Proverbs 9
1 Wisdom hath built her house, she hath hewn out her seven pillars;
Bilgelik kendi evini yaptı, Yedi direğini yonttu.
2 she hath slaughtered her cattle, she hath mingled her wine, she hath also prepared her table;
Hayvanlarını kesti, Şarabını hazırlayıp sofrasını kurdu.
3 she hath sent forth her maidens: she crieth upon the summits of the high places of the city,
Kentin en yüksek noktalarına gönderdiği Hizmetçileri aracılığıyla herkesi çağırıyor:
4 Whoso is simple, let him turn in hither. To him that is void of understanding, she saith,
“Kim safsa buraya gelsin” diyor. Sağduyudan yoksun olanlara da, “Gelin, yiyeceklerimi yiyin, Hazırladığım şaraptan için” diyor.
5 Come, eat ye of my bread, and drink of the wine that I have mingled.
6 Forsake follies and live, and go in the way of intelligence.
“Saflığı bırakın da yaşayın, Aklın yolunu izleyin.
7 He that instructeth a scorner getteth to himself shame; and he that reproveth a wicked [man] [getteth] to himself a blot.
“Alaycıyı paylayan aşağılanmayı hak eder, Kötü kişiyi azarlayan hakarete uğrar.
8 Reprove not a scorner, lest he hate thee; reprove a wise [man], and he will love thee.
Alaycıyı azarlama, yoksa senden nefret eder. Bilge kişiyi azarlarsan, seni sever.
9 Impart to a wise [man], and he will become yet wiser; teach a righteous [man], and he will increase learning.
Bilge kişiyi eğitirsen Daha bilge olur, Doğru kişiye öğretirsen bilgisini artırır.
10 The fear of Jehovah is the beginning of wisdom; and the knowledge of the Holy is intelligence.
RAB korkusudur bilgeliğin temeli. Akıl Kutsal Olan'ı tanımaktır.
11 For by me thy days shall be multiplied, and years of life shall be added to thee.
Benim sayemde günlerin çoğalacak, Ömrüne yıllar katılacak.
12 If thou art wise, thou shalt be wise for thyself; and if thou scornest, thou alone shalt bear it.
Bilgeysen, bilgeliğinin yararı sanadır, Alaycı olursan acısını yalnız sen çekersin.”
13 The foolish woman is clamorous; she is stupid, and knoweth nothing.
Akılsız kadın yaygaracı Ve saftır, hiçbir şey bilmez.
14 And she sitteth at the entry of her house, on a seat in the high places of the city,
Evinin kapısında, Kentin en yüksek yerinde bir iskemleye oturur; Yoldan geçenleri, Kendi yollarından gidenleri çağırmak için,
15 to call passers-by who go right on their ways:
16 Whoso is simple, let him turn in hither. And to him that is void of understanding she saith,
“Kim safsa buraya gelsin” der. Sağduyudan yoksun olanlara da,
17 Stolen waters are sweet, and the bread of secrecy is pleasant.
“Çalıntı su tatlı, Gizlice yenen yemek lezzetlidir” der.
