< Psalms 104 >
1 Bless Jehovah, O my soul! Jehovah my God, thou art very great; thou art clothed with majesty and splendour;
Rəbbə alqış et, ey könlüm! Ya Rəbb Allahım, Sən nə qədər böyüksən, Ehtişamı, əzəməti geyinmisən!
2 Covering thyself with light as with a garment, stretching out the heavens like a tent-curtain; —
Nura libas kimi bürünən, Göyləri çadır tək açan,
3 Who layeth the beams of his upper chambers in the waters, who maketh clouds his chariot, who walketh upon the wings of the wind;
Yuxarı otaqlarını suların üstündə quran, Buludları Özünə araba edən, Yel qanadları üstünə minib gəzən,
4 Who maketh his angels spirits; his ministers a flame of fire.
Küləyi Özünə elçi edən, Yanar odu Özünə xidmətçi edən Sənsən!
5 He laid the earth upon its foundations: it shall not be removed for ever.
Yer üzünün təməlini elə qurdun ki, Əsla sarsılmasın.
6 Thou hadst covered it with the deep, as with a vesture; the waters stood above the mountains:
Dərin suları libas kimi yer üzünə geydirdin, Sular dağların üstünə qalxdı.
7 At thy rebuke they fled, at the voice of thy thunder they hasted away; —
Sənin məzəmmətindən sular çəkildi, Şimşəyinin səsindən qorxub qaçdı.
8 The mountains rose, the valleys sank, unto the place which thou hadst founded for them; —
Dağlardan dərələrə axdı, Sənin təyin etdiyin yerlərə töküldü.
9 Thou hast set a bound which they may not pass over, that they turn not again to cover the earth.
Onların önünə hədd qoydun ki, ondan aşmasınlar, Heç vaxt daşıb dünyanı basmasınlar.
10 He sendeth the springs into the valleys: they run among the mountains;
Bulaqları vadilərdən fışqırtdın, Dağların arasından axıtdın.
11 They give drink to every beast of the field; the wild asses quench their thirst.
Bu bulaqlar bütün çöl heyvanlarına su verər, Vəhşi eşşəklər içər, susuzluğu gedər.
12 The birds of heaven dwell by them; they give forth their voice from among the branches.
Yanlarında quşlar yuva qurar, Budaqlara qonub oxuyar.
13 He watereth the mountains from his upper-chambers: the earth is satisfied with the fruit of thy works.
Sən dağları göydəki sarayından sulayırsan, Əlinin bəhrəsindən yer doyur.
14 He maketh the grass to grow for the cattle, and herb for the service of man; bringing forth bread out of the earth,
Heyvanlar üçün ot bitirirsən, İnsana becərmək üçün bitkilər yetirirsən. Qoy insan torpaqdan azuqəsini çıxartsın:
15 And wine which gladdeneth the heart of man; making [his] face shine with oil; and with bread he strengtheneth man's heart.
Ürəkləri xoşhal edən şərabı, Üzləri güldürən zeytun yağını, Taqət verən çörəyi.
16 The trees of Jehovah are satisfied, the cedars of Lebanon, which he hath planted,
Doyunca su içər Rəbbin ağacları, Livanda əkdiyi sidr ağacları.
17 Where the birds make their nests; [as for] the stork, the fir trees are her house.
Bu ağaclarda quşlar yuva qurar, Leyləklərin yuvası şam ağacındadır.
18 The high mountains are for the wild goats; the cliffs, a refuge for the rock-badgers.
Uca dağlar dağ keçilərinin oylağıdır, Qayalar qayadovşanlarının sığınacağıdır.
19 He made the moon for seasons: the sun knoweth its going down.
Fəsilləri müəyyən etmək üçün ayı yaratdın, Günəş batacağı zamanı bilir.
20 Thou makest darkness, and it is night, wherein all the beasts of the forest creep forth:
Gecə olsun deyə havanı qaraldırsan, Bütün meşə heyvanları vurnuxmaya düşürlər.
21 The young lions roar after the prey, and to seek their food from God.
Ov üçün gənc aslanlar nərə çəkərlər, Öz yemlərini Allahdan istəyərlər.
22 The sun ariseth, they retreat, and lay them down in their dens.
Gün doğanda çəkilirlər, Yuvalarında yatırlar.
23 Man goeth forth unto his work, and to his labour until the evening.
İnsanlar iş başına gedir, Qaş qaralana qədər işləyirlər.
24 How manifold are thy works, O Jehovah! in wisdom hast thou made them all: the earth is full of thy riches.
Ya Rəbb, əməllərin çoxdur! Hər birini müdrikliklə etmisən, Yaratdıqların yer üzünü doldurub.
25 Yonder is the great and wide sea: therein are moving things innumerable, living creatures small and great.
Böyük, dərin dənizlərin var, Orada da saysız məxluqlar – Həm kiçik, həm də böyük canlılar qaynaşar.
26 There go the ships; [there] that leviathan, which thou hast formed to play therein.
Oradan gəmilər keçir, Yaratdığın Livyatan sularda oynayır.
27 These all look unto thee, that thou mayest give their food in its season:
Bunların hamısı gözləyir ki, Sən Vaxtlı-vaxtında onları yemləyəsən.
28 That thou givest unto them, they gather; thou openest thy hand, they are filled with good.
Sən yem verərkən onlar yem yığırlar, Açıq əlinin nemətindən doyurlar.
29 Thou hidest thy face, they are troubled; thou takest away their breath, they expire and return to their dust.
Amma üzünü gizlədərkən vəlvələyə düşürlər, Sən onların nəfəsini kəsərkən ölüb torpağa qarışırlar,
30 Thou sendest forth thy spirit, they are created, and thou renewest the face of the earth.
Ruhunu göndərərkən onlar yaranır, Yer üzünə yeni həyat verirsən.
31 The glory of Jehovah will endure for ever; Jehovah will rejoice in his works.
Rəbbin ehtişamı qoy əbədi var olsun! Qoy Rəbb yaratdıqlarına görə şad olsun!
32 He looketh on the earth, and it trembleth; he toucheth the mountains, and they smoke.
Rəbb yerə baxanda yer lərzəyə gəlir, Dağa toxunanda dağ tüstülənir.
33 I will sing unto Jehovah as long as I live; I will sing psalms to my God while I have my being.
Rəbbə ömrüm boyu ilahi söyləyəcəyəm, Nə qədər varam, Allahımı tərənnüm edəcəyəm.
34 My meditation shall be pleasant unto him; I will rejoice in Jehovah.
Düşüncəm Ona xoş görünsün, Mən Rəbbə görə sevinəcəyəm.
35 Sinners shall be consumed out of the earth, and the wicked shall be no more. Bless Jehovah, O my soul. Hallelujah!
Günahkarlar yer üzündən silinsinlər, Pis adamlar yox olsunlar! Rəbbə alqış et, ey könlüm! Rəbbə həmd edin!