Psalms 102
1 A Prayer of the afflicted, when he is overwhelmed, and poureth out his complaint before Jehovah. Jehovah, hear my prayer, and let my cry come unto thee.
Preĝo de mizerulo, kiam li perdas la fortojn kaj elverŝas antaŭ la Eternulo sian malĝojon. Ho Eternulo, aŭskultu mian preĝon; Kaj mia krio venu al Vi.
2 Hide not thy face from me: in the day of my trouble, incline thine ear unto me; in the day I call, answer me speedily.
Ne kaŝu antaŭ mi Vian vizaĝon en la tago de mia suferado; Klinu al mi Vian orelon; En la tago, kiam mi vokas, rapide aŭskultu min.
3 For my days are consumed like smoke, and my bones are burned as a firebrand.
Ĉar pasis kiel fumo miaj tagoj, Kaj miaj ostoj ĉirkaŭbrulis kiel en forno.
4 My heart is smitten and withered like grass; yea, I have forgotten to eat my bread.
Falĉiĝis kiel herbo kaj sekiĝis mia koro, Ĉar mi forgesis manĝi mian panon.
5 By reason of the voice of my groaning, my bones cleave to my flesh.
De la voĉo de mia plorado Algluiĝis miaj ostoj al mia karno.
6 I am become like the pelican of the wilderness, I am as an owl in desolate places;
Mi similiĝis al pelikano en la dezerto, Mi fariĝis kiel noktuo en ruinoj.
7 I watch, and am like a sparrow alone upon the housetop.
Mi ne dormas, Kaj mi estas kiel birdo solulo sur tegmento.
8 Mine enemies reproach me all the day; they that are mad against me swear by me.
Ĉiutage insultas min miaj malamikoj, Miaj mokantoj ĵuras per mi.
9 For I have eaten ashes like bread, and mingled my drink with weeping,
Ĉar cindron mi manĝis kiel panon, Kaj mian trinkaĵon mi miksis kun larmoj,
10 Because of thine indignation and thy wrath; for thou hast lifted me up, and cast me down.
Kaŭze de Via kolero kaj indigno; Ĉar Vi min levis kaj ĵetis.
11 My days are like a lengthened-out shadow, and I, I am withered like grass.
Miaj tagoj malaperas kiel ombro, Kaj mi sekiĝas kiel herbo.
12 But thou, Jehovah, abidest for ever, and thy memorial from generation to generation.
Sed Vi, ho Eternulo, restas eterne; Kaj la memoro pri Vi restas de generacio al generacio.
13 Thou wilt rise up, thou wilt have mercy upon Zion: for it is the time to be gracious to her, for the set time is come.
Vi leviĝos, Vi korfavoros Cionon; Ĉar estas tempo por ĝin kompati, ĉar venis la tempo.
14 For thy servants take pleasure in her stones, and favour her dust.
Ĉar Viaj sklavoj ekamis ĝiajn ŝtonojn, Ĉarma estas por ili ĝia polvo.
15 And the nations shall fear the name of Jehovah, and all the kings of the earth thy glory.
Kaj ektimos popoloj la nomon de la Eternulo, Kaj ĉiuj reĝoj de la tero Vian gloron.
16 When Jehovah shall build up Zion, he will appear in his glory.
Ĉar la Eternulo rekonstruis Cionon, Kaj aperis en Sia gloro.
17 He will regard the prayer of the destitute one, and not despise their prayer.
Li Sin turnis al la preĝo de la forlasitoj, Kaj ne forpuŝis ilian petegon.
18 This shall be written for the generation to come; and a people that shall be created shall praise Jah:
Ĉi tio estos skribita por estontaj generacioj; Kaj rekreita popolo gloros la Eternulon.
19 For he hath looked down from the height of his sanctuary; from the heavens hath Jehovah beheld the earth,
Ĉar Li rigardis malsupren el Sia sankta altaĵo, El la ĉielo la Eternulo direktis rigardon al la tero,
20 To hear the groaning of the prisoner, to loose those that are appointed to die;
Por aŭdi la ĝemon de malliberulo, Por liberigi la kondamnitajn al morto;
21 That the name of Jehovah may be declared in Zion, and his praise in Jerusalem,
Por ke oni rakontu en Cion pri la nomo de la Eternulo Kaj en Jerusalem pri Lia gloro,
22 When the peoples shall be gathered together, and the kingdoms, to serve Jehovah.
Kiam kolektiĝos kune la popoloj kaj regnoj, Por servi al la Eternulo.
23 He weakened my strength in the way, he shortened my days.
Li lacigis en la vojo miajn fortojn, Li mallongigis miajn tagojn.
24 I said, My God, take me not away in the midst of my days! ...Thy years are from generation to generation.
Mi diras: Ho mia Dio, ne forprenu min en la mezo de miaj tagoj, Vi, kies jaroj estas de generacio al generacio.
25 Of old hast thou founded the earth, and the heavens are the work of thy hands:
En antikveco Vi fondis la teron; Kaj la ĉielo estas la faro de Viaj manoj.
26 They shall perish, but thou continuest; and all of them shall grow old as a garment: as a vesture shalt thou change them, and they shall be changed.
Ili pereos, sed Vi restos; Kaj ĉiuj ili eluziĝos kiel vesto, Kiel veston Vi ilin ŝanĝos, kaj ili ŝanĝiĝos.
27 But thou art the Same, and thy years shall have no end.
Sed Vi restas la sama, Kaj Viaj jaroj ne finiĝos.
28 The children of thy servants shall abide, and their seed shall be established before thee.
La filoj de Viaj sklavoj restos, Kaj ilia semo fortikiĝos antaŭ Vi.
