Proverbs 26
1 As snow in summer, and as rain in harvest, so honour beseemeth not a fool.
Язда қар йеғиш, Орма вақтида ямғур йеғиш қамлашмиғандәк, Иззәт-һөрмәт ахмаққа лайиқ әмәстур.
2 As the sparrow for flitting about, as the swallow for flying, so a curse undeserved shall not come.
Ләйләп учуп жүргән қучқачтәк, Учқан қарлиғач йәргә қонмиғандәк, Сәвәпсиз қарғиш кишигә зиян кәлтүрәлмәс.
3 A whip for the horse, a bridle for the ass, and a rod for the back of fools.
Атқа қамча, ешәккә нохта лазим болғинидәк, Ахмақниң дүмбисигә таяқ лайиқтур.
4 Answer not a fool according to his folly, lest thou also be like unto him.
Ахмақниң әхмиқанә гепи бойичә униңға җавап бәрмигин, Җавап бәрсәң өзүң униңға охшап қелишиң мүмкин.
5 Answer a fool according to his folly, lest he be wise in his own eyes.
Ахмақниң әхмиқанә гепи бойичә униңға җавап бәргин, Җавап бәрмисәң у өзиниң ахмақлиғини әқиллиқ дәп чағлар.
6 He that sendeth a message by the hand of a fool cutteth off [his own] feet, [and] drinketh damage.
Өз путини кесивәткәндәк, Өз бешиға зулмәт тилигәндәк, Ахмақтин хәвәр йоллашму шундақ бир иштур.
7 The legs of the lame hang loose; so is a proverb in the mouth of fools.
Токурниң карға кәлмигән путлиридәк, Ахмақниң ағзиға селинған пәнд-несиһәтму бекар болур.
8 As a bag of gems in a stoneheap, so is he that giveth honour to a fool.
Салғиға ташни бағлап атқандәк, Ахмаққа һөрмәт билдүрүшму әхмиқанә иштур.
9 [As] a thorn goeth up into the hand of a drunkard, so is a proverb in the mouth of fools.
Ахмақниң ағзиға селинған пәнд-несиһәт, Мәсниң қолиға санҗилған тикәндәктур.
10 A master roughly worketh every one: he both hireth the fool and hireth passers-by.
Өз йеқинлирини қарисиға зәхимләндүргән оқячидәк, Ахмақни яки удул кәлгән адәмни яллап ишләткән ғоҗайинму охшашла зәхимләндүргүчидур.
11 As a dog turneth back to its vomit, [so] a fool repeateth his folly.
Ишт айлинип келип өз қусуғини ялиғандәк, Ахмақ ахмақлиғини қайтилар.
12 Hast thou seen a man wise in his own eyes? There is more hope of a fool than of him.
Өзини дана чағлап мәмнун болған кишини көрдүңму? Униңға үмүт бағлимақтин ахмаққа үмүт бағлимақ әвзәлдур.
13 The sluggard saith, There is a fierce lion in the way; a lion is in the midst of the streets!
Һорун адәм: — «Ташқирида дәһшәтлик бир шир туриду, Кочида бир шир жүриду!» — дәп [өйдин чиқмас].
14 [As] the door turneth upon its hinges, so the sluggard upon his bed.
Өз муҗуқида ечилип-йепилип турған ишиккә охшаш, Һорун кариватта йетип у яқ-бу яққа өрүлмәктә.
15 The sluggard burieth his hand in the dish: it wearieth him to bring it again to his mouth.
Һорун қолини сунуп қачиға тиққини билән, Ғизани ағзиға селиштинму еринәр.
16 A sluggard is wiser in his own eyes than seven [men] that answer discreetly.
Һорун өзини пәм билән җавап бәргүчи йәттә кишидинму дана санар.
17 He that passing by vexeth himself with strife belonging not to him, is [like] one that taketh a dog by the ears.
Кочида келиветип, өзигә мунасивәтсиз маҗираға арилашқан киши, Иштниң қулиқини тутуп созғанға охшаш хәтәргә дучар болар.
18 As a madman who casteth firebrands, arrows, and death,
Өз йеқинлирини алдап «Пәқәт чақчақ қилип қойдум!» дәйдиған киши, Отқашларни, оқларни, һәр хил әҗәллик қуралларни атқан тәлвигә охшайду.
19 so is a man that deceiveth his neighbour, and saith, Am I not in sport?
20 Where no wood is, the fire goeth out; and where there is no talebearer, the contention ceaseth.
Отун болмиса от өчәр; Ғәйвәт болмиса, җедәл бесилар.
21 [As] coals for hot coals, and wood for fire, so is a contentious man to inflame strife.
Чоғлар үстигә чачқан көмүрдәк, От үстигә қойған отундәк, җедәлчи җедәлни улғайтар.
22 The words of a talebearer are as dainty morsels, and they go down into the innermost parts of the belly.
Ғәйвәтхорниң сөзлири һәр хил назу-немәтләрдәк, Кишиниң қәлбигә чоңқур сиңдүрүләр.
23 Ardent lips, and a wicked heart, are [as] an earthen vessel overlaid with silver dross.
Ялқунлуқ ләвләр рәзил көңүлләргә қошулғанда, Сапал қачиға күмүч һәл бәргәнгә охшаштур.
24 He that hateth dissembleth with his lips, but he layeth up deceit within him:
Адавәт сақлайдиған адәм өчини гәплири билән япсиму, Көңлидә қат-қат сүйқәст сақлайду.
25 when his voice is gracious, believe him not, for there are seven abominations in his heart.
Униң сөзи чирайлиқ болсиму, ишинип кәтмигин; Қәлбидә йәттә қат ипласлиқ бардур.
26 Though [his] hatred is covered by dissimulation, his wickedness shall be made manifest in the congregation.
У өчмәнлигини чирайлиқ гәп билән япсиму, Лекин рәзиллиги җамаәтниң алдида ашкарилинар.
27 Whoso diggeth a pit shall fall therein; and he that rolleth a stone, it shall return upon him.
Кишигә ора колиған өзи чүшәр; Ташни домилатқан кишини таш думилап қайтип келип уни янҗар.
28 A lying tongue hateth those that are injured by it, and a flattering mouth worketh ruin.
Сахта тил өзи зиянкәшлик қилған кишиләргә нәпрәтлинәр; Хушамәт қилғучи еғиз адәмни һалакәткә иштирәр.
