< Proverbs 5 >
1 My son, attend unto my wisdom, incline thine ear to my understanding;
Synu mój! bądź pilen mądrości mojej, a ku mojej roztropności nakłoń ucha twego,
2 that thou mayest keep reflection, and that thy lips may preserve knowledge.
Abyś strzegł ostrożności, a umiejętność aby wargi twoje zachowała.
3 For the lips of the strange woman drop honey, and her mouth is smoother than oil;
Bo choć niewiasty obcej wargi miodem opływają, a gładsze niż oliwa usta jej:
4 but her end is bitter as wormwood, sharp as a two-edged sword.
Ale ostatnie rzeczy jej gorzkie jak piołun, a ostre jako miecz na obie strony ostry.
5 Her feet go down to death; her steps take hold on Sheol. (Sheol )
Nogi jej zstępują do śmierci, a do piekła chód jej prowadzi. (Sheol )
6 Lest she should ponder the path of life, her ways wander, she knoweth not [whither].
Jeźlibyś zważyć chciał ścieszkę żywota jej, nie pewne są drogi jej, nie poznasz ich.
7 And now, children, hearken unto me, and depart not from the words of my mouth.
Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a nie odstępujcie od powieści ust moich.
8 Remove thy way far from her, and come not nigh the door of her house:
Oddal od niej drogę twoję, a nie przybliżaj się ku drzwiom domu jej.
9 lest thou give thine honour unto others, and thy years unto the cruel;
Byś snać nie podał obcym sławy twojej, a lat twoich okrutnikowi;
10 lest strangers be filled with thy wealth, and the fruits of thy toil [come] into the house of a stranger;
By się snać nie nasycili obcy siłą twoją, a prace twoje nie zostały w domu cudzym;
11 and thou mourn in thine end, when thy flesh and thy body are consumed;
I narzekałbyś w ostateczne czasy twoje, gdybyś zniszczył czerstwość twoję i ciało twoje;
12 and thou say, How have I hated instruction, and my heart despised reproof!
I rzekłbyś: O jakożem miał ćwiczenie w nienawiści, a strofowaniem gardziło serce moje!
13 and I have not hearkened unto the voice of my teachers, nor inclined mine ear to those that instructed me;
Nie słuchałem głosu ćwiczących mię, a tym, którzy mię uczyli, nie nakłaniałem ucha mego!
14 I was well nigh in all evil in the midst of the congregation and assembly.
Maluczkom nie przyszedł we wszystko nieszczęście, w pośród zebrania i zgromadzenia.
15 Drink waters out of thine own cistern, and running waters out of thine own well.
Pij wodę ze zdroju twego, a wody płynące ze źródła twego!
16 Thy fountains shall be poured forth, as water-brooks in the broadways.
Niech się precz rozchodzą źródła twoje, a po ulicach strumienie wód.
17 Let them be only thine own, and not strangers' with thee.
Miej je sam dla siebie, a nie obcy z tobą.
18 Let thy fountain be blessed; and have joy of the wife of thy youth.
Niech nie będzie zdrój twój błogosławiony, a wesel się z żony młodości twojej.
19 As a lovely hind and a graceful roe, let her breasts satisfy thee at all times: be thou ravished continually with her love.
Niechżeć będzie jako łani wdzięczna, i sarna rozkodzna; niech cię nasycają piersi jej na każdy czas, w miłości jej kochaj się ustawicznie.
20 And why shouldest thou, my son, be ravished with a strange woman, and embrace the bosom of a stranger?
Bo przeczże się masz kochać w obcej, synu mój! i odpoczywać na łonie cudzej?
21 For the ways of man are before the eyes of Jehovah, and he pondereth all his paths.
Gdyż przed oczyma Pańskiemi są drogi człowiecze, a on wszystkie ścieszki jego waży.
22 His own iniquities shall take the wicked, and he shall be holden with the cords of his sin.
Nieprawości własne pojmają niezbożnika, a w powrozach grzechu swego uwikle się.
23 He shall die for want of discipline; and in the greatness of his folly he shall go astray.
Onci umrze, przeto, że nie przyjmował ćwiczenia, a dla wielkości głupstwa swego będzie błądził.