Proverbs 18
1 He that separateth himself seeketh [his] pleasure, he is vehement against all sound wisdom.
Samolub szuka tego, co mu się podoba, i wtrąca się w każdą sprawę.
2 A fool hath no delight in understanding, but only that his heart may reveal itself.
Głupi nie ma upodobania w rozumie, lecz w tym, co serce mu objawia.
3 When the wicked cometh, there cometh also contempt, and with ignominy reproach.
Gdy przychodzi niegodziwy, przychodzi też pogarda, a z hańbą urąganie.
4 The words of a man's mouth are deep waters, [and] the fountain of wisdom is a gushing brook.
Słowa ust człowieka są jak głębokie wody, a źródło mądrości jak płynący potok.
5 It is not good to accept the person of the wicked, to wrong the righteous in judgment.
Niedobrze przez wzgląd na osobę niegodziwą krzywdzić sprawiedliwego w sądzie.
6 A fool's lips enter into contention, and his mouth calleth for stripes.
Wargi głupiego wchodzą w spór, a jego usta wołają o razy.
7 A fool's mouth is destruction to him, and his lips are a snare to his soul.
Usta głupiego [są] jego zgubą, a jego wargi sidłem jego duszy.
8 The words of a talebearer are as dainty morsels, and they go down into the innermost parts of the belly.
Słowa plotkarza są jak rany i przenikają do głębi wnętrzności.
9 He also who is indolent in his work is brother of the destroyer.
Kto jest niedbały w pracy, jest bratem marnotrawcy.
10 The name of Jehovah is a strong tower: the righteous runneth into it, and is safe.
Imię PANA [jest] potężną wieżą, sprawiedliwy ucieka do niej i jest bezpieczny.
11 The rich man's wealth is his strong city, and as a high wall in his own imagination.
Zamożność bogacza [jest] jego warownym miastem i jak wysoki mur w jego wyobrażeniu.
12 Before destruction the heart of man is haughty; and before honour [goeth] humility.
Przed upadkiem serce człowieka jest wyniosłe, a chwałę poprzedza pokora.
13 He that giveth answer before he heareth, it is folly and shame unto him.
Kto odpowiada, zanim wysłucha, [ujawnia] głupotę i [ściąga na] siebie hańbę.
14 The spirit of a man sustaineth his infirmity; but a broken spirit who can bear?
Duch człowieka zniesie jego chorobę, ale któż zniesie strapionego ducha?
15 The heart of an intelligent [man] getteth knowledge, and the ear of the wise seeketh knowledge.
Serce rozumnego zdobywa wiedzę, a ucho mądrych szuka wiedzy.
16 A man's gift maketh room for him, and bringeth him before great men.
Dar człowieka toruje mu drogę i prowadzi go przed wielkich.
17 He that is first in his own cause [seemeth] just; but his neighbour cometh and searcheth him.
Ten, który jest pierwszy w swojej sprawie, [zdaje się] sprawiedliwy, ale przychodzi jego bliźni i sprawdza go.
18 The lot causeth contentions to cease, and parteth between the mighty.
Los kładzie kres sporom i rozstrzyga między możnymi.
19 A brother offended is [harder to be won] than a strong city; and contentions are as the bars of a palace.
Brat obrażony [trudniejszy do zdobycia] niż warowne miasto, a spory są jak rygle w zamku.
20 A man's belly is satisfied with the fruit of his mouth; with the increase of his lips is he satisfied.
Owocem swoich ust nasyci człowiek swoje wnętrze, nasyci się plonem swych warg.
21 Death and life are in the power of the tongue, and they that love it shall eat the fruit thereof.
Śmierć i życie są w mocy języka, a kto go miłuje, spożyje jego owoc.
22 Whoso hath found a wife hath found a good thing, and hath obtained favour from Jehovah.
Kto znalazł żonę, znalazł coś dobrego i dostąpił łaski od PANA.
23 He that is poor speaketh with supplications, but the rich answereth roughly.
Ubogi prosi pokornie, ale bogaty odpowiada surowo.
24 A man of [many] friends will come to ruin but there is a friend [that] sticketh closer than a brother.
Człowiek, który ma przyjaciół, musi obchodzić się z nimi po przyjacielsku, a jest przyjaciel, który przylgnie bardziej niż brat.
