Proverbs 9
1 Wisdom hath built her house, she hath hewn out her seven pillars;
| دانایی خانووی خۆی بنیاد ناوە، حەوت کۆڵەکەکەی داتاشیوە. |
2 she hath slaughtered her cattle, she hath mingled her wine, she hath also prepared her table;
| سەربڕدراوەکەی سەربڕیوە و شەرابەکەی تێکەڵ کردووە، هەروەها خوانەکەی ئامادە کردووە. |
3 she hath sent forth her maidens: she crieth upon the summits of the high places of the city,
| کەنیزەکانی خۆی ناردووە و بانگ دەکات، لەسەر بەرزاییەکانی شار: |
4 Whoso is simple, let him turn in hither. To him that is void of understanding, she saith,
| «کێ ساویلکەیە، با ڕوو لێرە بکات!» بە تێنەگەیشتووش دەڵێت: |
5 Come, eat ye of my bread, and drink of the wine that I have mingled.
| «وەرن، لە نانی من بخۆن و لەو شەرابەی تێکەڵم کردووە بخۆنەوە. |
6 Forsake follies and live, and go in the way of intelligence.
| واز لە ساویلکەیی بهێنن و بژین، بە ڕێگای تێگەیشتندا بڕۆن.» |
7 He that instructeth a scorner getteth to himself shame; and he that reproveth a wicked [man] [getteth] to himself a blot.
| ئەوەی گاڵتەجاڕ تەمبێ بکات شەرمەزاری دەست دەکەوێت، ئەوەی بەدکار سەرزەنشت بکات خۆی لەکەدار دەکات. |
8 Reprove not a scorner, lest he hate thee; reprove a wise [man], and he will love thee.
| سەرزەنشتی گاڵتەجاڕ مەکە، نەوەک ڕقی لێت بێتەوە؛ سەرزەنشتی دانا بکە، تۆی خۆشدەوێت. |
9 Impart to a wise [man], and he will become yet wiser; teach a righteous [man], and he will increase learning.
| ڕێنمایی دانا بکە، داناتر دەبێت، کەسێکی ڕاستودروست فێر بکە، زاناتر دەبێت. |
10 The fear of Jehovah is the beginning of wisdom; and the knowledge of the Holy is intelligence.
| لەخواترسی سەرەتای داناییە، ناسینی خودای پیرۆزیش تێگەیشتنە، |
11 For by me thy days shall be multiplied, and years of life shall be added to thee.
| چونکە بە دانایی ڕۆژگارت زیاد دەکات، ساڵانی ژیانت پتر دەبێت. |
12 If thou art wise, thou shalt be wise for thyself; and if thou scornest, thou alone shalt bear it.
| ئەگەر دانا بیت، داناییەکەت پاداشتت دەداتەوە؛ ئەگەر گاڵتەجاڕ بیت، تەنها لەسەر خۆت دەکەوێت. |
13 The foolish woman is clamorous; she is stupid, and knoweth nothing.
| گێلایەتی وەک خاتوونێکی بە بۆڵەبۆڵە، ساویلکەیە و هیچ شتێک نازانێت. |
14 And she sitteth at the entry of her house, on a seat in the high places of the city,
| لە بەردەرگای ماڵەکەی دادەنیشێت، لەسەر کورسییەک لە بەرزترین شوێنی شار، |
15 to call passers-by who go right on their ways:
| بۆ بانگکردنی ڕێبوارەکان، ئەوانەی لە ڕێچکەی خۆیان دەڕۆن: |
16 Whoso is simple, let him turn in hither. And to him that is void of understanding she saith,
| «کێ ساویلکەیە، با ڕوو لێرە بکات!» بە تێنەگەیشتووش دەڵێت: |
17 Stolen waters are sweet, and the bread of secrecy is pleasant.
| «ئاوی دزراو شیرینە، نانی بە دزی بەتامە.» |
