalangdon:
2 Covering thyself with light as with a garment, stretching out the heavens like a tent-curtain; —
Nga nagatabon sa imong kaugalingon sa kahayag ingon nga bisti; Nga nagabuklad sa kalangitan ingon sa usa ka tabil;
3 Who layeth the beams of his upper chambers in the waters, who maketh clouds his chariot, who walketh upon the wings of the wind;
Nga nagapahaluna sa mga sagbayan sa iyang mga lawak diha sa katubigan; Nga nagahimo sa mga panganod nga iyang carro; Nga nagalakaw sa ibabaw sa mga pako sa hangin;
4 Who maketh his angels spirits; his ministers a flame of fire.
Nga nagahimo sa kahanginan ingon nga mga sinugo; Mga siga sa kalayo maoy iyang mga alagad;
5 He laid the earth upon its foundations: it shall not be removed for ever.
Nga mao ang nagpahaluna sa mga patukoranan sa yuta, Aron kini dili na gayud matarug sa walay katapusan.
6 Thou hadst covered it with the deep, as with a vesture; the waters stood above the mountains:
Gitabonan mo siya sa kahiladman ingon nga usa ka bisti; Sa ibabaw sa kabukiran anaa ang katubigan.
7 At thy rebuke they fled, at the voice of thy thunder they hasted away; —
Sa imong pagbadlong nangalagiw (sila) Sa tingog sa imong dalugdog managdali (sila)
8 The mountains rose, the valleys sank, unto the place which thou hadst founded for them; —
(Minggimaw ang kabukiran, nangahugno ang mga walog) Ngadto sa dapit nga gitukod mo alang kanila.
9 Thou hast set a bound which they may not pass over, that they turn not again to cover the earth.
Gibutangan mo (sila) ug utlanan aron (sila) dili makalabang; Aron dili (sila) managbalik sa pagtabon sa yuta.
10 He sendeth the springs into the valleys: they run among the mountains;
Siya nagapadala sa mga tuboran ngadto sa mga walog; Nga nanagpahot-pahot sa taliwala sa kabukiran;
11 They give drink to every beast of the field; the wild asses quench their thirst.
Nanagpainum (sila) sa tagsatagsa ka mananap sa kapatagan; Niini ang mga asno nga ihalas nanagtagbaw sa ilang kauhaw.
12 The birds of heaven dwell by them; they give forth their voice from among the branches.
Pinaagi kanila ang mga langgam sa kalangitan nanaghimo sa ilang puloy-anan; Sa taliwala sa mga sanga nanag-awit (sila)
13 He watereth the mountains from his upper-chambers: the earth is satisfied with the fruit of thy works.
Siya nagabubo sa kabukiran gikan sa iyang mga lawak: Sa bunga sa imong mga buhat napuno ang yuta.
14 He maketh the grass to grow for the cattle, and herb for the service of man; bringing forth bread out of the earth,
Siya nagapatubo sa balili alang sa kahayupan, Ug sa bunglayon alang sa paghago sa tawo; Aron siya makahimo sa pagkuha ug makaon gikan sa yuta,
15 And wine which gladdeneth the heart of man; making [his] face shine with oil; and with bread he strengtheneth man's heart.
Ug sa vino nga makalipay sa kasingkasing sa tawo, Ug lana nga makapasinaw sa nawong, Ug sa tinapay nga makapalig-on sa kasingkasing sa tawo.
16 The trees of Jehovah are satisfied, the cedars of Lebanon, which he hath planted,
Ginapuno sa yamog ang kakahoyan ni Jehova, Ang mga cedro sa Libano nga iyang gitanum;
17 Where the birds make their nests; [as for] the stork, the fir trees are her house.
Diin didto nanagsalag ang kalanggaman: Ang hatag-as nga mga kahoyng haya mao ang balay sa langgam nga tabon.
18 The high mountains are for the wild goats; the cliffs, a refuge for the rock-badgers.
Ang hatag-as nga kabukiran maoy alang sa mga kanding nga ihalas; Ang mga pangpang nga lungib maoy dalangpanan sa mga conejo.
19 He made the moon for seasons: the sun knoweth its going down.
Gibuhat niya ang bulan alang sa mga panahon: Ang adlaw nahibalo sa iyang pagsalop.
20 Thou makest darkness, and it is night, wherein all the beasts of the forest creep forth:
Ginabuhat mo ang kangitngit, ug nahimo ang kagabhion, Diin nanagkamang ang tanang mga mananap sa lasang.
21 The young lions roar after the prey, and to seek their food from God.
Ang mga gagmay nga leon nanagngulob sa ilang tulokbonon, Ug nangita sa ilang makaon gikan sa Dios.
22 The sun ariseth, they retreat, and lay them down in their dens.
Nagasubang ang adlaw, kini ginatigum nila, Ug gipahamutang nila kini sa ilang mga lungib.
23 Man goeth forth unto his work, and to his labour until the evening.
Mogula ang tawo padulong ngadto sa iyang buhat Ug sa iyang bulohaton sa uma hangtud sa kahaponon.
24 How manifold are thy works, O Jehovah! in wisdom hast thou made them all: the earth is full of thy riches.
Oh Jehova, pagkadaghan sa imong mga buhat! Sa kaalam gibuhat mo silang tanan: Ang yuta napuno sa imong mga bahandi.
25 Yonder is the great and wide sea: therein are moving things innumerable, living creatures small and great.
Sa unahan mao ang dagat, daku ug halapad, Diin atua ang mga dili maisip nga mga butang nanagkamang, Mga mananap nga magagmay ug dagku.
26 There go the ships; [there] that leviathan, which thou hast formed to play therein.
Didto nagapanaw ang mga sakayan; Didto anaa ang leviathan nga gibuhat mo aron magdula niana.
27 These all look unto thee, that thou mayest give their food in its season:
Ngatanan kini nanaghulat kanimo, Aron pagahatagan mo (sila) ug makaon sa ilang panahon.
28 That thou givest unto them, they gather; thou openest thy hand, they are filled with good.
Ginahatagan mo (sila) nanagpanginum (sila) Ginabuklad mo ang imong kamot, (sila) nangatagbaw sa kaayohan.
29 Thou hidest thy face, they are troubled; thou takest away their breath, they expire and return to their dust.
Ginatagoan mo ang imong nawong, (sila) nangagubot; Nagakuha ka sa ilang gininhawa, nangamatay (sila) Ug namalik sa ilang mga abug.
30 Thou sendest forth thy spirit, they are created, and thou renewest the face of the earth.
Imong gipadala kanila ang imong Espiritu, gihimo (sila) Ug imong ginabag-o ang nawong sa yuta.
31 The glory of Jehovah will endure for ever; Jehovah will rejoice in his works.
Palungtara ang himaya ni Jehova sa walay katapusan; Papaglipaya si Jehova sa iyang mga buhat:
32 He looketh on the earth, and it trembleth; he toucheth the mountains, and they smoke.
Nga nagatan-aw ibabaw sa yuta, ug kini nagakurog; Siya nagatandog sa kabukiran, ug (sila) ming-aso.
33 I will sing unto Jehovah as long as I live; I will sing psalms to my God while I have my being.
Kang Jehova magaawit ako samtang nga buhi pa ako: Sa akong Dios magaawit ako ug pagdayeg samtang nga buhi pa ako.
34 My meditation shall be pleasant unto him; I will rejoice in Jehovah.
Pakatam-ison unta ang akong pagpamalandong kaniya: Magakalipay ako kang Jehova.
35 Sinners shall be consumed out of the earth, and the wicked shall be no more. Bless Jehovah, O my soul. Hallelujah!
Maut-ut unta ang mga makasasala sa yuta, Ug mahanaw unta ang mga dautan. Dayegon mo si Jehova, Oh kalag ko. Dayegon ninyo si Jehova.
