< Proverbs 31 >

1 The words of king Lemuel, the prophecy that his mother taught him:
کلام لموئیل پادشاه، پیغامی که مادرش به او تعلیم داد.۱
2 What, my son? and what, O son of my womb? and what, O son of my vows?
چه گویم‌ای پسر من، چه گویم‌ای پسر رحم من! و چه گویم‌ای پسر نذرهای من!۲
3 Give not thy strength unto women, nor thy ways to them that destroy kings.
قوت خود را به زنان مده، و نه طریقهای خویش را به آنچه باعث هلاکت پادشاهان است.۳
4 It is not for kings, Lemuel, it is not for kings to drink wine, nor for rulers [to say], Where is the strong drink?
پادشاهان را نمی شاید‌ای لموئیل، پادشاهان را نمی شاید که شراب بنوشند، و نه امیران را که مسکرات را بخواهند.۴
5 — lest they drink and forget the law, and pervert the judgment of any of the children of affliction.
مبادا بنوشند و فرایض را فراموش کنند، وداوری جمیع ذلیلان را منحرف سازند.۵
6 Give strong drink unto him that is ready to perish, and wine unto the bitter of soul:
مسکرات را به آنانی که مشرف به هلاکتندبده. و شراب را به تلخ جانان،۶
7 let him drink, and forget his poverty, and remember his misery no more.
تا بنوشند و فقر خود را فراموش کنند، ومشقت خویش را دیگر بیاد نیاورند.۷
8 Open thy mouth for the dumb, for the cause of all those that are left desolate.
دهان خود را برای گنگان باز کن، و برای دادرسی جمیع بیچارگان.۸
9 Open thy mouth, judge righteously, and minister justice to the afflicted and needy.
دهان خود را باز کرده، به انصاف داوری نما، و فقیر و مسکین را دادرسی فرما.۹
10 Who can find a woman of worth? for her price is far above rubies.
زن صالحه را کیست که پیدا تواند کرد؟ قیمت او از لعلها گرانتر است.۱۰
11 The heart of her husband confideth in her, and he shall have no lack of spoil.
دل شوهرش بر او اعتماد دارد، و محتاج منفعت نخواهد بود.۱۱
12 She doeth him good, and not evil, all the days of her life.
برایش تمامی روزهای عمر خود، خوبی خواهد کرد و نه بدی.۱۲
13 She seeketh wool and flax, and worketh willingly with her hands.
پشم و کتان را می‌جوید. و به‌دستهای خودبا رغبت کار می‌کند.۱۳
14 She is like the merchants' ships: she bringeth her food from afar;
او مثل کشتیهای تجار است، که خوراک خود را از دور می‌آورد.۱۴
15 And she riseth while it is yet night, and giveth meat to her household, and the day's work to her maidens.
وقتی که هنوز شب است برمی خیزد، و به اهل خانه‌اش خوراک و به کنیزانش حصه ایشان را می دهد.۱۵
16 She considereth a field, and acquireth it; of the fruit of her hands she planteth a vineyard.
درباره مزرعه فکر کرده، آن را می‌خرد، و ازکسب دستهای خود تاکستان غرس می‌نماید.۱۶
17 She girdeth her loins with strength, and maketh strong her arms.
کمر خود را با قوت می‌بندد، و بازوهای خویش را قوی می‌سازد.۱۷
18 She perceiveth that her earning is good; her lamp goeth not out by night.
تجارت خود را می‌بیند که نیکو است، وچراغش در شب خاموش نمی شود.۱۸
19 She putteth her hands to the distaff, and her hands hold the spindle.
دستهای خود را به دوک دراز می‌کند، وانگشتهایش چرخ را می‌گیرد.۱۹
20 She stretcheth out her hand to the afflicted, and she reacheth forth her hands to the needy.
کفهای خود را برای فقیران مبسوطمی سازد، و دستهای خویش را برای مسکینان دراز می‌نماید.۲۰
21 She is not afraid of the snow for her household; for all her household are clothed with scarlet.
به جهت اهل خانه‌اش از برف نمی ترسد، زیرا که جمیع اهل خانه او به اطلس ملبس هستند.۲۱
22 She maketh herself coverlets; her clothing is byssus and purple.
برای خود اسبابهای زینت می‌سازد. لباسش از کتان نازک و ارغوان می‌باشد.۲۲
23 Her husband is known in the gates, when he sitteth among the elders of the land.
شوهرش در دربارها معروف می‌باشد، و در میان مشایخ ولایت می‌نشیند.۲۳
24 She maketh body linen and selleth it, and delivereth girdles unto the merchant.
جامه های کتان ساخته آنها را می‌فروشد، وکمربندها به تاجران می‌دهد.۲۴
25 Strength and dignity are her clothing, and she laugheth [at] the coming day.
قوت و عزت، لباس او است، و درباره وقت آینده می‌خندد.۲۵
26 She openeth her mouth with wisdom; and upon her tongue is the law of kindness.
دهان خود را به حکمت می‌گشاید، و تعلیم محبت‌آمیز بر زبان وی است.۲۶
27 She surveyeth the ways of her household, and eateth not the bread of idleness.
به رفتار اهل خانه خود متوجه می‌شود، وخوراک کاهلی نمی خورد.۲۷
28 Her children rise up and call her blessed; her husband [also], and he praiseth her:
پسرانش برخاسته، او را خوشحال می‌گویند، و شوهرش نیز او را می‌ستاید.۲۸
29 Many daughters have done worthily, but thou excellest them all.
دختران بسیار اعمال صالحه نمودند، اما توبر جمیع ایشان برتری داری.۲۹
30 Gracefulness is deceitful and beauty is vain; a woman [that] feareth Jehovah, she shall be praised.
جمال، فریبنده و زیبایی، باطل است، اما زنی که از خداوند می‌ترسد ممدوح خواهدشد.۳۰
31 Give her of the fruit of her hands, and let her own works praise her in the gates.
وی را از ثمره دستهایش بدهید و اعمالش او را نزد دروازه‌ها بستاید.۳۱

< Proverbs 31 >